Ελεγκτές, renameuser, Διαχειριστές
4.720
επεξεργασίες
Αλλαγές
μ
καμία σύνοψη επεξεργασίας
* Οι αναφορές σε ιστότοπους, ήταν αριθμητικά ελάχιστες σε σχέση με τις αντίστοιχες παραπομπές σε έντυπα κάθε είδους (βιβλία, περιοδικά, εφημερίδες κ.λπ.) σε σημείο που ακόμη κι αν έλειπαν οι διευθύνσεις web, το κείμενο δεν θα υστερούσε καθόλου σε αξιοπιστία.
Τα παραπάνω δείχνουν ότι προς το παρόν, οι συγγραφείς δεν χρησιμοποιούν ευρέως διαδικτυακές πληροφορίες για τη στήριξη των κειμένων τους, αλλά μόνο σε ένα πολύ μικρό ποσοστό, και όταν το κάνουν, χρησιμοποιούν συνήθως τα πιο επίσημα website: οργανισμών (διευθύνσεις που συχνά αλλά όχι πάντα, έχουν κατάληξη ''.org''), εκπαιδευτικών οργανισμών (κατάληξη ''.edu''), κυβερνητικών οργανισμών (κατάληξη ''.gov'') κ.λπ.
Να λοιπόν ένα πρώτο μάθημα για τη χρήση πηγών.
Για να προλάβω το ερώτημα, να διευκρινίσω: άλλο πράγμα το επεξεργάσιμο ψηφιακό κείμενο ως πηγή και άλλο πράγμα τα σκαναρισμένα άρθρα και βιβλία στα οποία θα αναφερθώ και παρακάτω. Ασφαλώς και είναι δυνατό, να έχει γραφτεί ένα επιστημονικό άρθρο χωρίς καν να σηκωθεί ο συγγραφέας από το PC του. Αν έχει πρόσβαση σε οργανωμένες ψηφιακές βιβλιοθήκες, είναι σαν να επισκέπτεται το ίδιο το κτήριο της βιβλιοθήκης και ακόμα καλύτερα γιατί έχει στη διάθεσή του και ευρετήρια περιεχομένου! Όταν λοιπόν αναφέρω παραπάνω ότι «δεν χρησιμοποιούν ευρέως διαδικτυακές πληροφορίες για τη στήριξη των κειμένων τους» εννοώ τα πληκτρολογημένα κείμενα και πληροφορίες που βρίσκονται ελεύθερα π.χ. σε ''html '' ή ''.txt '' αρχεία, πληροφορίες από ''blog '' κ.λπ.
Τέτοιες ψηφιακές πηγές του διαδικτύου δεν είναι εύκολο, ούτε και συνετό να χρησιμοποιηθούν χωρίς έλεγχο και από εμάς.
Οι λόγοι για τους οποίους βλέπουμε η έντυπη βιβλιογραφία να μην χρησιμοποιεί συχνά παραπομπές σε δικτυακούς τόπους μπορεί να είναι πολλοί και χρειάζεται να τους σκεφτούμε καλά ως ανώνυμοι συντάκτες που είμαστε:
1ον ο κίνδυνος που εμπεριέχει η στήριξη εξ’ ολοκλήρου σε ψηφιακά κείμενα: δεν είναι απίθανο, όταν προσπαθήσει κάποιος αναγνώστης να επιβεβαιώσει τις πληροφορίες, να έχει αλλάξει η διεύθυνση του δικτυακού τόπου, ή να έχει καταργηθεί εντελώς, και το περιεχόμενο να μην είναι πλέον διαθέσιμο. Για το λόγο αυτό, ο ρόλος της αναφοράς τέτοιων τοποθεσιών είναι συνήθως βοηθητικός-συμπληρωματικός Είναι χαρακτηριστικό . Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα των πατερικών κειμένων που είχε ανεβάσει το Πανεπιστήμιο Αιγαίου στη διεύθυνση [http://patrologia.ct.aegean.gr/PG_Migne/http://patrologia.ct.aegean.gr/PG_Migne] η οποία εδώ και πολύ καιρό δεν λειτουργεί. Προφανώς, αν κάποιος είχε στηρίξει τις παραθέσεις του εκεί, θα είχε πρόβλημα.
2ον η εύκολη διόρθωση των κειμένων η οποία μπορεί να πραγματοποιηθεί ανά πάσα στιγμή εφόσον γίνει αντιληπτό ένα λάθος ή μια εσφαλμένη διατύπωση από τον υπεύθυνο του δικτυακού τόπου: υπάρχει πάντα ο φόβος να έχουν γίνει αλλαγές στις πληροφορίες που συλλέχτηκαν κάποτε. Για το λόγο αυτό άλλωστε, όταν γίνεται χρήση ψηφιακών πληροφοριών, καταγράφεται και η ημέρα επίσκεψης του συντάκτη στον ιστότοπο.
Όσον αφορά πάντως στην ελεύθερη πρόσβαση σε σκαναρισμένες σελίδες και κείμενα, η πιο συνηθισμένη πρακτική είναι να παρέχονται δωρεάν, μόνο όταν δεν υπάρχουν ζητήματα πνευματικών δικαιωμάτων, πράγμα που συνήθως συμβαίνει σε παλιά έντυπα πολλών δεκαετιών. Στα ελληνικά υπάρχει το εξαιρετικό έργο «Ανέμη» με χιλιάδες ψηφιοποιημένα, σπάνια βιβλία.
Σαφώς βέβαια, υπάρχουν και πληροφορίες που παρέχονται μόνο σε μορφή ψηφιακού κειμένου χωρίς ψηφιοποίηση της εικόνας, αλλά προς το παρόν, οι εξαιρετικά έγκυρες πηγές δεν είναι τόσο πολλές και ούτε δωρεάν. Κάποιες συνδρομητικές ψηφιακές βιβλιοθήκες προσφέρουν τα βιβλία τους σε μορφή επεξεργάσιμου κειμένου (η ''NetLibrary '' και η ''Questia''. Εδώ, [http://www.questia.com/read/4616393?title=Chapter%20VI%3a%20Ph%C3%86stos%2c%20Hagia%20Triada%2c%20and%20Eastern%20Crete δείγμα της μορφής που έχουν τα ψηφιοποιημένα βιβλία που διαθέτει]). Άλλα τέτοια παραδείγματα είναι η εγκυκλοπαίδεια Britannica που επίσης μεγάλο μέρος του περιεχομένου της το προσφέρει σε συνδρομητές και το έργο «Oxford Reference Online» (http://www.oxfordreference.com/pub/views/home.html) το οποίο παρέχει το σύνολο σχεδόν των έγκυρων λεξικών της Οξφόρδης σε ψηφιακά επεξεργάσιμη μορφή. Τέτοιες περιπτώσεις ιστότοπων, αποτελούν έγκυρες πηγές, αναγνωρισμένες διεθνώς και η χρήση τους είναι πάντα ασφαλής.
==Συμπερασματικά==
