12.398
επεξεργασίες
Αλλαγές
μ
→Το ιστορικό πλαίσιο του μονοθελητισμού και μονοενεργητισμού
Η συντεταγμένη αυτή προσπάθεια στα χρόνια του Μάξιμου εντοπίζεται στο ζήτημα της ενώσεως της εκκλησίας με τους μονοφυσίτες των περιοχών αυτών, υπό τον τον θεολογικό όρο της μίας ενέργειας και μίας θέλησης στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού. Σύμφωνα με τον όρο της Χαλκηδόνας, ο Ιησούς Χριστός είχε δύο φύσεις ασύγχυτες και άτρεπτες μεν, σε κοινωνία δε, στην [[υπόσταση]] του ενός [[Πρόσωπο|προσώπου]]. Παρεπόμενη θεολογική συνέπεια ήταν πως κάθε φύση ενεργεί τα δικά της και επιθυμεί τα δικά της (δύο ενέργειες, δύο θελήσεις). Τώρα η προσπάθεια, υπό την κρατικό μανδύα που διακαώς επιθυμεί μια συμβιβαστική λύση, επικεντρώνεται στο ότι την εποχή αυτή δεν υπήρχε μία αποσαφηνισμένη θεολογία πάνω στο ζήτημα των ενεργειών και των θελήσεων του Χριστού, παρακάμπτοντας το ζήτημα των φύσεων το οποίο βρισκόταν στο προσκήνιο, ένεκα του όρου της Χαλκηδόνας.
Το σημείο που ο Μάξιμος επεμβαίνει στα ιστορικά δρώμενα είναι πολύ σημαντικό. Αυτό διότι μετά από χρόνια διαρκή διπλωματική προσπάθεια του πατριάρχη [[Σέργιος Κωνσταντινούπολης|Σεργίου]], η λεγόμενη "έκθεση" γίνεται το πλαίσιο διαπραγμάτευσης με τους μονοφυσίτες και μάλιστα επιτυγχάνεται σύγκλιση με τους μετριοπαθείς μονοφυσίτες της Αιγύπτου, [[Θεοδοσιανοί|Θεοδοσιανούς ]] (630), επικυρώνοντάς τη με συνοδική απόφαση, την επονομαζόμενη "Ψήφο". Ο Σέργιος, ο οποίος βρίσκεται σε αγαστή συνεργασία με τον [[Ηράκλειος|Ηράκλειο]], επιτυγχάνει μία ακόμα διπλωματική επιτυχία, καθώς πείθει πλέον πέραν των Αλεξανδρείας, Ιεροσολύμων και Αντιοχείας και τον [[Ονώριος Ρώμης|Ονώριο ]] Ρώμης, φροντίζοντας να ξεπεράσει το σκόπελο του μονοεργητισμού του οποίου υπήρξε υπέρμαχος και στην ουσία προωθώντας την έννοια της μίας θελήσεως στην υπόσταση του Λόγου. Τα 5 πατριαρχεία πλέον βρίσκονται σε συμφωνία και υπό την Κωνσταντινουπολίτικη ενδημούσα σύνοδο (638) παρά τις διαφωνίες που είχαν εν τω μεταξύ εκφραστεί από τον Σωφρόνιο Ιεροσολύμων, ο οποίος είχε πεθάνει, εκδίδεται κρατικό διάταγμα. Ο θάνατος όμως των πατριαρχών Ιεροσολύμων, Κωνσταντινουπόλεως και Ρώμης παράλληλα με τον χάσιμο των επαρχιών, όπου επέφερε και μια αυτοκρατορική αδιαφορία για τα τεκταινόμενα πλέον στο εσωτερικό της εκκλησίας, οδηγούν την κατάσταση σε μία διαφορετική κατεύθυνση.
====Η αντίδραση και ο ρόλος του Μάξιμου====
