12.398
επεξεργασίες
Αλλαγές
→Η έννοια του Αποστολικού Πατρός
==Σύσταση και ιστορικό πλαίσιο λειτουργίας==
===Η έννοια του Αποστολικού Πατρός===
Ο όρος Αποστολικοί πατέρες, αν και σήμερα έχει επικρατήσει στην επιστημονική ορολογία δεν ακριβολογεί εν προκειμένω, διότι περιλαμβάνει έργα ανωνύμων εκκλησιαστικών συγγραφέων<ref>Νικολαΐδης Νίκος, "Αποστολικοί Πατέρες, σελ.. 11</ref>. Οι μόνοι πατέρες εξ αυτών οι οποίοι δικαιούνται τον όρο, είναι οι [[Πολύκαρπος Σμύρνης]], [[Ιγνάτιος Αντιοχείας]] και [[Κλήμης Ρώμης]], οι οποίοι έφερον και τον τίτλο του [[Τάξη των Προφητών|προφήτη]], ο οποίος μπορεί να εναλλάσσεται και με τον τίτλο [[Απόστολος]]<ref>Νικολαΐδης Νίκος, "Αποστολικοί Πατέρες, σελ.. 11 (υποσ. 2)</ref>. Οι εν λόγω πατέρες υπήρξαν στην πράξη ποιμένες τοπικών εκκλησιών με διευρυμένη υπεροπτική δικαιοδοσία, φροντίζοντας τη πνευματική καλλιέργεια των χριστιανών. Τα υπόλοιπα κείμενα που κατατάσσονται σε αυτή τη συνομολογία προέρχονται είτε από ανώνυμους συγγραφείς, είτε από επώνυμους των οποίων όμως αγνοούμε την ιστορική υπόστασή τους<ref>Νικολαΐδης Νίκος, "Αποστολικοί Πατέρες, σελ.. 12-13</ref>. Η αξία των επιστολών αυτών όμως, παρά τις όποιες θεολογικές αποκλίσεις, παραμένει σημαντική.
Η δράση των ''Αποστολικών Πατέρων'' παρατηρείται από τα τέλη του 1ου αιώνα, αργότερο μέχρι τα μέσα του 2ου και ως στόχο είχαν «''να διαφυλαχθεί η πίστη από τις νοθεύσεις και τις παραχαράξεις''»<ref>Κων. Σκουτέρης, «''Ιστορία των Δογμάτων''», Τόμος Α΄, σελίς 163</ref>, αλλά και να «''εκφράσουν το ήθος και τον ενθουσιασμό της νεανικής Εκκλησίας''»<ref>ενθ.αν.</ref>. Μάλιστα ο Κώδικας του ''εν Κωνσταντινουπόλει Μετοχίου του Παναγίου Τάφου'' περιείχε συλλογή έργων των περισσοτέρων εξ αυτών, με αποτέλεσμα να ''"φανερώνει οτι ήδη κατά τη Βυζαντινήν εποχήν ούτοι κατετάσσοντο εις ιδιαιτέραν ομάδα, της οποίας τα συγγραφικά προϊόντα συνεξεδίδοντο"''<ref>Π. Χρήστου, «''Ελληνική Πατρολογία''»,σελίς 349-350</ref>. Ο ''Cotelier'' ήταν ο πρώτος που εξέδωσε τα έργα των [[Επιστολή Βαρνάβα|ψευδό-Βαρνάβα]], [[Κλήμης Ρώμης|Κλήμεντα Ρώμης]], [[Ιγνάτιος Αντιοχείας|Ιγνατίου Αντιοχείας]], [[Πολύκαρπος Σμύρνης|Πολυκάρπου Σμύρνης]] και τον [[Ποιμήν του Ερμά]], ενώ εν συνεχεία στην επανέκδοσή τους ο ''Gallanti'' προσέθεσε τους [[Παπίας Ιεραπόλεως|Παπία Ιεραπόλεως]], ''Κοδράτο'', την «''Προς Διόγνητον Επιστολή''» καθώς και τη «[[Διδαχή των Αποστόλων]]». Σήμερα θεωρείται πως η «''[[Διδαχή των Αποστόλων]]''», η «''[[Επιστολή Βαρνάβα]]''» αλλά και ο «[[Ποιμήν του Ερμά]]», ανήκουν σε άλλη κατηγορία συγγραφών<ref>Ιω. Ζηζιούλας, «''Ελληνισμός και Χριστιανισμός''», σελίς 176</ref>, τόσο από άποψη μορφής όσο και περιεχομένου, ενώ η «''Προς Διόγνητον Επιστολή''» κατατάσσεται πλέον στα απολογητικά έργα. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα, ο όρος ''Αποστολικοί Πατέρες'' να αποδίδεται μόνο στους [[Ιγνάτιος Αντιοχείας|Ιγνάτιο Αντιοχείας]], [[Πολύκαρπος Σμύρνης|Πολύκαρπο Σμύρνης]], [[Κλήμης Ρώμης|Κλήμη Ρώμης]] και [[Παπίας Ιεραπόλεως|Παπία Ιεραπόλεως]]<ref>ενθ.αν.</ref>.
Το όνομα ''Aποστολικοί Πατέρες'' πρώτη φορά απεδόθη από τον «''Ittig<ref>Sanctorum Patrum qui temporibus apostolics floruerunt opera, 1672</ref>, ο οποίος βεβαίως ηκριβολόγησεν εν προκειμένω αφού εξέδωσε έργα μόνο του Ιγνατίου, του Κλήμεντα και του Πολυκάρπου, οι οποίοι και των Αποστόλων μαθηταί υπήρξαν, άρα "αποστολικοί" και τα γνωρίσματα του πατρός κατέχουν''»<ref>Π. Χρήστου, «''Ελληνική Πατρολογία''»,σελίς 350</ref>. Τα συγγράματα των αποστολικών πατέρων κατα βάση αφορούν επιστολές<ref>11 εκ των 13 εξεταζομένων κειμένων είναι επιστολές</ref>, οι οποίες εγράφησαν «''εκ περιστάσεων''», με αποτέλεσμα να «''αποδώσουν λιγότερα της δυναμικότητός τους, εφόσον παν περιστατικό περικλείει εν εαυτό κάποια προχειρότητα''»<ref>ενθ. αν.</ref>.
===Ιστορικό πλαίσιο λειτουργίας===
