12.398
επεξεργασίες
Αλλαγές
μ
καμία σύνοψη επεξεργασίας
<div lang="grc" class="polytonic" style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;">
* ...η ο [[Ορθόδοξη ΕκκλησίαΆγιος Κοσμάς ο Αιτωλός]]ίδρυσε, σύμφωνα με το δογματικού περιεχομένου κείμενο που είναι γνωστό ως [[Συνοδικόν της Ορθοδοξίας]] απολύτως αξιόπιστες πηγές, 10 Ελληνικά Σχολεία και τη διδασκαλία των [[Πατρολογία|Πατέρων]], απορρίπτει κάθε αλλοίωση της ορθόδοξης πίστης η οποία μπορεί να προέλθει από την αποδοχή του θρησκευτικού περιεχομένου της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας ως αληθούς (''"ως αληθέσι πιστεύουσι"'')περίπου 200 για κοινά γράμματα; Ταυτόχρονα, με το ίδιο κείμενο, αποδέχεται σαφώς τη χρήση της φιλοσοφίας και τη μελέτη της ως μέρος της παιδείας των χριστιανών (''"δια παίδευσιν"'') ή ως επιστημονική γνώση.<br><small>(Μεταλληνός Δ. ΓεώργιοςΓιανναράς Χρήστος, ''Παγανιστικός Ελληνισμός ή Ελληνορθοδοξία;Ορθοδοξία και Δύση στη Νεώτερη Ελλάδα'', 3η έκδ., ΑρμόςΔόμος, Αθήνα 2003, σελ. 113-120175)</small>
* ...οι [[Πατρολογία|ΠατέρεςΟμολογητές]] της ονομάζονται οι πιστοί εκείνοι που συνελήφθησαν, βασανίσθηκαν και ομολόγησαν την πίστη τους, αλλά εξαιτίας διαφόρων λόγων δεν υπέστησαν θάνατο; Οι ''Ομολογητές'' εφάρμοσαν πιστά τα λόγια του [[Ορθόδοξη ΕκκλησίαΧριστός|Ορθόδοξης ΕκκλησίαςΧριστού]] χρησιμοποίησαν επί μέρους θέματα και την ορολογία της ελληνικής φιλοσοφίας ώστε να εκφράσουν μια εξ ολοκλήρου καινούργια εμπειρία, μεταβάλλοντας ταυτόχρονα την ουσία : «''πας όστις ομολογήσει εν εμοί έμπροσθεν των θεμάτων αυτώνανθρώπων, και μεταμορφώνοντας την ελληνική σκέψη; Γιομολογήσω καγώ εν αυτώ έμπροσθεν του Πατρός μου του εν ουρανοίς'' αυτό τον λόγο ο χριστιανισμός έγινε αντιληπτός σαν κάτι ξένο και το χριστιανικό ευαγγέλιο ήταν "μωρία" για το περιβάλλον εκείνο » (''Α΄ ΚορΜατθ. 110,2332'').<br><small>(Μπέγζος ΜάριοςΠαπαδόπουλος Αντώνιος, ''Διόνυσος και ΔιονύσιοςΑγιολογία'', Ελληνικά Γράμματατόμ. Ι - Θέματα γενικά, Αθήνα 2000ειδικά και εορτολογίου, Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 1996, σελ. 18-19114)</small>
* ...o φιλόσοφος μπορεί να διανοείται και να στοχάζεται ανεξάρτητα προς τη σκέψη των προγενεστέρων του, χωρίς να δεσμεύεται από τις απαντήσεις των άλλων φιλοσόφων, ενώ οι απόψεις που εκφράζονται από τους [[προτεσταντισμόςΠατρολογία|προτεστάντεςΠατέρες]]της Εκκλησίας δεν εργάζονται ποτέ ερήμην του πνευματικού πλούτου της Εκκλησίας; Ενώ ο φιλόσοφος μπορεί να κατασκευάζει μια εντελώς νέα ''οικοδομή'', ότι η [[μεταρρύθμιση]] του 16ου αιώνα αποτελεί επιστροφή στην χριστιανική αυθεντικότητα η οποία είχε δήθεν αλλοιωθεί από ο ''Πατήρ'' συνεχίζει την φιλοσοφία, προέρχονται από τον Γερμανό προτεστάντη ιστορικό ανύψωση της ''Άντολφ φον Χάρνακοικοδομής'' (1851-1930); Στην πραγματικότηταπου ήδη υπάρχει. Για το σκοπό αυτό, οι [[Πατρολογία|Πατέρες]] σχετικοποίησαν κάθε φιλοσοφική αυθεντία με τον εκλεκτισμό τουςτης Εκκλησίας, και προτάσσοντας απέναντι σε κάθε στοχασμόγνωρίζοντας το ''θύραθεν'' πνευματικό κλίμα, το βίωμα της εκκλησιαστικής ζωής και τις εμπειρίες της αποκάλυψης του Θεού, χρησιμοποίησαν στην έκφρασή χρησιμοποιούν αριστοτεχνικά για να εκφράσουν την αλήθεια τους μεθοδολογία από τη φιλοσοφία και την ελληνική γλώσσα ως όργανο επικοινωνίας.<br><small>(Μπέγζος ΜάριοςΠαπαδόπουλος Γ. Στυλιανός, ''Διόνυσος και ΔιονύσιοςΠατρολογία'', Ελληνικά Γράμματατόμ. Α΄, έκδ. 4η, Αθήνα 2000, σελ. 1960.122-12361.12763)</small>
* ...η στήριξη ερευνητών σε επιμέρους φιλολογικές και γλωσσικές συγκρίσεις, δημιουργεί εσφαλμένες εντυπώσεις για δήθεν πλατωνικούς και πλατωνίζοντες πατέρες; Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του μία [[Διονύσιος ΑρεοπαγίτηςΟικουμενικές Σύνοδοι|Διονυσίου ΑρεοπαγίτηΟικουμενική Σύνοδος]] ο οποίος καθορίζοντας καθορίζει υπό την άρρηκτη ενότητα σώματος καί ψυχής, διδάσκει τον αγιασμό καθοδήγηση του σώματος, [[Άγιο Πνεύμα|Αγίου Πνεύματος]] την ύπαρξη του ''όλου'' ανθρώπου δογματική διδασκαλία της Εκκλησίας στη βάση της [[Αγία Γραφή|Αγίας Γραφής]] και την ολική σωτηρία (''Περί της εκκλησιαστικής ιεραρχίας'', ''PG'' 3,565 BC), πράγματα ανήκουστα για πλατωνικούς [[Ιερά Παράδοση|Αποστολικής παραδόσεως]] και τη διατυπώνει σε σύμβολα ή όρους ή νεοπλατωνικούς φιλοσόφους.και [[Ιεροί Κανόνες|κανόνες]];<br><small>(Ματσούκας ΑΜπούμης Ι. ΝίκοςΠαναγιώτης, ''Οικουμενική ΘεολογίαΚανονικόν Δίκαιον'' (ΦΘΒ #55), Πουρναράςέκδ. 3η επηυξημένη, Γρηγόρης, Θεσσαλονίκη 2005Αθήνα 2002, σελ. 200-201180)</small>
<div style="float:right; font-family:Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 80%; padding:0 .5em 0 2em">''[[Πρότυπο:Γνωρίζεις ότι/Αρχείο|Αρχείο]]''</div>
[[Κατηγορία:Τρίβια]]
