Ελεγκτές, renameuser, Διαχειριστές
4.720
επεξεργασίες
Αλλαγές
μ
→Το νόημα του εορτασμού των Χριστουγέννων στην Ορθόδοξη Εκκλησία
==Το νόημα του εορτασμού των Χριστουγέννων στην Ορθόδοξη Εκκλησία==
Η σπουδαιότητα της εορτής των Χριστουγέννων είναι δεδομένη για τους [[Πατρολογία|Πατέρες]] της Εκκλησίας αφού όπως λέει ο [[Ιωάννης ο Χρυσόστομος]] είναι ''"η πασών των εορτών σεμνότατη καί φρικωδέστατη...Από γαρ ταύτης τα Θεοφάνια και το Πάσχα το Ιερόν και η Ανάληψις και η Πεντηκοστή την αρχήν και την υπόθεσιν έλαβον"''<ref>PG 48,752.</ref>, δηλ. χωρίς τη η γέννηση του Χριστού δεν θα υπήρχαν όλα τα άλλα σπουδαία γεγονότα ήταν η αρχή μιας σειράς σπουδαίων γεγονότων στην πορεία της [[Θεία Οικονομία|Θείας Οικονομίας]].
Για τους Ορθοδόξους, ''"η γιορτή των Χριστουγέννων δεν έχει μόνο έντονο θεοκεντρικό χαρακτήρα άλλα και βαθύτατη και ουσιαστική ανθρωπολογική σημασία. Το γεγονός της γέννησης του Ιησού και της σάρκωσης του Λόγου δίνει μια εντελώς νέα διάσταση στην κατανόηση του ανθρώπου και της ιστορίας του. Με το γεγονός της [[Βηθλεέμ]] δεν έχουμε ουσιαστικά ύψωση του Θεού αλλά ύψωση και θέωση του ανθρώπου. Ο Θεός γίνεται άνθρωπος για να γίνουμε εμείς 'θεοί' κατά χάρη. Ο Θεός στη φάτνη φανερώνεται και γίνεται ως 'εις εξ ημών'. Γι' αυτό η θεολογία της σαρκώσεως είναι ουσιαστικά 'κενωτική' θεολογία. Ο Θεός 'κατέρχεται' στον κόσμο μας, 'κενούται', για να υψωθούμε εμείς και 'πληρωθούμε' από τη 'δόξα' του, όπως ύμνησαν οι Άγγελοι την ιερή εκείνη νύχτα. Στη Βηθλεέμ σαρκώθηκε ο Λόγος και γεννήθηκε ο Άνθρωπος, ο 'πνευματικός' Αδάμ. Η έννοια της θεανδρικότητας τίθεται πλέον ως ουσιαστικό 'στοιχείο' στη νέα χριστιανική ανθρωπολογία. Τα Χριστούγεννα παρουσιάζονται πιο πολύ ως γιορτή του ανθρώπου παρά του Θεού. Είναι η γενέθλια ημέρα του Χριστού αλλά και του καθενός ανθρώπου μέσα στην πίστη"''<ref>Πατρώνος Π. Γεώργιος, ''Η Ιστορική Πορεία του Ιησού'', Δόμος, Αθήνα 1991, σελ. 135.</ref>.
