Αλλαγές

Ο Τιμόθεος, άνθρωπος μάλλον ασθενικός<ref>''Α' Τιμ. 5, 23''.</ref>, γνωστός για την ευσέβεια και τον ζήλο του<ref>''Πράξ. 16,2''.</ref> μεταστράφηκε στο [[χριστιανισμός|χριστιανισμό]] μάλλον κατά την πρώτη διέλευση του Παύλου από τη Λυκαονία, όταν ο Τιμόθεος υπήρξε μάρτυρας των κόπων και των διωγμών που εκείνος υπέστη<ref>''Β' Τιμ. 3, 10'' κ.ε.</ref>. Έγινε συνοδός του Αποστόλου Παύλου εξ αφορμής [[Προφητεία|προφητικής]] αποκαλύψεως<ref>''A' Τιμ. 1,18'' (πρβλ. Τρεμπέλας Ν. Παν., ''Υπόμνημα εις τας Επιστολάς της Κ. Διαθήκης'', τόμ. Β', 4η έκδ., 'Ο Σωτήρ', Αθήνα 1993, σελ. 340).</ref> το [[50]]<ref>Adam Clarke, ''Clarke's Commentary: First Timothy'', 1 Ti 1:1</ref> ή [[51]]<ref>William Hendriksen and Simon J. Kistemaker, vol. 4, ''New Testament Commentary - Exposition of the Pastoral Epistles'', Baker Book House, 1953-2001, σελ. 157</ref> μ.Χ., σε νεαρή ηλικία<ref>''Α' Τιμ. 4, 12''.</ref> , από 18<ref>Adam Clarke, στο ίδιο</ref> έως 27<ref>William Hendriksen, ό.π.</ref> ετών. Για να μη σκανδαλίσει ο Παύλος τους εξ Ιουδαίων ζηλωτές χριστιανούς που ήξεραν ότι ο πατέρας του Τιμόθεου ήταν εθνικός, του ζήτησε να δεχθεί την [[περιτομή]]<ref>''Πράξ. 16, 3''.</ref>.

Ο Τιμόθεος συχνά αναλαμβάνει λεπτές αποστολές που του αναθέτει ο Παύλος<ref>''Α' Θεσ. 3,2-6''. ''Α' Κορ. 4,17''. ''16,10-11''. ''Φιλιπ. 2,19-24''. ''Ρωμ 16,21''</ref>, μνημονεύεται από τον Παύλο σε έξι Επιστολές του<ref>''Α' & Β' Θεσ.'', ''Β' Κορ.'', ''Κολ.'', ''Φιλήμ.'', ''Φιλιπ.''</ref> ως συναποστολέας των αποστολικών γραμμάτων και υπήρξε συναιχμάλωτός του κατά την πρώτη φυλάκιση στην [[Ρώμη]]<ref>''Κολ. 1,1''. ''Φιλήμ. 1''. ''Φιλιπ. 1,1''</ref>.