Αλλαγές

Ο τριαδικός Θεός περιγράφεται ως ''"Τρισυπόστατη Μονάδα"'' η οποία φανερώνεται με ενέργειες και έργα στην κτίση και την ιστορία. Έχει μεν τρία πρόσωπα, αλλά αυτά τα τρία πρόσωπα δεν αποτελούν τρεις χωριστούς Θεούς, αλλιώς ο Χριστιανισμός δε θα ήταν μονοθεϊστική αλλά τριθεϊστική θρησκεία. Κατά το δόγμα, ο λόγος που ο τριαδικός Θεός είναι ένας αν και με τρεις υποστάσεις είναι η απουσία χώρου και χρόνου. Ο χώρος και ο χρόνος διαφοροποιούν τις ανθρώπινες υποστάσεις μεταξύ τους, ώστε τα διαφορετικά πρόσωπα να αποτελούν διαφορετικούς ανθρώπους. Επειδή όμως ο χώρος και ο χρόνος είναι κτιστοί (δημιουργήματα του Θεού), ο Θεός δεν υπόκειται σε αυτούς, καθώς ουδεμία σχέση υπάρχει μεταξύ κτιστού και ακτίστου. Έτσι έχουμε το μυστήριο (ακατάληπτο για τους ανθρώπους) της Τρισυπόστατης Μονάδας. Στην εκκλησιαστική ιστορία, η ταυτότητα της ουσίας και η διάκρισή της σε Τρία Πρόσωπα οδήγησε συχνά σε "αιρετικές" ερμηνείες. Πρέπει να τονιστεί όμως πως η διαμόρφωση του δόγματος σε επίπεδο ορολογίας, δεν έχει να κάνει με περαιτέρω κατανόηση του δόγματος ή της ουσίας του Θεού, αλλά ως διατύπωση και δογμάτιση της ήδη πλήρως κατανοειθήσης υπερνοητώς δια της θεώσεως αληθείας<ref>Ιωάννου Ρωμανίδου, «''Συμβολική και Δογματική Θεολογία''», Τόμος Α΄, σελίς 128</ref>, καθώς η πλήρη κατανόηση επήλθε κατά την Πεντηκοστή<ref>Ιωάννου Ρωμανίδου, «''Συμβολική και Δογματική Θεολογία''», Τόμος Α΄, σελίς 128</ref> και έκτοτε ενυπάρχει στα θεωμένα και δοξασμένα μέλη της εκκλησίας, αλλά ανάγκη που προκύπτει από τις αναφυήσες αιρέσεις<ref>Ιωάννου Ρωμανίδου, «''Συμβολική και Δογματική Θεολογία''», Τόμος Α΄, σελίς 203</ref>.