12.398
επεξεργασίες
Αλλαγές
μ
→Το μυστήριο στην παράδοση της εκκλησίας
==Το μυστήριο στην παράδοση της εκκλησίας==
Το μυστήριο του ευχελαίου κατά την ιστορική διαδρομή του προσέλαβε αρκετές ονομασίες. Έτσι αποκλήθηκε ''άγιον έλαιον'', ''ευχελαιον'', ''ηγιασμένο έλαιο'', ''χρίσμα δι ελαίου'', ''ελαίου χρίσις''. Στη δυτική εκκλησία μάλιστα η σημασία του προσέλαβε άλλη αξία αφού πλέον παρέχεται ως έσχατο εφόδιο ''"επί επιθανάτιας κλίνης"''<ref>Νικ. Ματσούκας, ανθ.αν., 495</ref>. Σε άλλες ομολογίες ή παραδόσεις της εκκλησίας εξέλαβε επίσης διαφορετικές ονομασίες. Στη ρωμαιοκαθολική εκκλησία αποκαλείται ως ''"μυστήριο των ασθενών"'', οι ''Σύροι'' και οι ''Μαρωνίτες'' το αποκαλούσαν ''"μυστήριο των λυχνιών"'', αφού λαμβάνουν το έλαιο από το κανδήλι της ακοιμήτου του [[Ιερό Βήμα|Ιερού Βήματος]]. Η επικρατούσα ονομασία σήμερα είναι ευχέλαιο και πιθανώς επικράτησε από το μοναχό ΙωβΙώβ, ως μία σύνθεση από τον εξωτερικό τύπο του μυστήριου<ref>Παν. Τρεμπέλας, ενθ.αν., 348</ref>.
Σε ότι αφορά γραπτές μαρτυρίες και την πατερική γραμματεία, εν αρχή ο [[Ιάκωβος ο αδελφόθεος]] μαρτυρεί στην επιστολή του το γενόμενο αυτό μυστήριο (βλ. παραπομπή [2]). Πέρα τούτου η εκκλησιαστική παράδοση δεν παράσχει επαρκείς πληροφορίες περί του μυστηρίου, εν σχέση με τα τα υπόλοιπα μυστήρια<ref>Παν. Τρεμπέλας, ενθ.αν., 351</ref>. Παρόλα αυτά ανακαλύπτουμε τέτοιες στην αρχαία ''"Λειτουργική διάταξη εξ Αιγύπτου"'', την ταυτιζόμενη αποστολική παράδοση του [[Ιππόλυτος Ρώμης|Ιππολύτου Ρώμης]], που αντλεί την πηγή της από τις λεγόμενες ''"Αποστολικές Διαταγές"'' του δευτέρου αιώνος, καθώς δε και το ευχολόγιο του [[Σεραπίων Θμουεύς|Σεραπιώνος Θμουέως]]. Πέραν τούτων των διατάξεων, ανευρίσκοντας εκκλησιαστικούς συγγραφείς ανατρέχουμε στον [[Ωριγένης|Ωριγένη]], ο οποίος παραπέμπει στους λόγους του Ιακώβου για το περί μετανοίας ζήτημα, αφού όπως ανωτέρω ειπώθηκε, το ευχέλαιο επιδρά και ως προς την άφεση των αμαρτιών<ref>παρ. Bartmann, Ωριγένους In Levit Homil. II 4 M. 12, 418</ref>, αλλά και τον [[Ιωάννης ο Χρυσόστομος|Ιωάννη το Χρυσόστομο]], ο οποίος σε λόγο για την Ιεροσύνη, χρησιμοποιεί αυτούσια τα λόγια του Ιακώβου, ως προς την δυνατότητα του ιερέα, να πράττει το μυστήριο αυτό<ref>Παν. Τρεμπέλας, ενθ.αν., 353</ref>. Από τον 5ο αιώνα και μετά πληθαίνουν οι αναφορές και έτσι έχουμε αναφορές από τον πάπα [[Ιννοκέντιος Α΄ Ρώμης|Ιννοκέντιο Α΄]], τον Καισαρίου Αρελάτης (6ος αι.) κ.α. Μία ακόμα πάντως χαρακτηριστική πληροφορία είναι ότι τόσο οι [[Νεστοριανισμός|Νεστοριανοί]], όσο και οι [[Μονοφυσιτισμός|Μονοφυσίτες]], τηρούν το μυστήριο του ευχελαίου, ενώ χαρακτηριστική είναι και η αναφορά του πατριάρχη των Αρμενίων ''Ιωάννη Mandakuni'' (+ περ. 480) περί του μυστηρίου<ref>ο.π.</ref>.
