12.398
επεξεργασίες
Αλλαγές
μ
καμία σύνοψη επεξεργασίας
Αφορμή για σύνταξη του κειμένου ήταν προφανώς η άποψη μεταξύ ορισμένων χριστιανών λογίων, περί υψηλής ποιότητας φιλοσοφικών αληθειών, αντιστοίχως προς τις χριστιανικές. Φαίνεται πως κάποιες φιλοσοφικές επιθέσεις είχαν αρχίσει να κλονίζουν μερικές συνειδήσεις χριστιανών. Έτσι ο Ερμείας με υπερβολικό τρόπο αποφασίζει να διασύρει αυτές τις απόψεις στηριζόμενος στις αντιφατικές ανά τους αιώνες διατυπώσεις που οι φιλόσοφοι εξέφρασαν. Έτσι τα θέματα της συλλογής του είναι η φύση της [[ψυχή|ψυχής]], η αθανασία αυτής, η φύση του ανθρώπου, οι αρχές της φύσεώς της. Ο Ερμείας με σύντομο και συνοπτικό τρόπο αντιπαραθέτει τις απόψεις των φιλοσόφων, διακρίνοντας τις αντιφάσεις με σαφή τρόπο. Έτσι αποδεικνύεται κατ αυτόν το αληθές παρά του [[Απόστολος Παύλος|Αποστόλου Παύλου]] ότι ''"η σοφία του κόσμου τούτου μωρία παρά των Θεώ εστίν"''<ref>Α΄ Κορινθίους 3, 19</ref>. Ο ίδιος όμως τελικά δεν εισέρχεται σε βαθύτερες αναλύσεις, αφού δεν φαίνεται πως διέθετε μία τέτοια δυνατότητα<ref>Στ. Παπαδόπουλος, Πατρολογία, Τόμος Α, σελίς 253</ref>.
Το εγχείρημα του Ερμεία είναι μοναδικό στην εκκλησιαστική πραγματικότητα. Κάτι παρόμοιο ούτε προηγήθηκε, ούτε όμως και επαναλήφθηκε. Η παράδοση αγνόησε ουσιαστικά το έργο του, αλλά δεν είναι απίθανο ο Κέλσος να είχε αφορμή για το επιθετικό τους του σύγγραμα ''"Αληθής Λόγος"'' και το έργο του Ερμεία<ref>Στ. Παπαδόπουλος, Πατρολογία, Τόμος Α, σελίς 253</ref>. Το έργο του συγκαταλέγεται στα απολογητικά συγγράματα, αλλά κάτι τέτοιο δε δικαιολογείται από τον τρόπο γραφής, αφού δεν απολογείται υπέρ του χριστιανισμού, αλλά σαρκάζει τη φιλοσοφία, από όπου έλαβε και τον όρο ''"διασυρμός"''.
==Υποσημειώσεις==
