Ελεγκτές, renameuser, Διαχειριστές
4.720
επεξεργασίες
Αλλαγές
μ
καμία σύνοψη επεξεργασίας
:''"Και ουδείς των βασιλέων ηδυνήθη μέσαις φωναίς πείσαι τους θεηγόρους πατέρας συμβιβασθήναι τοις επί αυτών αιρετίζουσιν αλλά ταις τραναίς και κυρίαις και καταλλήλοις τω ζητουμένω δόγματι εκέχρηντο, λέγοντες προφανώς ότι ιερέων εστί το ζητείν και ορίζεσθαι περί των σωτηρίων δογμάτων της Καθολικής Εκκλησίας. Και είπας· τι ουν; ουκ έστι πας βασιλεύς χριστιανός και ιερεύς; Και είπον ουκ έστιν ουδέ γαρ παρίσταται θυσιαστηρίω"''<ref>Μαξίμου Ομολογητού, ''Εξήγησις της κινήσεως'', ''PG'' 90,117ΑΒ.</ref>.
Σε αιρετικούς αυτοκράτορεςδεν υπήρξε υπακοή<ref>Μέγιεντορφ Ιωάννης, ''"υπακοή δεν υπήρχεΗ Βυζαντινή κληρονομιά στην Ορθόδοξη Εκκλησία'' (μτφρ. Μόσχος Δημήτρης), Αρμός, Αθήνα 1990, σελ. 19.</ref>. Σημαντικά εκκλησιαστικά πρόσωπα όπως ο [[Αθανάσιος Αλεξανδρείας]] (+373), ο [[Ιωάννης ο Χρυσόστομος]] (+407), ο [[Μάξιμος ο Ομολογητής]] (+662), ο [[Ιωάννης ο Δαμασκηνός]] (+750), ο [[Θεόδωρος ο Στουδίτης]] (+826), αντιστάθηκαν στην αυτοκρατορική εξουσία, ενώ, η μνήμη πολλών αυτοκρατόρων, ειδικά του ''Κωνσταντίου'' του Α΄ (337-361), του ''Λέοντος'' του Γ΄ (717-741), του ''Κωνσταντίνου'' του Ε΄ (του ''Κοπρωνύμου'')(741-775) και του ''Μιχαήλ'' του Η΄ (1250-1282), αναθεματίστηκαν επίσημα, επειδή υποστήριξαν ετερόδοξες διδασκαλίες<ref>Μέγιεντορφ Ιωάννης, ''Η Βυζαντινή κληρονομιά στην Ορθόδοξη Εκκλησία...'' (μτφρ. Μόσχος Δημήτρης), Αρμός, Αθήνα 1990, σελό. 19π.</ref>.
==Υποσημειώσεις==
