12.426
επεξεργασίες
Αλλαγές
→Το τέλος του
== Το τέλος Η κοίμησή του ==
Ύστερα από την Μικρασιατική καταστροφή (1922) ο π. Αρσένιος παρέμενε στα Φάρασα ως τις 14 Αυγούστου του 1924. Τότε τον ανάγκασαν οι Τούρκοι να ακολουθήσει το ποίμνιό του κατά την ανταλλαγή των πληθυσμών. Μετά από πολλές ταλαιπωρίες έφτασαν μεγάλη ταλαιπωρία έφτασε με καράβι στον Άγιο Γεώργιο Πειραιά και χαρούμενοι γιόρτασαν γιόρτασε, μαζί με τους υπολοίπους συμπατριώτες του, την μεγάλη μέρα του Σταυρού (14 Σεπτεμβρίου 1924) με το παλαιό ημερολόγιο που είχαν στον τόπο τους.
Ο γέροντας έφυγε από τη ζωή εκοιμήθη πένητας, χωρίς με μόνη περιουσία, παρά μόνο με μερικά βιβλία. Όταν το έμαθαν οι Φαρασιώτες θλίψη μαθεύτηκε πικρία και πικρία, λύπη επικράτησε ανάμεσά τουςανάμεσα στους φαρασιώτες, παρότι παρ’ ότι τους είχε προετοιμάσει γι αυτό το ενδεχόμενο. Τελικά πλήθος φαρασιωτών συγκεντρώθηκαν και αποχαιρέτισαν, το μεγάλο πνευματικό οδηγό τους και συμπαραστάστη και φίλο τους.Η ταφή του έγινε πραγματοποιήθηκε στο κοιμητήρι της Κέρκυρας.
== Η εκταφή του και η αγιότητά του ==