Ελεγκτές, renameuser, Διαχειριστές
4.720
επεξεργασίες
Αλλαγές
μ
καμία σύνοψη επεξεργασίας
Τη βασιλική χορηγία του ''Αλεξίου'' επανέλαβαν κατόπιν και οι άλλοι βυζαντινοί αυτοκράτορες, οι ''Παλαιολόγοι'', ενώ μετά την Άλωση της [[Κωνσταντινούπολη|Κωνσταντινουπόλεως]] (1453) ευεργέτησαν το μοναστήρι και πολλοί ηγεμόνες της ''Μολδοβλαχίας'' στους οποίους οφείλεται η διεύρυνση και γενικά η σημερινή μορφή της μονής ''Διονυσίου''.
Το έτος 1535 το μοναστήρι κάηκε κατά το μεγαλύτερο μέρος του αλλά σε μικρό διάστημα ο ηγεμόνας της ''Μολδαβίας'' ''Ιωάννης Πέτρος'' ανοικοδόμησε την ανατολική πλευρά του, ενώ ο από το μαγειρείο μέχρι την αποθήκη με τα κρασιά. Επίσης, μερικές δεκαετίες αργότερα, ο ηγεμόνας της ''Βλαχίας'' ''Αλέξανδρος'' μαζί με τη σύζυγο του ''Ρωξάνδρα Μαυροκορδάτου'', εξαγόρασαν από τους Τούρκους και απέδωσαν στο μοναστήρι τα μετόχια του<ref>Καδάς Σωτήρης, ''Το Άγιον Όρος. Τα μοναστήρια και οι θησαυροί τους'', Εκδοτική Αθηνών, Αθήνα 1995, σελ. 63. Βλ. και: Iorga Nicolae, ''Το Βυζάντιο μετά το Βυζάντιο'' (μτφρ. Καράς Γιάννης), Gutenberg, Αθήνα 1985, σελ. 143.</ref>. Παράλληλα όμως, υπήρξαν και άλλοι ευεργέτες της μονής, ηγεμόνες και ανώτεροι αξιωματούχοι.
==Πνευματική κίνηση - Τέχνη - Κειμήλια==
