Ελεγκτές, renameuser, Διαχειριστές
4.720
επεξεργασίες
Αλλαγές
μ
→Οι Πατέρες της Εκκλησίας προτρέπουν στην έρευνα
:''"Όταν η πατερική θεολογία επιμένει και επισημαίνει την αποφατική οδό, λέγοντας ότι ο Θεός είναι ακατάληπτος, δεν αποσκοπεί να προβάλει έναν αγνωστικισμό ή σκοταδισμό ή την ανάγκη μιας αφελούς πίστης χωρίς έρευνα, κατά τη διασκεδαστική ρήση: πίστευε και μη ερεύνα. Απλούστατα, θέλει να μας πει ότι με την απλή παρατήρηση, με την επιστήμη και με τη φιλοσοφία δεν μπορείτε να γνωρίσετε το Θεό"''<ref>Ματσούκας Α. Νίκος, ''Ιστορία της Βυζαντινής Φιλοσοφίας'', Βάνιας, Θεσσαλονίκη 1994, σελ. 288.</ref>.
Οι ρήσεις αυτές μας συμβουλεύουν, μόνο για εκείνο το κομμάτι της [[Θεολογία|Θεολογίας]] που είναι ακατάληπτο, ''"ν' αποφύγουμε τους μεταφυσικούς μετεωρισμούς του νου για την αναγωγή στο Θεό"''<ref>Ματσούκας, ''Ιστορία της Βυζαντινής Φιλοσοφίας'', ό.π., σελ. 290.</ref>, εξαιτίας της οντολογικής αδυναμίας του ανθρώπου να προσεγγίσει το ''Άκτιστο'' στην ουσία του. Ο άνθρωπος που το επιθυμεί, μπορεί να ξεπεράσει τα όρια της γνώσης που προσφέρουν τα φυσικά μέσα, με τη [[Θέωση]], δηλ. με τη ''θεία ένωση'' που μπορεί να επιτύχει ο άνθρωπος μέσω της αρετής και της ''μίμησης του Θεού'' η οποία τελεσιουργείται, ακριβώς, με την θεία χάρη<ref>Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς, ''Αγιορείτικος τόμος υπέρ των ιερώς ησυχαζόντων'', 75-76 στο: ''Φιλοκαλία των ιερών Νηπτικών'' (μτφρ. Αντώνιος Γ. Γαλίτης), τόμ. 4ος, εκδ. Γ΄, εκδ. Το Περιβόλι της Παναγίας, Θεσσαλονίκη 1997, σελ. 354.</ref>.
==Η αδυναμία του στοχασμού μπροστά στο Άκτιστο==
