Ελεγκτές, renameuser, Διαχειριστές
4.720
επεξεργασίες
Αλλαγές
→Το κείμενο
Έτσι ο «''Όρος της Χαλκηδόνας''» παρέμενε σε μια στερεά [[Αγία Γραφή|αγιογραφική]] θεμελίωση διακηρύσσοντας το «''Χριστολογικό δόγμα ως και επ αυτής οργανικώς επιστηριζόμενην πραγματικήν σύνθεσιν, και ούχι απλώς εξωτερικόν συμβιβασμόν των θετικών στοιχείων εκ της προηγηθήσεις μακράς εκκλησιαστικής και θεολογικής παραδόσεως''»<ref>Ιωάννης Καλογήρου, Ιστορία των Δογμάτων, Τόμος Β΄, σελίς 264</ref>. Γι αυτό και η χρήση των τεσσάρων εννοιών αρνητικής μορφής, στόχο έχουν να αποκλείσουν ορισμένες συγκεκριμένες δυνατότητες και ταυτόχρονα να εγκλείσουν μια εσωτερική περιοχή, η οποία η ίδια δεν αναλύεται»<ref>Ιωάννης Καλογήρου, Ιστορία των Δογμάτων, Τόμος Β΄, σελίς 264, Παρμένο από σχόλιο του Δογματολόγου Alfred Adam</ref>.
====Το κείμενοΤα κείμενα<ref>Μαρτζέλος Γεώργιος, ''Γένεση και Πηγές του Όρου της Χαλκηδόνας'', Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 1986, σελ. 235-239.</ref>====
{|border="2" cellpadding="4" cellspacing="0" style="margin: 1em 1em 1em 0; background: #f9f9f9; border: 1px #aaa solid; border-collapse: collapse; font-size: 95%;"
|-
!Πίνακας Α': Έκθεσις Πίστεως των Διαλλαγών (433)
!Πίνακας Β'1: Ομολογία Πίστεως Φλαβιανού, α) στην Ενδημούσα Σύνοδο (448)
!Πίνακας Β'2: Ομολογία Πίστεως Φλαβιανού: β) στην Επιστολή του στον Αυτοκράτορα Θεοδόσιο Β' (449)
!Πίνακας Γ': Ομολογία Πίστεως Βασιλείου Σελευκείας (448)
!Πίνακας Δ': Αρχικός Όρος
!Πίνακας Ε': Τελικός Όρος
|-
|align="left"|1. Ομολογούμεν τοιγαρούν τον κύριον ημών Ιησούν Χριστόν,
|align="left"|1. Εφρονήσαμεν αεί και φρονούμεν,
|align="left"|1. Κηρύττομεν τον κύριον ημών Ιησούν Χριστόν,
|align="left"|
|align="left"|
|align="left"|
|-
|align="left"|2. τον υιόν του Θεού τον μονογενή,
|align="left"|2. ως ότιπερ ο κύριος ημών Ιησούς Χριστός
|align="left"|2. προ αιώνων μεν εκ θεού πατρός ανάρχως γεννηθέντα κατά την θεότητα,
|align="left"|
|align="left"|
|align="left"|
|-
|align="left"|3. θεόν τέλειον και άνθρωπον τέλειον
|align="left"|3. ο υιός τού θεού ο μονογενής,
|align="left"|3. επ’ εσχάτων δε των ήμερων τον αυτόν
|align="left"|
|align="left"|
|align="left"|
|-
|align="left"|4. εκ ψυχής λογικής και σώματος,
|align="left"|4. θεός τέλειος και άνθρωπος τέλειος
|align="left"|4. δι’ ημάς και δια την ημετέραν σωτηρίαν
|align="left"|
|align="left"|
|align="left"|
|-
|align="left"|5. προ αιώνων μεν εκ του πατρός γεννηθέντα κατά την θεότητα,
|align="left"|5. εκ ψυχής λογικής και σώματος,
|align="left"|5. εκ Μαρίας της παρθένου κατά την ανθρωπότητα,
|align="left"|
|align="left"|
|align="left"|
|-
|align="left"|6. επ’ έσχατου δε των ήμερων τον αυτόν
|align="left"|6. προ αιώνων μεν εκ του πατρός ανάρχως γεννηθείς κατά την θεότητα,
|align="left"|6. θεόν τέλειον και άνθρωπον τέλειον τον αυτόν
|align="left"|
|align="left"|
|align="left"|
|-
|align="left"|7. δι’ ημάς και δια την ημετέραν σωτηρίαν
|align="left"|7. επί τέλει δε και εν υστέροις καιροίς ο αυτός
|align="left"|7. εν προσλήψει ψυχής λογικής και σώματος,
|align="left"|
|align="left"|
|align="left"|
|-
|align="left"|8. εκ Μαρίας της παρθένου κατά την ανθρωπότητα,
|align="left"|8. δι’ ημάς και δια την ημετέραν σωτηρίαν
|align="left"|8. ομοούσιον τω πατρί κατά την θεότητα
|align="left"|
|align="left"|
|align="left"|
|-
|align="left"|9. ομοούσιον τω πατρί τον αυτόν κατά την θεότητα
|align="left"|9. εκ Μαρίας της παρθένου γεννηθείς κατά την ανθρωπότητα,
|align="left"|9. και ομοούσιον τη μητρί τον αυτόν κατά την ανθρωπότητα.
