Φαντίνος ο Νέος

Ο Φαντίνος ο Νέος, ο θαυματουργός είναι μοναχός και άγιος της Ορθοδόξου και Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Γεννήθηκε στην Καλαβρία της Κάτω Ιταλίας στα τέλη του 8ου αιώνα. Δραστηριοποιήθηκε στην Καλαβρία, όπου ίδρυσε 3 μοναστήρια, από τα οποία μάλιστα το ένα ήταν γυναικείο. Συνδέθηκε πνευματικά με τον Όσιο Νείλο του Ροσσάνο. Διακρίθηκε δε κυρίως ως ηγούμενος της Μονής του Μερκουρίου. Κάποια στιγμή, προειδοποιήθηκε με όραμα ότι επίκειται καταστροφική επιδρομή στην περιοχή και αποφάσισε να μεταβεί στην Ελλάδα. Εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη όπου μάλιστα γνωρίστηκε και συνδέθηκε με τον Όσιο Αθανάσιο τον Αθωνίτη. Πέθανε στη Θεσσαλονίκη στις 30 Αυγούστου ή στις 14 Νοεμβρίου και η μνήμη του εορτάζεται από την Ορθόδοξη Εκκλησία στις 30 Αυγούστου.

Μέχρι πρόσφατα εθεωρείτο ότι υπάρχουν δύο διαφορετικά πρόσωπα, ο ιδρυτής και ηγούμενος του Μερκουρίου και ο μοναχός που συναντήθηκε με τον Όσιο Αθανάσιο. Τα τελευταία χρόνια οι έρευνες της γνωστής Βυζαντινολόγου Ερρίκα Φολλιάρι (Erica Follieri) και κυρίως η ανακάλυψη από αυτήν ενός χειρογράφου του 11ου αιώνα που φυλάσσεται σήμερα στη Μόσχα (Mosquensis 478) απέδειξαν ότι πρόκειται για το ίδιο πρόσωπο.

Βιβλιογραφία

• Oxford Dictionary of Byzantium, III, 1646
• E. Follieri, "La vita inedita di S. Fantino il Giovane nel Codice Mosquensis 478", Atti del 4o Congresso storico calabrese,σ. 19-35.