Αλλαγές

Την ίδια χρονιά (Το 1866) κοινοβίασε στην Ιερά Μονή , έζησε στο κοινόβιο, της ''Ιεράς Μονής Φλαβιανών '' (Ζιντζί-Ντερέ) του Τιμίου Προδρόμου. Εκεί σύντομα κάρηκε έκαρη μοναχός, με το όνομα Αρσένιος. Την ίδια εποχή εκείνη όμως είχαν ανάγκη από δασκάλους, οπότε ενεφανίσθη έλλειψη δασκάλων στην περιοχή και ο Μητροπολίτης ''Παΐσιος ο Β΄ '' τον χειροτόνησε [[διάκονος|διάκονο ]] και τον έστειλε στα Φάρασα, για να μάθει τα εγκαταλειμμένα παιδιά γράμματα! διδάξει. Τα έξι ελληνικά μικρά χωριά οι Τούρκοι επεδίωκαν να τα ήθελαν στην αγραμματοσύνηαφήσουν χωρίς δάσκαλο, ώστε να μη μετέχουν και εκκλησιαστικών γραμμάτων, γι' αυτό ο π. Αρσένιος, επειδή δεν βρισκόταν άλλος δάσκαλος δέχτηκε να θυσιάσει την μοναχική του ησυχία….

Στο σχολείο που εστάλει, δεν είχε θρανία, αλλά δέρματα από κατσίκες κι έτσι οι Τούρκοι νόμιζαν ότι μάθαινε τα παιδιά να… να προσεύχονται! Άλλες φορές , ενώ σε άλλες περιπτώσεις τα πήγαινε στο ξωκλήσι της Παναγιάς στη θέση Κάντσι, μέσα σε μια σπηλιά. Όταν έγινε τριάντα χρονών, το 1870, χειροτονήθηκε στην Καισαρεία [[πρεσβύτερος]], με τον τίτλο του [[αρχιμανδρίτης|Αρχιμανδρίτη, και πήρε και την ευλογία του πνευματικού]]. Στη συνέχεια πήγε Εν συνεχεία μετέβη στα Ιεροσόλυμα για προσκύνημα και έκτοτε οι Φαρασιώτες τον φώναζαν αποκαλούσαν Χατζεφεντή. Όταν έκανε εράνους στα κοντινά χωριά, ο βαθύτερος στόχος του ήταν η επαφή με Έλληνες Χριστιανούς, ώστε να τους τονώνει το ηθικό! Πάντως με τα χρόνια, όχι τόσο η ασκητική και αγαπητική του στάση, όσο η γεμάτη θεία χαρίσματα ζωή του, τόνωνε τους πιστούς.