Ελεγκτές, renameuser, Διαχειριστές
4.720
επεξεργασίες
Αλλαγές
καμία σύνοψη επεξεργασίας
Με τον όρο '''Αγία Γραφή''' αναφερόμαστε στο σύνολο των [[θεοπνευστία|θεόπνευστων]] βιβλίων της [[Παλαιά Διαθήκη|Παλαιάς]] και της [[Καινή Διαθήκη|Καινής Διαθήκης]]<ref>"Γραφή Αγία", ''Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια'' (Θ.Η.Ε.), τόμ. 4, εκδ. Μαρτίνος Αθ., Αθήνα 1964, στ. 658.</ref> που αποτελούν την γραπτή πηγή της ''Θείας Αποκαλύψεως''<ref>"Αγία Γραφή", Στύλιος Κ. Ευθύμιος (Επίσκοπος), ''Μικρό Χριστιανικό Λεξικό'' (Α' ανατύπωση της 2ης έκδ.), Αποστολική Διακονία, 1998, σελ. 13.</ref> και της ιστορίας της προετοιμασίας και εκπληρώσεως της [[Ενανθρώπηση|ενανθρώπησης]] του [[Μεσσίας|Μεσσία]] [[Ιησούς Χριστός|Ιησού Χριστού]]<ref>Φειδάς Ιω. Βλάσιος, "Γραφή Αγία", εγκυκλοπαίδεια ''Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάννικα'', τόμ. 19, εκδ. Πάπυρος, Αθήνα 2004-2005.</ref>.
Στην ''Αγία Γραφή'' αναφερόμαστε και με τους όρους ''Ιερά Γραφή'', ''Γραφές'' ή ''Ιερές Γραφές''<ref>"Γραφή", Μαλαβάκης Νίκος, ''Βυζαντινολόγιο-Λεξικό Εκκλησιαστικών και Θρησκευτικών όρων'', Αστήρ, Αθήνα 1999, σελ. 32.</ref>, ''Άγιες Γραφές''<ref>"Γραφή Αγία", Μουστάκης Βασίλειος, ''Λεξικό της Αγίας Γραφής'', Αθήναι 1955.</ref>, ''Γραφή'', ''Βίβλος'' (αντιδάνειο από την ελληνική λέξη βιβλία)<ref>"Αγία Γραφή", εγκυκλοπαίδεια ''ΔΟΜΗ'', εκδ. Δομή Α.Ε., τόμ. 1, Αθήνα 2004.</ref>, ενώ η ίδια η [[Καινή Διαθήκη]] χρησιμοποιεί τη ραβινική έκφραση ''"γραφαί άγιαι"'' (''Ρωμ 1,2'') και ''"Ιερά γράμματα"'' (''Β' Τιμ 3,15'')<ref>"Γραφή", ''Λεξικό Βιβλικής Θεολογίας'' (μτφρ. από τα Γαλλικά με εποπτεία Σάββα Αγουρίδη, Σταύρου Βαρτανιάν), Άρτος Ζωής, Αθήνα 1980, στ. 224.</ref>. Επίσης, η ''Αγία Γραφή'' λέγεται και [[Διαθήκη]] ''"ως συμφωνία μεταξύ του θεού..και των ανθρώπων...καθ' ην ο μεν θεός υπέσχετο την προστασίαν και τας δωρεάς Του, οι δε άνθρωποι ανελάμβαναν την υποχρέωσιν να συμμορφωθούν προς το θέλημα Του"''<ref>"Αγ. Γραφή", Κολιτσάρας Θ. Ιωάννης, ''Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν της Αγίας Γραφής'', 'Η Ζωή', 2η έκδ., Αθήναι 1998, σελ. 12Α.</ref>.
