12.426
επεξεργασίες
Αλλαγές
μ
καμία σύνοψη επεξεργασίας
Σε ότι αφορά τους εκκλησιαστικούς συγγραφείς ο [[Θεόφιλος Αντιοχείας]] είναι ο πρώτος που αναφέρει το μυστήριο αφού χαρακτηριστικά λέγει πως ως χριστιανοί ''"χριόμεθα ελαίω Κυρίου"''<ref>Προς Αυτόλυκον 1, 12</ref>. Πέραν τούτου μαρτυρίες έχουμε από την [[Ειρηναίος Λουγδούνου|Ειρηναίο]]<ref>Έλεγχος Α΄ 21, 3-5</ref>, ενώ ιδιαίτερη μνεία γίνεται από τον [[Τερτυλλιανός|Τερτυλλιανό]]<ref>De praescript. 40, De baptismo 6</ref>. Όσο η εκκλησία απομακρύνεται από την περίδο των απολογητών τόσο περισσότερες αναφορές έχουμε, έτσι για παράδειγμα περί ο [[Κορνήλιος Ρώμης]] μέμφεται τον [[Νοβατιανισμός|Νοβάτο]], διότι δεν έλαβε χρίσμα<ref>Ευσέβιος Εκκλ. Ιστορία 6, 43</ref>, αλλά και ο Κυπριανός επισημαίνει την αναγκαιότητα του χρίσματος<ref>Epist. de januarium LXXIII 21-22</ref>. Πλειάδα σημειώσεων επί του χρισματος έχουμε τον 4ο αιώνα τόσο από τους Καππαδόκες, όσο και από τον Ιωάννη το Χρυσόστομο, ενώ ο [[Κύριλλος Ιεροσολυμων]] αφιερώνει μία ολόκληρη μυσταγωγική κατήχηση<ref>Κατήχηχη Μυσταγωγική, Γ΄</ref>.
==Το μυστήριο==
Όπως προειπώθηκε, το Χρίσμα στην Ορθόδοξη Εκκλησία επακολουθεί το βάπτισμα. Αυτή η τακτική συνήθως στην Ορθόδοξη Εκκλησία αντιμετωπίζεται ως εσφαλμένη, από μερικούς δε θεολόγους ακόμα και ως δογματικό πρόβλημα<ref>Χρήστος Ανδρούτσος, Δοκίμιον Συμβολικής εξ απόψεως ορθοδόξου, Αθήνα 1901, σελ. 280-283</ref>. Κατά τον [[Παναγιώτη Τρεμπέλα]] είναι εμφανές από τις [[Πράξεις των Αποστόλων]] ότι αυτό ελάμβανε χώρα αμέσως μετά το βάπτισμα, όπως ιδίως διαφαίνεται από το γεγονός της εν Εφέσω πρακτικής από τον [[Απόστολο Παύλο]], τη μαρτυρία του Τερτυλλιανού που υποσημειώνει πως είναι αρχαία συνήθεια<ref>Παν. Τρεμπέλας, ενθ.αν., 136</ref>, αλλά και τον [[Σύνοδος Λαοδικείας (κανόνες)|ΜΗ΄ κανόνα της εκ Λαοδικείας Συνόδου]]. Κατά τον ''Bartmann'' μάλιστα ''"ουδαμώς της παραδόσεως αξιούτε ωρισμένη ηλικία δια την παροχή χρίσματος"''<ref>παρ. Παναγιώτη Τρεμπέλα, ενθ.αν., 136</ref>. Το εσφαλμένο της μεταθέσεως πάντως, σύμφωνα με μερικούς θαολόγους προκαλεί δογματικό πρόβλημα<ref>Δογματική και Συμβολική Β΄, σελ. 483</ref>.
Έτσι μετά το βάπτισμα ο ιερέας χρίει με ειδικό μύρο το νεοφώτιστο σε διάφορα μέρη του σώματος, σημειώνοντας το σημείο του [[σταυρός|σταυρού]]. Τον σταυρώνει εν αρχή στο μέτωπο, μετά στα μάτια, εν συνεχεία στα ρουθούνια, το στόμα, τα αυτιά, το στήθος, τα χέρια και το πόδια, κάθε φορά απαγγέλοντας ''"Σφραγίς δωρεάς Πνεύματος Αγίου"''. Μετά την τέλεση του μυστηρίου αυτού πλέον το μέλος ''"είναι πλήρες μέλος του λαού του Θεού"''<ref>Κάλλιστος Ware, Η Ορθόδοξη Εκκλησία, σελ. 441</ref>. Εδώ θα πρέπει να τονιστεί πως έγκυρο μυστήριο τελείται μόνο υπό του [[επίσκοπος|επισκόπου]], γι αυτό και το μύρο είναι καθαγιασμένο υπό του επισκόπου<ref>ο.π.</ref>. Στην [[Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία]], το [[Άγιο Μύρο]] ευλογείται από τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, μετέχοντας έτσι έμμεσα στο μυστήριο<ref>ο.π.</ref>
==Υποσημειώσεις==
*Νικόλαος Ματσούκας, Δογματική και Συμβολική Θεολογία Β΄, Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 2007.
*Παναγιώτης Τρεμπέλας, Δογματική, Τόμος Γ΄, Σωτήρ, Αθήνα 2003.
*Κάλλιστος Ware, Η Ορθόδοξη Εκκλησία, Ακρίτας, Νέα Σμύρνη 2007.
