Η '''Ιερά Μονή Αγίου Παντελεήμονος''' είναι μία από τις είκοσι Μονές του [[Άθως|Αγίου Όρους]], της αυτόνομης [[Μοναχισμός|μοναστικής]] πολιτείας που βρίσκεται στη Β. Ελλάδα και στο νότιο τμήμα της χερσονήσου του [[Άθως|Άθω]], της ανατολικότερης από τις τρεις χερσονήσους της ''Χαλκιδικής''. Η ''Μονή Αγίου Παντελεήμονος'' είναι ρωσική, κοινόβια<ref>''Κοινόβιο'' ονομάζεται το μοναστήρι όπου ο βίος των Μοναχών είναι κοινός ως προς την εργασία, τα έσοδα, την ενδυμασία, τις δαπάνες, την τραπεζαρία, την προσευχή (Μαλαβάκης Νίκος, ''Βυζαντινολόγιο-Λεξικό Εκκλησιαστικών και Θρησκευτικών όρων'', Αστήρ, Αθήνα 1999, σελ. 78-79). Οι μοναχοί στερούνται κάθε είδους περιουσίας και διατρέφονται από περιουσιακά στοιχεία της μονής που διαχειρίζεται το ηγουμενοσυμβούλιο (Βεργωτής Γεώργιος, ''Λεξικόν Λειτουργικών και Τελετουργικών Όρων'', 3η έκδ. βελτιωμένη και επαυξημένη, Θεσσαλονίκη 1995, σελ. 126).</ref> και γιορτάζει γιορτάζει του [[Άγιος Παντελεήμων|αγίου Παντελεήμονος]], στις 27 Ιουλίου. Βρίσκεται στη ΝΔ. παραλία του [[Άθως|Άθω]], κοντά στη θάλασσα και σε απόσταση 60' από τη [[Δάφνη]] και τη Μονή [[Ιερά Μονή Ξενοφώντος|Ξενοφώντος]].
==Ιστορικά στοιχεία==