Αλλαγές

Με τον όρο [[Μεσαίωνας]] προσδιορίζεται μια ιστορική περίοδος η οποία εκτείνεται από τον 5ο έως τον 15ο αιώνα, με συμβατική χρονολογία έναρξης το 476, έτος καταλύσεως του Δυτικού ρωμαϊκού κράτους<ref>Καραγιαννόπουλος Ιωάννης, ''Εισαγωγή στη Μεσαιωνική Ιστορία και τη μελέτη της'', 3η ανατύπωση, Βάνιας, Θεσσαλονίκη 1990, σελ. 16.</ref><ref>"Μεσαίωνας", ''e-δομή'' (ηλεκτρονική εγκυκλοπαίδεια ''ΔΟΜΗ''), εκδόσεις Δομή Α.Ε., Αθήνα 2003-2004 [DVD-ROM].</ref> και με αποδεκτή περίοδο λήξης την εμφάνιση του κινήματος της ''Αναγέννησης''<ref>"Μεσαίωνας", ''e-δομή'', ό.π.</ref>, όταν επί διακόσια και πλέον χρόνια (από τις πρώτες δεκαετίες του 14ου μέχρι τα μέσα του 16ου αι.) οι εκπρόσωποι της Ευρωπαϊκής διανόησης αντιλαμβάνονταν ότι η εποχή τους διαφοροποιούνταν ριζικά από τους αιώνες που προηγήθηκαν<ref>Ζακυθηνός Διονύσιος, ''Αναγέννησις και Αναγεννήσεις-Ελληνικαί Ανακεφαλαιώσεις'', Αθήναι 1978, σελ. 13917.</ref>. Κέντρο των εξελίξεων αυτών ήταν η Ιταλία, και έτσι θα μπορούσε να ειπωθεί ότι ''η μεσαιωνική περίοδος έληξε με την αναγέννηση της Ρώμης''<ref>Nicholas David, ''Η Εξέλιξη του Μεσαιωνικού Κόσμου (312-1500)'', ΜΙΕΤ, Αθήνα 1999, σελ. 706.</ref>, χωρίς να λησμονούμε την ακτινοβολία ''"του Ελληνικού Ανθρωπισμού του Βυζαντίου προς την Δύσιν"'', καθώς ''"η Βυζαντινή Αυτοκρατορία υπήρξεν επί μακρούς αιώνας μεγάλη Ιταλική δύναμις"''<ref>Ζακυθηνός, ''Αναγέννησις...'', ό.π., σελ. 32.</ref> και η επιρροή της συνεχίστηκε αμείωτη και ''"μετά την πτώσιν της Βυζαντινής Ιταλίας, τω 1071"''<ref>Ζακυθηνός, ''Αναγέννησις...'', ό.π., σελ. 35.</ref>.