Αλλαγές

Ο '''Άγιος Παΐσιος Βελιτσκόφσκυ''' (Паисий Величковский) 1722-1794, είναι από τους σημαντικότερους εκπρόσωπους του ησυχασμού στον Σλαβορουμανικό κόσμοκαι αναδιοργανωτής του ρουμανικού μοναχικού βίου<ref>"Παντοκράτορος, Μονή, εν Αγίω Όρει", ''Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια'', τόμ. 9, εκδ. Μαρτίνος Αθ., Αθήνα 1966, στ. 1154.</ref>.  Ο κατά κόσμον Πέτρος γεννήθηκε στην Πολτάβα από πατέρα ιερέα. Σε ηλικία 17 ετών [[Μοναχική Κουρά|εκάρη]] [[Μοναχός|μοναχός]] και αργότερα ταξίδεψε στο [[Άγιο Όρος]], όπου γνώρισε και ασκήθηκε στον ησυχασμό. Επί δεκαοκτώ χρόνια (1746-1764) μόνασε στο [[Άγιο Όρος]] στην Σκήτη του ''Προφήτη Ηλία''<ref>Νικοδήμου Αγιορείτου, ''Πηδάλιον'' (ακριβής ανατύπωσις της γ' εκδόσεως του 1864), εκδ. Βασ. Ρηγόπουλου, Θεσσαλονίκη 2003, σελ. ε'.</ref>.  Απέκτησε μεγάλη φήμη, ειδικά όταν ανέλαβε την ανακαίνιση της [[Σιμωνόπετρα|Σιμωνόπετρας]]. Το 1764 ο Παΐσιος, κατόπιν προσκλήσεως του ηγεμόνα της [[Μολδαβία|Μολδαβίας]] [[Γρηγόριος Γ' Γκίκας|Γρηγορίου Γ’ Γκίκα]] μετέβη στο [[Ιάσιο]]. Κατά την παραμονή του στη Μολδαβία ίδρυσε το περίφημο μοναστήρι του [[Νεάμτς]], ενώ, με τη διδασκαλία της [[Νοερά προσευχή|νοεράς προσευχής]] και με τις μεταφράσεις πολλών πατερικών έργων μετέδωσε στους συγχρόνους του Ορθοδόξους Ρώσους και Ρουμάνους την πατερική πνευματικότητα<ref>''Πηδάλιον'', ό.π., σελ. ς'.</ref>. Κατά την παραμονή του στη Μολδαβία μετέφρασε στα Παλαιοσλαβικά τη Ανάμεσα στις μεταφράσεις, ήταν και η [[Φιλοκαλία των Ιερών Νηπτικών]]στα Παλαιοσλαβικά, κατόπιν πατρακλήσεως του [[Άγιος Νικόδημος Αγιορείτης|Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου]].  Μετά το θάνατό του ανακηρύχθηκε αναγνωρίσθηκε ως άγιος της [[Ρουμανική Εκκλησία|Ρουμανικής Εκκλησίας]], ενώ τιμάται επίσης ιδιαιτέρως στο Άγιο Όρος. Μάλιστα υπάρχει διένεξη μεταξύ [[Ρουμανική Εκκλησία|Ρουμάνων]] και [[Ουκρανική Εκκλησία|Ουκρανών]] σχετικά με την καταγωγή του. ==Υποσημειώσεις==<div style="font-size: 85%"><references/></div>