Αλλαγές

Ο Δεύτερος Θάνατος, ονομάζεται και '''Πνευματικός Θάνατος, θάνατος''' ή ''δεύτερος θάνατος της ψυχής'' αποκαλείται στην ορθόδοξη θεολογία, η πνευματική κατάσταση που περιέρχεται ο άνθρωπος μετά την αιώνια καταδίκη του. Είναι η απώλεια Η έκφραση αυτή συναντάται στην [[Αποκάλυψη]] του Αγίου Πνεύματος ως συστατικού της ύπαρξής μαςΙωάννη στο ''"κεφάλαιο Κ', η Θεοεγκατάλειψηστίχο 14"'', όταν και αναφέρεται πως πως ο [[Άδης]] και ο θάνατος εισήλθαν στην ''"αιώνια λίμνη του πυρός"'' καταλήγοντας πως ''"ούτος ο θάνατος δεύτερος εστίν"''. Είναι Ο [[Ευαγγελιστής Ιωάννης]] επίσης στην Αποκάλυψη<ref>κεφάλαιο Β΄, στίχο 11</ref>, αναφέρει πως ''"Ο έχων ους ακουσάτω τι το ακριβώς αντίθετο της Πρώτης Ανάστασηςπνεύμα λέγει ταις εκκλησίαις, ο νικών ου μή αδικηθή εκ θανάτου του δευτέρου"''.

Έτσι ως πνευματικός θάνατος ορίζεται ''"θάνατος της [[ψυχή|ψυχής]]"'', δηλαδή η αιώνια καταδίκη. Ο πνευματικός θάνατος είναι η απώλεια του [[Άγιο Πνεύμα|Αγίου Πνεύματος]] ως συστατικού της ύπαρξης του ανθρώπου, που είναι η πηγή κάθε χάριτος. Όσο ο άνθρωπος παραμένει στην σωματική ζωή επί της γης μπορεί να μετανοήσει και να επανέλθει σε κοινωνία με το Άγιο Πνεύμα, όπως ο άσωτος υιός της παραβολής. Όπως στην [[Πρώτη Ανάσταση]], ο άνθρωπος ζωοποιείται μέσω της ένωσης του Αγίου Πνεύματος με την ψυχή του, κατά τον αντίθετο τρόπο ο άνθρωπος ''"θανατώνεται"'', όταν το [[Άγιο Πνεύμα αποσύρεται απ]] τον ''"εγκαταλείπει"'' αυτόν, αφού ο ίδιος βλασφημεί εναντίον του και τον εγκαταλείπει, με δική τελικώς απορρίπτει τη ζωοποιό δύναμή του επιλογή. Τότε ο άνθρωπος χάνει το δικαίωμα στη Ζωή ζωή του Θεού, και αναμένει οδηγείται εκουσίως στην αιώνια [[Κόλαση]].Ο διαχωρισμός ο οποίος συχνά συντελείται από θεολόγους σχετικά με το διαχωρισμό πνευματικού και σωματικού θανάτου είναι σχολαστική ερμηνεία<ref>Ιωάννου Δαμασκηνού, «Έκδοσις Ακριβής της Ορθοδόξου Πίστεως» (απόδοση-σχόλιο Νίκος Ματσούκας), Κεφάλαιο Γ, σχόλιο 109</ref>. ''"Στον άνθρωπο ως ενιαίο ον, δε νοείται ξεχωριστά ούτε ο φυσικός, ούτε ο πνευματικός θάνατος. Ο θάνατος είναι φυσικός και πνευματικός. Πάντοτε θα πρέπει να αποφεύγεται ο κίνδυνος διαρχίας που εισβάλλει στη χριστιανική ανθρωπολογία"''<ref>Ιωάννου Δαμασκηνού, «Έκδοσις Ακριβής της Ορθοδόξου Πίστεως» (απόδοση-σχόλιο Νίκος Ματσούκας), Κεφάλαιο Γ, σχόλιο 109</ref>. ==Υποσημειώσεις== <div style="font-size: 85%"><references/></div> == Βιβλιογραφία == * Αρχ.Χαραλάμπους Βασιλόπουλου, «''Η Αποκάλυψις εξηγημένη''», Εκδόσεις Ορθοδόξου Τύπου, Αθήνα, 1986* Ιωάννου Δαμασκηνού, «Έκδοσις Ακριβής της Ορθοδόξου Πίστεως» (απόδοση-σχόλιο Νίκος Ματσούκας), Εκδόσεις Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 2007 [[Κατηγορία:Ορθόδοξη ποιμαντική διδασκαλία]][[Κατηγορία:Θεολογία|Θ]]