12.398
επεξεργασίες
Αλλαγές
μ
καμία σύνοψη επεξεργασίας
[[Image:Roman the Melodist.jpg|thumb|right|200px|Ο Άγιος Ρωμανός ο Μελωδός]]
Ο '''Ρωμανός ο Μελωδός''' είναι Άγιος της [[Ορθόδοξη Εκκλησία|Ορθόδοξης Εκκλησίας]] και θεωρείται κορυφαίος ποιητής και υμνογράφος της. Με το Ρωμανό αρχίζει και ο «''χρυσούς αιώνας''» της Εκκλησιαστικής ποίησης. Γεννήθηκε στην ''Έμεσα'' της ''Συρίας'' πιθανώς τον 6ο αιώνα και σύμφωνα με ανώνυμο ύμνο ήταν ''εβραϊκής'' καταγωγής. Στη ''Βηρυτό'' έκανε τις σπουδές του και στα χρόνια τής βασιλείας του ''Αναστασίου του Α'' ταξίδεψε στην [[Κωνσταντινούπολη]], όπου και υπηρέτησε στο [[Αγία Σοφία (Κωνσταντινούπολη)|ναό της Αγίας Σοφίας]]. Μετά την παταγώδη αποτυχία του σαν ψάλτης στον εσπερινό των [[Χριστούγεννα|Χριστουγέννων]] αποσύρθηκε στη μονή τής ''Θεοτόκου των Κύρου''. Εκεί, σύμφωνα με το [[Μηναία|Μηνολόγιο]] του Βασιλείου, η [[Θεοτόκος]] του έδωσε το χάρισμα της σύνθεσης ύμνων. Τότε έγραψε το κοντάκιο των Χριστουγέννων με το γνωστό προοίμιο: «''Ἡ Παρθένος σήμερον / τὸν ὑπερούσιον τίκτει / καὶ ἡ γῆ τὸ σπήλαιον / τῷ ἀπροσίτω προσάγει...}}''».
Σύμφωνα με το συναξαριστή του ο Ρωμανός έγραψε χίλιες περίπου συνθέσεις από τις όποιες διασώθηκε μόνο το ένα δέκατο. Τα θέματα που συνέγραψε χαρακτηρίζονται για την ποικιλία τους. Ύμνησε όλους σχεδόν τους [[Άγιος|Αγίους]] και τις εορτές της Χριστιανικής Εκκλησίας. Ανεξάντλητος στις συλλήψεις και στον πλούτο ιδεών, γνώριζε τον τρόπο να προσδίδει πρωτοτυπία ακόμη και στα πιο κοινά άσματα που θα μπορούσε να χαρακτηρίσει κανείς. Το άχαρο αλλά και αχάριστο πολλές φορές υλικό του (γεγονότα και βίος Αγίων) μπορούσε να το μετατρέψει σε ζωντανό δραματικό πίνακα. Τα πρόσωπα των Αγίων αλλά και της [[Θεοτόκος|Παναγίας]] και του [[Ιησούς Χριστός|Χριστού]] παρουσιάζονται απόλυτα ζωντανά χωρίς τίποτα το νεκρικό ή απόκοσμο. Η ποίηση του ''Ρωμανού του Μελωδού'' εκφράζει την ίδια την εποχή του, τους πόθους και τις ελπίδες των ανθρώπων. Γι΄ αυτό και το έργο του δεν εξετάζεται μόνο από Θρησκευτικής άποψης ή λογοτεχνικής αλλά και ιστορικής και λαογραφικής. Η γλώσσα του είναι απλή και χωρίς στόμφους. Όπου παρουσιάζεται ρητορική μακρολογία αυτό συμβαίνει από την ανάγκη των τότε λειτουργικών πλαισίων. Γενικά οι φράσεις του θα λέγαμε πως περιέχουν μια πλαστικότητα, είναι είναι μεστές νοημάτων κατά άψογη τεχνική, όπως παραδέχονται ειδικοί.
