Αλλαγές

Η '''Ιερά Μονή Ομπλού''', αποτελεί μοναστήρι της Αχαΐας το οποίο βρίσκεται νότια-ανατολικά της Πάτρας. Η μονή είναι αφιερωμένη στα [[Εισόδια της Θεοτόκου]], εξού και η ονομασία του [[Καθολικό (Μονή)||καθολικού]] της. Λέγεται ότι ιδρύθηκε τον 10ο αιώνα. Στη διάρκεια Το όνομά της το έλαβε από την ομώνυμη τοποθεσία και η ίδρυσή της τουρκοκρατίας χρησίμευε σαν καταφύγιο ανάγεται στα 1315, οπότε και ο μοναχός Ιωακείμ, μετά των διωκόμενων κατοίκων μαθητών του Ιωάσαφ και Παρθένιο, εντόπισαν μικρή εκκλησία και έχτισαν πλησίον της περιοχήςκελιά<ref>ΘΗΕ, τ. 9, σελ. Κατά την επανάσταση 922</ref>. Το 1581 η μονή θα αναγνωριστεί ως σταυροπηγιακή, μετά από προσπάθειες του 1770ηγουμένου, όταν στην Πελοπόννησο έφτασαν ρωσικά πλοία υπό τον Ορλώφ, τουρκαλβανοί ξέσπασαν σε αντίποινα κατά Παχωμίου Μωλαΐστα. Σύμφωνα με του πληθυσμού διασωθέντες κώδικες το πρώτο καθολικό της μονής καταστράφηκε και μεταξύ άλλων έκαψαν και τη Μονήστη θέση του κτίστηκε νέο το 16ο αιώνα, από τον Γεώργιο Δεμένικα, όπως καθολικό το οποίο διασώζεται μέχρι και την πόλη σήμερα. Ο ρόλος της Πάτραςμονής πληροφορούμαστε ότι υπήρξε σημαντικός και πολυποίκιλος δια μέσω των αιώνων. Ανοικοδομήθηκε Κατά την τουρκοκρατία, το 1790 όνομά της θα συνδεθεί με προσπάθειες των μοναχώνπολλούς οπλαρχηγούς της επανάστασης, ενώ θα διατελέσει στρατόπεδο και νοσοκομείο. Στις εγκαταστάσεις μάλιστα θα συλληφθεί και ο Παλαιών Πατρών Γερμανός<ref>ο.π.</ref>. Κατά Το μοναστήρι κατά το 1770 θα καταστραφεί και θα λεηλατηθεί, μετά την έναρξη αποτυχία της επανάστασης των Ορλοφικών<ref>Θωμόπουλος 1950, σ. 261-273, 495 κ.ε</ref>. Λίγο αργότερα η μονή συνεισφέρει υπέρ της αποκατάστασης του 1821 υπήρξε τόπος συγκέντρωσης οπλαρχηγών προτού εξορμήσουν προς [[Πανάγιος Τάφος|Παναγίου Τάφου]], καθώς είχε καταστραφεί από πυρκαγιά, ενώ το 1828 συνεισφέρει υπέρ των εισφορών για την Πάτραενίσχυση των Ελληνικών σχολείων<ref>ΘΗΕ, τ. 9, σελ. 922</ref>. Κατά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, θα φιλοξενήσει νοσοκομείο, γι αυτό και θα βληθεί υπό τον Γερμανών.

[[Κατηγορία:Μονές||Ο]]