Επίσης, η ''Αγία Γραφή'' λέγεται και [[Διαθήκη]]. Η λέξη ''διαθήκη'' είναι παράγωγος του ρήματος ''διατίθημι'' που σημαίνει μεταξύ άλλων ''διευθετώ κάτι με αμοιβαία συμφωνία'' ή ''διαθέτω την περιουσία μου με συμφωνία''. Η αντίστοιχη εβραϊκή λέξη ''berith'' σημαίνει κατά περίπτωση ''"τέμνω-τεμαχίζω"'' ή και ''"εκλέγω-ορίζω"''<ref>Καλαντζάκης Ε. Σταύρος, ''Εισαγωγή στην Παλαιά Διαθήκη'', Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 2006, σελ. 17.</ref>. Συνεπώς, ο όρος ''"Διαθήκη"'', χρησιμοποιείται στη βιβλική γλώσσα ''"ως συμφωνία μεταξύ του θεού..και των ανθρώπων...καθ' ην ο μεν θεός υπέσχετο την προστασίαν και τας δωρεάς Του, οι δε άνθρωποι ανελάμβαναν την υποχρέωσιν να συμμορφωθούν προς το θέλημα Του"''<ref>"Αγ. Γραφή", Κολιτσάρας Θ. Ιωάννης, ''Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν της Αγίας Γραφής'', 'Η Ζωή', 2η έκδ., Αθήναι 1998, σελ. 12Α.</ref>. Η ''Αγία Γραφή'' διαιρείται σε δύο μεγάλα μέρη, την [[Παλαιά Διαθήκη]] η οποία περιέχει τα θεόπνευστα προ Χριστού βιβλία του [[Μωϋσής|Μωϋσή]], των [[Προφήτης|προφητών]] και των άλλων συγγραφέων, και στην [[Καινή Διαθήκη]] η οποία περιλαμβάνει τα έργα των [[Απόστολοι|Αποστόλων]], από του [[κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον|κατά Ματθαίον Ευαγγελίου]] μέχρι και της [[Αποκάλυψις|Αποκάλυψης]] του ευαγγελιστή Ιωάννη<ref>Κολιτσάρας, ό.π..</ref>. Από απόψεως χρονικής διαρκείας κατά την οποίαν γράφτηκαν οι δύο Διαθήκες, τα μεν βιβλία της Π.Δ. γράφτηκαν από τον 13ο<ref>Καλαντζάκης Ε. Σταύρος, ''Εισαγωγή στην Παλαιά Διαθήκη...'', Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 2006ό.π., σελ. 282.</ref> μέχρι και τον 2ο π.Χ. αιώνα, ενώ αυτά της Κ.Δ. γράφτηκαν κατά τον πρώτο μετά Χριστό αιώνα<ref>Κολιτσάρας, ό.π., σελ. 12Β.</ref>. Η Ορθόδοξη ''Αγία Γραφή'' περιλαμβάνει συνολικά 76 βιβλία:
*[[Παλαιά Διαθήκη|49 βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης]]
==Η Παλαιά Διαθήκη==
''Βλέπε κύριο άρθρο [[Παλαιά Διαθήκη]]''.
==Η Καινή Διαθήκη==
''Βλέπε κύριο άρθρο [[Καινή Διαθήκη]]''.
Η [[Καινή Διαθήκη]] είναι η συλλογή των 27 ιερών βιβλίων, τα οποία η Εκκλησία επέλεξε, αναγνώρισε και καθιέρωσε ως την μοναδική θεόπνευστη και αποστολική γραπτή μαρτυρία για τη νέα, πλήρη καί τελεσίδικη αποκάλυψη του Θεού στο μοναδικό πρόσωπο και έργο του [[Ιησούς Χριστός|Ι. Χριστού]]<ref>Παναγόπουλος Ιωάννης, ''Εισαγωγή στην Καινή Διαθήκη'', Ακρίτας, Αθήνα 1994, σελ. 13.</ref>. Κατά το δείπνο του υπερώου με τους μαθητές (''Ματθ. 26, 28''. ''Μάρκ. 14,24''. ''Λουκ. 22,20'', πρβλ. και ''Α' Κορ. 11, 25''), ο ίδιος ο [[Μεσσίας]] αναφέρθηκε στην ''"Καινή Διαθήκη"'', δηλώνοντας έτσι τη νέα περίοδο της λυτρωτικής οικονομίας του Θεού που επρόκειτο να θεμελιωθεί με το αίμα που ο ίδιος έχυσε εκούσια στο [[Σταυρός|σταυρό]]<ref>Καραβιδόπουλος Δ. Ιωάννης, ''Εισαγωγή Στην Καινή Διαθήκη'', 2η έκδ., Πουρναράς, θεσσαλονίκη 1998, σελ. 15.</ref>.
==Βίβλος==
Από τον Μεσαίωνα και κατόπιν, τα βιβλία της [[Παλαιά Διαθήκη|Παλαιάς]] και της [[Καινή Διαθήκη|Καινής Διαθήκης]] ονομάζονται και ''Βίβλος'', ονομασία που αποτελεί προϊόν επίδρασης των ξενόγλωσσων όρων ''Bible, Bibel, Biblia'' κ.λπ.. Αυτοί οι όροι προέρχονται από το λατινικό ''biblia'' το οποίο με τη σειρά του έχει τις ρίζες του στους ελληνικούς βιβλικούς ορούς ''"βίβλος(οι)"'', ''"ιερά βίβλος"'' κ.ά.<ref>Καλαντζάκης, ''Εισαγωγή...'', ό.π., σελ. 23-24.</ref>.
==Υποσημειώσεις==
