Αλλαγές

==Ο βίος του==

Γεννήθηκε στη [[Νάξος|Νάξο]] το [[1749]]. Ο πατέρας του λεγόταν Αντώνιος και η μητέρα του Αναστασία. Από μικρός γαλουχήθηκε με χριστιανική ανατροφή από τους γονείς του. Ακολούθησε σπουδές και αποφοίτησε αρχικά από τη σχολή του Αγίου Γεωργίου στη Ναξο οπου είχε διδάσκαλο τον αδελφό του [[Κοσμάς Αιτωλός|Κοσμά του Αιτωλού]] [[Αρχιμανδρίτης|αρχιμανδρίτη]] '''Χρύσανθο'''. Εν συνεχεία ανεχώρησε για ανώτερες σπουδές στη [[Σμύρνη]]. Εκεί σπούδασε στην [[Ευαγγελική Σχολή Σμύρνης|Ευαγγελική σχολή της Σμύρνης]], για πέντε έτη. Διέπρεψε μάλιστα τόσο στη σχολή αυτή ώστε ο '''Ιερόθεος Σμύρνης''' τον ήθελε για μελλοντικό διευθυντή της σχολής του. Η μόρφωσή που έλαβε στη [[Σμύρνη]] εκτός από τη θεολογική επιστήμη περιελάμβανε και άλλες γνώσεις όπως [[Φιλοσοφία|φιλοσοφικές]], [[Οικονομία|οικονομικές]], [[Ιατρική|ιατρικές]], [[Αστρονομία|αστρονομικές]] και [[Στρατός|στρατιωτικές]]. Στα ιδιαίτερα χαρίσματά του ήταν ο εξαιρετικός χειρισμός της γλώσσας, η γνώση [[Γαλλικά|γαλλικών]], [[Ιταλικά|ιταλικών]] και [[Λατινικά|λατινικών]] καθώς και η ισχυρή μνήμη.

Το [[1770]], αφού αποφοίτησε από την Σχολή, επέστρεψε στην [[Νάξος|Νάξο]] και για μια πενταετία περίπου εργάστηκε ως Γραμματέας της Μητροπόλεως Παροναξίας υπό την εποπτεία και την καθοδήγηση του [[Μητροπολίτης|Μητροπολίτου]] Παροναξίας Ανθίμου του Γ΄ ([[1742]]-[[1779]]). Ο Νικόδημος ήταν λάτρης της μοναστικής πολιτείας. Αυτή η επιθυμία του, γιγάντωσε με τη γνωριμία με μοναχούς του Αγίου Όρους και με άλλες προσωπικότητες, όπως είναι ο [[Άγιος Μακάριος Νοταράς]] [[Επίσκοπος]] [[Κόρινθος|Κορίνθου]]. Το [[1775]] ήρθε στην [[Μονή Διονυσίου]] του [[Άγιο Όρος|Αγίου Όρους]]. Εκεί εκάρη μοναχός με το όνομα Νικόδημος. Σε αυτή την απόφαση ίσως να συνέβαλε και η μητέρα του, η οποία είχε και αυτή καρεί μοναχή στη [[Νάξος|Νάξο]] ονομαζόμενη Αγαθή.

Παρά το οτι επέλεξε το μαναχισμό ο Νικόδημος, υπήρξε πολύ δραστήριος. Ως εργόχειρο του είχε την αντιγραφή κωδίκων. Διατηρούσε αλληλογραφία με πολλούς λογίους της εποχής του και ιδιαιτέρως με τον [[Οικουμενικό Πατριαρχείο|Οικουμενικό Πατριάρχη]] και [[Εθνομάρτυρας|εθνομάρτυρα]] [[Πατριάρχης Γρηγόριος Ε΄|Γρηγόριο Ε']] και τον [[Αθανάσιος ο Πέριος|όσιο Αθανάσιο τον Πάριο]]. Ως μαναχός συνέταξε μεγάλο αριθμό συγγραμαμάτων και βιβλίων που γίνετε εμφανής η ορθόδοξος θεολογία. Στόχος του ήταν μια δυναμική απόκρουση των αιρέσεων και των κακοδοξιών των ημερών του. Είναι η προεξάρχουσα μορφή των [[Κολυβάδες|Κολυβάδων]], αυτών που ήθελαν δηλαδή τα Ιερά [[Μνημόσυνο|Μνημόσυνα]] των νεκρών να γίνονται Σάββατο και όχι Κυριακή. Ένεκα της εμμονής του στις παραδόσεις και στο Πνεύμα των Ιερών κανόνων της Εκκλησίας μας, υπέστη ταπεινώσεις και διωγμούς, διότι απέρριπτε τις λατινογενείς προσμίξεις στην ορθόδοξη θεολογία και λειτουργική ζωή. Επίσης ήταν σφοδρός πολέμιος της εκκοσμίκευσης της εκκλησίας και της αλλοίωσης της ορθόδοξης ασκητικής παράδοσης, που κέντρα στην εποχή του προωθούσαν στα πρότυπα της λατινικής μοναχικής παράδοσης. Εκοιμήθη την Τετάρτη 14 Ιουλίου του [[1809]] και σε ηλικία 60 ετών στο κελλί των Σκουρταίων, στις [[Καρυές]] του [[Άγιο Όρος|Αγίου Όρους]]. Τα τελευταία του λόγια ήταν η απάντηση που έδωσε στους μαθητές του όταν τον ρώτησαν αν ησυχάζει: “Τον Χριστό έβαλα μέσα μου και πώς να μη ησυχάσω;”.