Αλλαγές

Το παράδειγμα της νηστείας στην Εκκλησία το έδωσε ο ίδιος ο [[Χριστός|Κύριος]], ο όποιος νήστεψε 40 ήμερες (''Ματθ''. ''4,2''). Βεβαίως, την αναγκαιότητα της ''νηστείας'' την βλέπουμε ήδη στην [[Παλαιά Διαθήκη]]. Ο [[Μωϋσής]] πραγματοποίησε διπλή νηστεία σαράντα ημερών (''Εξ''. ''34,27'' κ.ε.) και αξιώθηκε να γίνει δέκτης του θείου φωτός. Νηστεία και προσευχή έκαμε και ο [[Δανιήλ]] στο λάκκο των λεόντων με τα γνωστά θαυμαστά αποτελέσματα (''Δαν''. ''9,1'' κ.ε.). Σύμφωνα με την [[Αγία Γραφή]], η αληθινή ''νηστεία'' πρέπει να είναι ενωμένη με την αγάπη για τον πλησίον, να περιέχει την αναζήτηση της αληθινής δικαιοσύνης και κατά συνέπεια, δεν μπορεί να διαχωριστεί ούτε από την ελεημοσύνη ούτε από την προσευχή (''Ησ''. ''58,2-11''). Ο [[Χριστός|Ιησούς]] επέμεινε περισσότερο στην απαγκίστρωση από τα πλούτη (''Ματθ''. ''19,21''), στην εκούσια εγκράτεια (''Ματθ''. ''19,12'') και κυρίως στην αυταπάρνηση και στην άρση του [[Σταυρός|Σταυρού]] (''Ματθ''. ''10,38-39'').

Σύμφωνα με Παραδίδοντας την εμπειρία του αγίου ο άγιος [[Ιωάννης της Κλίμακος|Ιωάννη του ΣιναΐτηΙωάννης ο Σιναΐτης]] (συγγραφέας της περίφημης [[Κλίμαξ|Κλίμακος]]) , διδάσκει ότι ''"ο χορτασμός"'' κάνει τα πάθη να θεριεύουν ενώ ''"ο νους του νηστευτού προσεύχεται καθαρά και προσεκτικά"''<ref>Αγ. Ιωάννου Σιναΐτου, ''Κλίμαξ'' (μτφρ. Αρχιμ. Ιγνατίου), 8η έκδ., Ι.Μ. Παρακλήτου, Ωρωπός Αττικής 1995, σελ. 200.</ref>.

Η Ο χαρακτήρας της ''νηστείας'' είναι δυνατόν να θεωρηθεί ανασταλτικός και καθαρτικός, καθώς ο [[Μάξιμος ο Ομολογητής]] λέει ότι η ''νηστεία κατά '' μαραίνει την επιθυμία ή δεν επιτρέπει την αύξησή της, ταυτόχρονα δε καθαρίζει το νου του ανθρώπου από τις υλικές επιθυμίες. Κατά τον [[Ιωάννης Γρηγόριος ο Χρυσόστομοςπαλαμάς|ιερό ΧρυσόστομοΓρηγόριο τον Παλαμά]] , η ''νηστεία'' -ως καθαρότητα όλου του ψυχοσωματικού ανθρώπου και όχι μόνο αποχή από τις τροφές- είναι συνάρτηση η ρίζα όλων των αρετών και αρχή των έργων θείων εντολών καθώς επιτρέπει την ευχερέστερη κίνηση του πιστού: νου προς τα ουράνια. Αντιθέτως, η αποχή μόνο από τροφές είναι χωρίς όφελος αν δεν συνδυαστεί με μια προσπάθεια κάθαρσης στο επίπεδο σκέψης και πράξης. Σε καμιά περίπτωση δεν επαινείται αυτή καθ' αυτή η σωματική νηστεία, αλλά το αν ενεργεί προς ''"Νηστεύεις; Δείξόν μοι δια των έργων αυτών [...] Εάν ίδης πένητα ελέησον. Εάν ίδης έχθρόν, καταλλάγηθιέτερα ψυχωφελέστερα"''<ref>Σωτηρόπουλος Χαράλαμπος, ''"Εις ανδριάντας"Οι νηπτικοί Πατέρες...'', Ομιλό.π. Γ΄, '''''PG''''' 49,53σελ. 142-143.</ref>.

Η νηστεία κατά τον [[Ιωάννης ο Χρυσόστομος|ιερό Χρυσόστομο]] είναι συνάρτηση και των έργων του πιστού: ''"Νηστεύεις; Δείξόν μοι δια των έργων αυτών [...] Εάν ίδης πένητα ελέησον. Εάν ίδης έχθρόν, καταλλάγηθι"''<ref>''"Εις ανδριάντας"'', Ομιλ. Γ΄, '''''PG''''' 49,53.</ref>. Παρόμοια διδάσκει και η Εκκλησία μέσω του [[Τροπάριο|Τροπαρίου]] που ψάλλεται κατά τον [[Εσπερινός|εσπερινό]] της ''Καθαράς Δευτέρας'':