Αλλαγές

Μεταγενέστερες αυτών είναι η ''Εισαγωγή'' του Ιωάννη Παναγόπουλου (''Εισαγωγή στην Καινή Διαθήκη'', Ακρίτας, Αθήνα 1994) και η δίτομη του καθ. Χρήστου Βούλγαρη (''Εισαγωγή Εις την Καινήν Διαθήκην'', τόμ. Α' & Β', Αθήνα 2005) η οποία παρέχει πολλαπλάσιο όγκο πληροφοριών από όλες τις προαναφερόμενες (1.410 πυκνογραμμένες σελίδες) και πραγματεύεται τα θέματα της με κάθε λεπτομέρεια.

Κατά τήν εξέταση των εισαγωγικών ιστορικοφιλολογικών πλαισίων της συγγραφής των βιβλίων της [[Καινή Διαθήκη|Καινής Διαθήκης]], δεν παραγνωρίζεται ο διπλός χαρακτήρας αυτών των βιβλίων: ''"Είναι μεν «Γραφή» της Εκκλησίας, έργα δηλαδή που έγραψαν «υπό πνεύματος αγίου φερόμενοι...από Θεού άνθρωποι» (Β' Πέτρ. 1,21), αλλά και ανθρώπινη φιλολογική παραγωγή"''<ref>Καραβιδόπουλος, ''Εισαγωγή...'', σελ. 17.</ref>. Άρα, η Κ.Δ. είναι ανθρώπινη και θεία, και για τον λόγο αυτό ''"επιβάλλεται να αποδώσουμε την αρμόζουσα αξία και στις δύο, χωρίς να διαχωρίσουμε, να υποτιμήσουμε ή να υπερτονίσουμε καμμία χωριστά"''<ref>Παναγόπουλος, ''Εισαγωγή...'', σελ. 15.</ref>. Σε καμμία περίπτωση λοιπόν, ''"ο σκοπός της μελέτης των εισαγωγικών θεμάτων δεν εξαντλείται στα όρια της επιστημονικής ιστορικής γνώσης, αλλ' υπηρετεί τη βαθύτερη θεολογική κατανόηση του θείου λόγου που περιέχεται σ' αυτά και που, παρά το ότι απευθύνεται σε συγκεκριμένες ιστορικές περιστάσεις, τις υπερβαίνει και είναι πάντα επίκαιρος. Η Εισαγωγή, με άλλα λόγια, είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την ερμηνεία της Καινής Διαθήκης, διότι για να εισχωρήσει κανείς στο «θησαυρό της πίστεως» πρέπει να περάσει μέσα από το ανθρώπινο «οστράκινο σκεύος» που τον περιβάλλει (Β' Κορ 4,7)"''<ref>Καραβιδόπουλος, ''Εισαγωγή...'', σελ. 18.</ref>.