Αλλαγές

Το κακόΕίναι γεγονός ότι, είναι το αντίθετο τού καλού. Συνεπώς αν καλό είναι και η ύπαρξη, ''"η γνώσηχριστιανική διδασκαλία"'' είναι ''"πέρα για πέρα αντίθετη προς τη [[διαρχία]]"'' χρησιμοποιεί την έννοια της σύγκρουσης ''"θεϊκών και δαιμονικών δυνάμεων"'', η κατοχή, η αφθαρσία, η αϊδιότητα, η κίνησηστην περίπτωση αυτή όμως, ''"δανείζεται μονάχα το σχήμα της πάλης του καλού και του κακού"'' με το φως, η λογική, η παντοδυναμία, τότε '"κακό είναι η ανυπαρξία" να παραμένει ''"ως πράγμα"'' ανύπαρκτο και να ''"εννοείται μονάχα ως διαβρωμένη...αγαθή πραγματικότητα"''<ref>Ματσούκας Α. Νίκος, η άγνοια''Το πρόβλημα του κακού - Δοκίμιο πατερικής θεολογίας'', η έλειψη3η έκδ., η φθοράΠουρναράς, η προσωρινότηταΘεσσαλονίκη 1992, η ακινησία, το σκοτάδι, ο παραλογισμός, η αδυναμίασελ. 273.</ref>. Το φως Κατά συνέπεια ''"είναι κάτι υπαρκτό, ενώ το σκοτάδι είναι η έλλειψη του φωτόςμη ον...δεν έχει...υπόσταση... Έτσι και το κακό αλλά είναι η στέρηση τού καλούπαρυπόσταση"''<ref>Ματσούκας Α. ΕπειδήΝίκος, το σκοτάδι είναι η έλειψη φωτός 'Δογματική και η άγνοια έλειψη γνώσηςΣυμβολική θεολογία', τόμ. Η έλειψη είναι η μη κατοχή και η ακινησίαΒ' (Έκθεση της ορθόδοξης πίστης σε αντιπαράθεση με τη δυτική Χριστιανοσύνη), η έλειψη κίνησης2η έκδ.Συνεπώς, αν το καλό είναι η αιωνιότηταΠουρναράς, Θεσσαλονίκη 1988, η παντοδυναμία και σελ. 211.</ref>. Όπως σημειώνει ο [[Διονύσιος Αρεοπαγίτης]]: :''"Διο ούτε υπόστασιν έχει το υπαρκτόκακόν, το κακό είναι η προσωρινότητααλλά παρυπόστασιν, η αδυναμία του αγαθού ένεκα και η ανυπαρξία. Έτσι δεν μπορεί το κακό να είναι ούτε παντοδύναμοουχ εαυτού γινόμενου"''<ref>Διονυσίου Αρεοπαγίτου, ''Περί θείων ονομάτων'', ούτε αιώνιοPG 3, ούτε καν υπαρκτό732C.</ref>.