Ελεγκτές, renameuser, Διαχειριστές
4.720
επεξεργασίες
Αλλαγές
μ
καμία σύνοψη επεξεργασίας
'''Νηστεία''' (από το στερητικό ''νη''- και το ρήμα ''εσθίω''<ref>"Νηστεία", Στύλιος Κ. Ευθύμιος Επίσκοπος, ''Μικρό Χριστιανικό Λεξικό'', 2η έκδ., Αποστολική Διακονία, 1998, σελ. 141.</ref>) ονομάζεται ο θρησκευτικός θεσμός που σημαίνει την αποχή από κάθε τροφή (ασιτία) είτε (συνηθέστερα) την αποχή από ορισμένες μόνο τροφές<ref>"Νηστεία", ''ΘΗΕ'', τόμ. 9 (1966), στ. 448.</ref>, πράγμα που γίνεται περιοδικά, κυρίως πριν από τις μεγάλες εκκλησιαστικές εορτές<ref>Θεοδώρου Ανδρέας, ''Βασική Δογματική Διδασκαλία - Απαντήσεις σε ερωτήματα Σωτηριολογικά'', Αποστολική Διακονία, Αθήνα 2006, σελ. 317.</ref>.
Η ''νηστεία'' για την Εκκλησιαστική ζωή αποτελεί σημαντικό μέσο πνευματικής άσκησης και αυτοπειθαρχίας και αλλά όχι αυτοσκοπό. Ο άνθρωπος δεν πρέπει να νηστεύει για να νηστεύει αλλά το κάνει για με κάποιον πνευματικό σκοπό, ως σωματική και ψυχική άσκηση η οποία βοηθά την ανάβαση του προς τον Θεό. Σε κάθε περίπτωση, η ''νηστεία'' δεν είναι αληθινή αν δεν συνοδεύεται από γενικότερη εγκράτεια, δηλ. περιστολή των εκρήξεων των παθών της ανθρώπινης φύσης (οργή, μίσος, φθόνος κ.λπ.)<ref>Θεοδώρου Ανδρέας, ''...Απαντήσεις σε ερωτήματα Σωτηριολογικά'', ό.π., σελ. 318-319.</ref>.
Σύμφωνα με την εμπειρία του αγίου [[Ιωάννης της Κλίμακος|Ιωάννη του Σιναΐτη]], (συγγραφέας της περίφημης [[Κλίμαξ|Κλίμακος]], ) ''"ο χορτασμός"'' κάνει τα πάθη να θεριεύουν ενώ ''"ο νους του νηστευτού προσεύχεται καθαρά και προσεκτικά"''<ref>Αγ. Ιωάννου Σιναΐτου, ''Κλίμαξ'' (μτφρ. Αρχιμ. Ιγνατίου), 8η έκδ., Ι.Μ. Παρακλήτου, Ωρωπός Αττικής 1995, σελ. 200.</ref>.
Η εφαρμογή της ''Νηστείας'' από τον άνθρωπο εμπεριέχει ορισμένους κινδύνους όπως είναι η τυπολατρία ή ο κίνδυνος υπεροψίας και επιδείξεως, αν νηστεύει κανείς ''"όπως φανή τοις ανθρώποις"'' (''Ματθ''. ''6,16''). Η αληθινή ''νηστεία'' πρέπει να είναι ενωμένη με την αγάπη για τον πλησίον, να περιέχει την αναζήτηση της αληθινής δικαιοσύνης και κατά συνέπεια, δεν μπορεί να διαχωριστεί ούτε από την ελεημοσύνη ούτε από την προσευχή (''Ησ''. ''58,2-11''). Ο [[Χριστός|Ιησούς]] καλεί τον άνθρωπο να νηστεύει με απόλυτη διακριτικότητα, διότι αλλιώς η ψυχή του δεν θα ωφεληθεί τίποτα, αλλά μόνο θα αμοιφθεί πρόσκαιρα από την ηδονή της επίδειξης (''Ματθ''. ''6,16''). Η ''νηστεία'' πρέπει να είναι γνωστή μόνο στο Θεό (''Ματθ''. ''6,17''), μια νηστεία ταπεινή, που θα συμφιλιώσει τον άνθρωπο με τον Θεό, σε αντίθεση με την φαρισαϊκή επίδειξη (βλ. ''Λουκ'' ''18,12-14'').
