12.426
επεξεργασίες
Αλλαγές
μ
→Ο βίος του
Ο Ιωάννης συνελήφθη από την Ελισάβετ έξι μήνες νωρίτερα από τον [[Χριστός|Ιησού]], ενώ ήταν και ξάδελφός του, αφού Ελισάβετ και Θεοτόκος ήσαν ξαδέλφες (''Λουκάς 1, 36''). Χαρακτηριστική σκηνή μέσα στις περιγραφές της [[Καινή Διαθήκη|Καινής Διαθήκης]] είναι η συνάντηση της εγκυμονούσας Ελισάβετ με την επίσης εγκυμονούσα Θεοτόκο, όπου ο Ιωάννης σκίρτησε από αγαλλίαση (''Λουκάς 1, 44'').
Τη ζωή του ο Ιωάννης μέχρι τα 30 του χρόνια τη διήγαγε στην έρημο (''Λουκάς 1, 80''), μέσα σε σκληρή άσκηση. Ο ίδιος ντυνόταν με ύφασμα από τρίχες καμήλας και έτρωγε άγριο μέλι και ακρίδες. Θα λέγαμε πως το τρίπτυχο του βίου του ήταν [[νηστεία]], [[προσευχή ]] και [[αγρυπνία]]<ref>Βασίλειος Μπακογιάννης, Φωνή βοώντος (Βίος και διδασκαλία του Προδρόμου), σελ. 30</ref>. Όταν συμπληρώθηκε η ηλικία των 30, ο Θεός τον κάλεσε να αναλάβει το έργο της προετοιμασίας του Μεσσία (''Λουκάς 3, 1-5''). Μία από τις ιδιότυπες πρακτικές του ήταν το [[βάπτισμα]] στον Ιορδάνη ποταμό. Χαρακτηριστική είναι η σκηνή όπου βάπτισε και τον Ιησού (''Ματθ. 3, 13-15''). Στα πλαίσια της αποστολής του είχε και μαθητές. Από αυτούς είναι γνωστό πως οι [[Απόστολος Ανδρέας|Ανδρέας]], [[Απόστολος Πέτρος|Πέτρος]], [[Απόστολος Ιωάννης|Ιωάννης]] και [[Απόστολος Ιάκωβος (Ζεβεδαίου)|Ιάκωβος]] ανήκαν στον κύκλο του. Ο ίδιος μάλιστα τους προέτρεψε να ακολουθήσουν τον Ιησού (''Ιω. 1, 29-34'').
Στο κήρυγμα του ήταν ασυμβίβαστος και η κριτική που ασκούσε απευθυνόταν προς πάσα κατεύθυνση. Δε δίσταζε να καταφερθεί εναντίον τον Φαρισαίων και των Σαδδουκαίων χαρακτηρίζοντάς τους έχινδες (''Ματθ. 3, 7''), που αναπότρεπτα θα καταστραφούν από τη οργή του Θεού (''Ματθ. 3, 8-10''). Το ίδιο έπραττε και για τον έκλυτο βίο του Ηρώδη. Οι ομιλίες τους μάλιστα είχαν ισχυρή απήχηση στον Ιουδαϊκό λαό, διότι ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής και θεωρείτο από το λαό προφήτης. Η Ηρωδιάδα όμως δεν άντεξε τη κριτική του Ιωάννη ο οποίος την έλεγξε για το ασυμβίβαστο της σχέσης της με τον Ηρώδη, ένεκα της συγγένειάς τους (''Λουκάς 3:19; Ματθαίος 14:3–5 ''). Ο Ηρώδης σεβόταν την προσωπικότητα του Ιωάννη (''Μάρκος 6, 20''), ενώ σα πραγματιστής γνώριζε πως μια τέτοια κίνηση θα ερέθιζε ίσως και εξέγειρε τα πλήθη. Τελικά τον φυλάκισε και τον αποκεφάλισε, μετά από υπόσχεση που είχε δώσει στην κόρη της Ηρωδιάδας, Σαλώμη.