|align="left"|
|align="left"|
|align="left"|
|-
|align="left"|10. και όμοούσιον ημίν κατά την ανθρωπότητα•
|align="left"|10. ομοούσιος τω πατρί κατά την θεότητα
|align="left"|10. Και γαρ εκ δύο φύσεων (ομολογούντες) τον Χριστόν μετά την σάρκωσιν την εκ της αγίας παρθένου και ενανθρώπησιν,
|align="left"|
|align="left"|
|align="left"|
|-
|align="left"|11. δύο γαρ φύσεων ένωσις γέγονεν
|align="left"|11. και ομοούσιος τη μητρί κατά την ανθρωπότητα.
|align="left"|11. εν μια υποστάσει και εν ενί προσώπω
|align="left"|
|align="left"|
|align="left"|
|-
|align="left"|12. δι’ ο ένα Χριστόν, ένα υιόν, ένα κύριον ομολογούμεν.
|align="left"|12. Και γαρ εκ δύο φύσεων ομολογούμεν τον Χριστόν είναι μετά την ενανθρώπησιν,
|align="left"|12. ένα Χριστόν, ένα υιόν, ένα κύριον ομολογούμεν.
|align="left"|
|align="left"|
|align="left"|
|-
|align="left"|
|align="left"|13. εν μια υποστάσει και ενί προσώπω
|align="left"|13. Και μίαν μεν του θεού λόγου φύσιν,
|align="left"|
|align="left"|
|align="left"|
|-
|align="left"|
|align="left"|14. ένα Χριστόν, ένα υιόν, ένα κύριον ομολογούντες.
|align="left"|14. σεσαρκωμένην μέντοι και ενανθρωπήσασαν λέγειν ουκ αρνούμεθα
|align="left"|
|align="left"|
|align="left"|
|-
|align="left"|
|align="left"|
|align="left"|15. διά το εξ αμφοίν ένα και τον αυτόν είναι κύριον ημών Ιησούν τον Χριστόν.
|align="left"|
|align="left"|15.
|align="left"|15.
|-
|align="left"|
|align="left"|
|align="left"|
|align="left"|
|align="left"|16.
|align="left"|16.
|-
|align="left"|
|align="left"|
|align="left"|
|align="left"|
|align="left"|17.
|align="left"|17.
|-
|align="left"|
|align="left"|
|align="left"|
|align="left"|
|align="left"|18.
|align="left"|18.
|-
|align="left"|
|align="left"|
|align="left"|
|align="left"|
|align="left"|19.
|align="left"|19.
|-
|align="left"|
|align="left"|
|align="left"|
|align="left"|
|align="left"|20.
|align="left"|20.
|-
|align="left"|
|align="left"|
|align="left"|
|align="left"|
|align="left"|21.
|align="left"|21.
|-
|align="left"|
|align="left"|
|align="left"|
|align="left"|
|align="left"|22.
|align="left"|22.
|-
|align="left"|
|align="left"|
|align="left"|
|align="left"|
|align="left"|23.
|align="left"|23.
|-
|align="left"|
|align="left"|
|align="left"|
|align="left"|
|align="left"|24.
|align="left"|24.
|-
|align="left"|
|align="left"|
|align="left"|
|align="left"|
|align="left"|25.
|align="left"|25.
|-
|align="left"|
|align="left"|
|align="left"|
|align="left"|
|align="left"|
|align="left"|26.
|}
==Το Κανονικό έργο της συνόδου==
