Αλλαγές

'''Μάρτυρες''', στην [[Ορθόδοξη Εκκλησία]], αποκαλούνται οι [[Άγιος|Άγιοι]] οι οποίοι ομολόγησαν την [[Πίστη|πίστη]] τους στο [[Θεός|Θεό]], παραδίδοντας τη ζωή τους, συνήθως μετά από βασανιστήρια<ref>Δ. Τσάμης, Αγιολογία...., σελ. 104</ref>. Το μαρτύριο από την πρώτη [[εκκλησία]] ταυτίστηκε με το [[βάπτισμα]](βάπτισμα του αίματος), καθώς αποτελούσε την εθελούσια μίμηση του του πάθους του [[Χριστός|Χριστού]], ο οποίος υπήρξε ο πρώτος των μαρτύρων<ref>Αντώνιος Παπαδόπουλος, Αγιολογία ΙΙ, σελ. 48</ref>. Θεωρήθηκε μάλιστα ακόμα ανώτερο και από το βάπτισμα, καθώς παρέχει πλήρη άφεση [[Αμαρτία|αμαρτιών]]<ref>ο.π.</ref>. Η μνήμη των μαρτύρων εορτάζεται κατά την ημέρα του [[Θάνατος|θανάτου]] τους, που αποκαλείται και ''"γενέθλιος ημέρα"'' και τιμώνται όπως οι Άγιοι.

Ο όρος μάρτυρας συναντάται ήδη από τα βιβλία της [[Παλαιά Διαθήκη|Παλαιάς Διαθήκης]]. Εκεί κατά βάση έχει μία νομική έννοια η οποία δηλώνει την ομολογία για τη φύση και το έργο του Χριστού<ref>Δ. Τσάμης, Αγιολογία...., σελ. 106</ref>. Στις [[Πράξεις των Αποστόλων]] όμως η έννοια του μάρτυρα φαίνεται πως λαμβάνει άλλη τροπή και ιδίως στο βιβλίο της [[Αποκάλυψις του Ιωάννη|Αποκαλύψεως]]. Έτσι μάρτυρας αποκαλείται όποιος εκουσίως υπομένει το [[Σωματικός θάνατοςΘάνατος|σωματικό θάνατο]], προκειμένου να παραμείνει πιστός στην ομολογία πίστης του, στο Χριστό. Έτσι για παράδειγμα ο [[Απόστολος Παύλος]] μιλά για το [[Στέφανος ο πρωτομάρτυρας|Στέφανο το μάρτυρα]] (''Πράξεις 22, 20''), ενώ στην Αποκάλυψη αναφέρεται σε διάφορα σημεία η νέα έννοια (''Αποκ. 2, 13. 11, 3. 7. 17, 6 κ.α.''). Στα κείμενα επίσης των [[Αποστολικοί Πατέρες|Αποστολικών Πατέρων]] είναι κάτι παραπάνω από εμφανές πως οι μάρτυρες κατείχαν ιδιαίτερη θέση μέσα στην εκκλησία<ref>Δ. Τσάμης, Αγιολογία...., σελ. 106</ref>.