Ελεγκτές, renameuser, Διαχειριστές
4.720
επεξεργασίες
Αλλαγές
μ
→Πληροφορίες περί του βίου του
Για τον ''Μάρκο'' ελάχιστες πληροφορίες είναι γνωστές και καμμία ονομαστική αναφορά δεν προέρχεται από το ίδιο το [[Ευαγγέλιο]] του. Παρά τον αποσπασματικό χαρακτήρα της αφηγήσεως του Πάθους και την πληροφορία του [[Παπίας Ιεραπόλεως|Παπία]] ότι ο ''Μάρκος'' ''"ούτε...ήκουσε του Κυρίου, ούτε παρηκολούθησεν αυτώ"''<ref>Ευσεβίου, ''Εκκλ. Ιστ.'', Γ΄ 39, 15.</ref><ref>Βλ. και Αγουρίδης Σάββας, ''"Μάρκος Ευαγγελιστής"'', ''ΘΗΕ'', τόμ. 8 (1966), στ. 749.</ref>, κατά τους αρχαίους αλλά και κατά τους νεωτέρους χρόνους επικράτησε η υπόθεση ότι ο άνδρας, που κρατούσε ''"κεράμιον ύδατος"''<ref>''Μάρκ. 14,13''.</ref> και oδήγησε τους αποστόλους στον οικοδεσπότη, που φιλοξένησε τον [[Χριστός|Ιησού]] για το [[Μυστικός Δείπνος|μυστικό δείπνο]]<ref>''Μάρκ. 14,14''.</ref> ή ο νεανίας, που συνελήφθηκε κατά την σύλληψη του ''Ιησού'' στην [[Γεθσημανή]] και δραπέτευσε<ref>''Μάρκ. 14,51-52''.</ref> είναι ο νεαρός ''Μάρκος''<ref>Παναγόπουλος Ιωάννης, ''Εισαγωγή στην Καινή Διαθήκη'', Ακρίτας, Αθήνα 1994, σελ. 87.</ref>.
Ό,τι γνωρίζουμε με βεβαιότητα για τον ''Μάρκο'' προέρχεται από άλλα βιβλία της [[Καινή Διαθήκη|Καινής Διαθήκης]] και την εκκλησιαστική παράδοση και όχι από το ευαγγέλιο του. Ο τίτλος ''"Ευαγγέλιον κατά Μάρκον"'' προέρχεται, όπως και εκείνος των λοιπών Ευαγγελίων, από τον 2ο αιώνα. Η αρχαία εκκλησιαστική παράδοση, σύσσωμη ταυτίζει τον συγγραφέα του δευτέρου Ευαγγελίου με τον γνωστό από τις [[Πράξεις των Αποστόλων]] ''Ιωάννη'' τον επικαλούμενο ''Μάρκο''<ref>Βούλγαρης Σπ. Χρήστος, ''Εισαγωγή εις την Καινήν Διαθήκην'', τόμ. Α΄, Αθήνα 2003, σελ. 167.</ref>, ο οποίος κατά την τότε συνήθεια είχε δύο ονόματα, ένα ιουδαϊκό και ένα ρωμαϊκό, το οποίο και τελικά επικράτησε<ref>Βούλγαρης, ''Εισαγωγή...'', ό.π., σελ. 172.</ref>.
Ο ''Μάρκος'', είχε μητέρα την ''Μαρία'', αδελφή του αποστόλου ''Βαρνάβα'' (άρα ήταν ανιψιός του<ref>''Κολ. 4,10''.</ref>), η οποία φιλοξενούσε, για λατρευτικούς σκοπούς, στο σπίτι της στα ''Ιεροσόλυμα'', τους πιστούς<ref>''Πράξ. 12,12''.</ref>. Μπορούμε να υποθέσουμε ότι ήταν χήρα (καθώς δεν γίνεται λόγος για τον άνδρα της<ref>Τρεμπέλας Ν. Παν., ''Υπόμνημα εις τας Πράξεις των Αποστόλων'', 3η έκδ., 'Ο Σωτήρ', Αθήνα 1991, σελ. 362β.</ref>) και γυναίκα ευκατάστατη, αφού το σπίτι είχε χώρους για να φιλοξενηθεί μια πολυπληθής ομάδα χριστιανών ενώ διέθετε και υπηρετικό προσωπικό<ref>''Πράξ. 12,12-14''.</ref><ref>Αγουρίδης, ''"Μάρκος Ευαγγελιστής"'', ''ΘΗΕ'', ό.π., στ. 748-749.</ref>.
