Ελεγκτές, renameuser, Διαχειριστές
4.720
επεξεργασίες
Αλλαγές
μ
καμία σύνοψη επεξεργασίας
1. Συνόδευαν τα σχετικά έγγραφα του πατριαρχείου που επικύρωναν την άρση, από την ενδημούσα σύνοδο, σοβαρών εκκλησιαστικών επιτιμίων ή και αφορισμού ζώντων, ή την άρση αφορισμού κεκοιμημένων. Σκοπός της ονομαστικής, χειρόγραφης ή και έντυπης ''συγχωρητικής ευχής'' ήταν να διαβαστεί από τους κατά τόπους πνευματικούς ιερείς ή μητροπολίτες, κατά τη διάρκεια της προβλεπόμενης από την περίσταση ακολουθίας, αφού πρώτα γινόταν κοινοποίηση της συνοδικής απόφασης εντός του ναού, συνήθως τις Κυριακές ή σε ημέρες εορτής.
2. Κατ' εξαίρεση, και μόνο για το [[Πατριαρχείο Ιεροσολύμων]], λόγω των σοβαρών οικονομικών προβλημάτων που αντιμετώπιζε ως προς τη διάσωση των Αγίων Τόπων (συνεχείς τακτικοί και έκτακτοι φόροι, τόκοι αυτών, επισκευές λόγω παλαιότητας ή καταστροφών), δόθηκε με επικύρωση από το πατριαρχείο Κων/πόλεως, το προνόμιο της διανομής, '''με προαιρετικό χαρακτήρα''', μεγάλου αριθμού τέτοιων εντύπων, ώστε:
:* ''"Χάριν ευχής και ευλογίας"'' και μετά από εξομολόγηση, να χορηγείται σε όποιους επισκέπτες των αγίων τόπων '''το ήθελαν ''' (τους λεγόμενους και ''χατζήδες''), με αντάλλαγμα την εισφορά τους για τη διάσωση των χριστιανικών μνημείων. Tο χαρτί αυτό δινόταν μόνο '''σε όποιον το ζητούσε''', και επί της ουσίας δεν πρόσφερε τίποτε άλλο παρά την ευχή της εξομολογήσεως που λίγο πριν είχε διαβαστεί από τον ιερέα, τυπωμένη (ή και χειρόγραφη). Για τους επισκέπτες αυτούς, τα ''συγχωροχάρτια'' με την υπογραφή του Πατριάρχη, αποτελούσαν και τιμητικό τεκμήριο για την πραγματοποίηση του μακρινού ταξιδιού τους.
:* Να χορηγηθούν ή να αποσταλούν ανώνυμα (δηλ. με κενούς τους χώρους συμπλήρωσης ονομάτων), δωρεάν ή με αντάλλαγμα κάποια εισφορά για τις ανάγκες των ''Αγίων Τόπων'', με σκοπό να γραφτούν από ιερέα στον τόπο των αποδεκτών ονόματα ζώντων ή κεκοιμημένων (μεμονωμένα ή και ολόκληρων οικογενειών) ώστε να πραγματοποιηθεί μνημόνευση αυτών επάνω στην αγία τράπεζα. Και πάλι, η έντυπη ευχή '''δινόταν προαιρετικά και μόνο σε όποιον την ήθελε''', διαφορετικά η καταγραφή των ονομάτων για μνημόνευση γινόταν σε απλό χαρτί. Η πρακτική αυτή κατά παρόμοιο τρόπο διατηρείται μέχρι και σήμερα, με την αναγραφή των ονομάτων των πιστών στα λεγόμενα ''δίπτυχα''.
Ξεκάθαρη είναι η διαφοροποίηση από τις πρακτικές της δυτικής εκκλησίας, όπως αυτή προκύπτει από έναν μεγάλο αριθμό δογματικών και συμβολικών κειμένων της Ορθοδοξίας, τα οποία παρατίθενται στην ανάλυση που ακολουθεί. Χαρακτηριστική και αντιπροσωπευτική τοποθέτηση είναι αυτή του πατριάρχη ''Δοσίθεου Νοταρά'', η οποία ξεκαθαρίζει με σαφήνεια ποια είναι η σημαντικότατη διαφορά στη χρήση των ευχών της Ορθόδοξης Εκκλησίας σε σχέση με τα συγχωροχάρτια των λατίνων:
