Αλλαγές

[[ΕικόναImage:nunnery of saint PatapiosPatapius.jpg|thumbframe|250pxright|left150px|Το γυναικείο μοναστήρι του Οσίου Παταπίου στο Λουτράκι Κορινθίας]][[Εικόνα:the monastery of saint Patapios.jpg|thumb|250px|left|Το γυναικείο μοναστήρι του Οσίου Αγίου Παταπίου στο Λουτράκι Κορινθίας]]Ο '''Όσιος Πατάπιος''' είναι [[Άγιος]] της [[Ορθόδοξη Εκκλησία|Ορθόδοξης Εκκλησίας]]. Γεννήθηκε τον 4ο ή 5ο αιώνα<ref>ΘΗΕ, τ. 10, σελ. 124</ref> στην Θήβα της Αιγύπτου, από πλούσιους ευσεβείς χριστιανούς γονείς. Από μικρή ηλικία ακολούθησε ασκητική ζωή και όταν οι γονείς του πέθαναν, διαμοίρασε τα υπάρχοντά του και αποσύρθηκε στην έρημο για να μονάσει. Η φήμη του μάλιστα γρήγορα εξαπλώθηκε, διότι καθώς ο ίδιος καθοδηγούσε πολλούς ανθρώπους πνευματικά, καθώς αφού πολλοί οδοιπόροι περνούσαν από το κελί του για βοήθεια και ανάπαυση. Έτσι εκμεταλλευόταν την ευκαιρία και δίδασκε στους οδοιπόρους τα χριστιανικά γράμματα, δίνοντας παράλληλα και χρήσιμες πνευματικές συμβουλές.

Αργότερα, υποχρεώθηκε να μετακινηθεί από την έρημο στην Κωνσταντινούπολη, εξ αιτίας του ότι ο ίδιος δεν έβρισκε πια ησυχίαστην έρημο. Έτσι έθεσε ως στόχο να μείνει άγνωστος ανάμεσα στο πλήθος, με αποτέλεσμα να δημιουργήσει κάποιο [[ησυχαστήριο]] για να διαμείνει.Εκεί συναντήθηκε με τους γνωρίζει άλλους 2 ασκητές , τον Βάρα και τον ΡαβούλαΡαβουλά, δημιουργώντας αδελφότητα. Έζησαν έξω από Ο [[Βάρας, Άγιος|Άγιος Βάρας]] ίδρυσε το τείχος μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη (του Τιμίου Προδρόμου) της ΚωνσταντινούποληςΠέτρας. Είχαν μια σχέση χριστιανικής αδελφότητας. Πολλοί άνθρωποι ακολούθησαν τον άγιο ΠατάπιοΟ [[Ραβουλάς, Άγιος|Άγιος Ραβουλάς]] ασκήτεψε κοντά στην πύλη του Ρωμανού. Το μέρος το στο οποίο αποσύρθηκε ασκήτευσε ο Άγιος Πατάπιος είναι η σημερινή τοποθεσία των Βλαχερνών<ref>Χ. Τσολακίδης, Αγιολόγιο..., σελ. 1088. Βλ. και ''"Εγκώμιον εις τον όσιον και θεοφόρον Πατέρα ημών Βάραν"'', χειρόγραφο που εκδόθηκε στο: Παπαδόπουλος Αθανάσιος Κεραμεύς, ''Μαυρογορδάτειος Βιβλιοθήκη'', τόμ. Β΄, εν Κωνσταντινουπόλει 1884: ''"Πλην ου μακράν απ' αλλήλων τας διατριβάς αυτών απετάξαντο, αλλ' από μετρίου τινός διαστήματος, άμα και τα της ησυχίας κρατύνοντες εαυτοίς και το ακοινώνητον ως επονείδιστον διαφεύγοντες"'' (σελ. 42).</ref>. Εκεί και συνέχισε την διδασκαλία του. Σύμφωνα μάλιστα , όπου σύμφωνα με το συναξαριστή του ο Πατάπιος έφτασε σε τέτοια ύψη αγιότητας, που έγινε και θαυματουργός, θεραπεύοντας πολλούς ασθενείς. Ίδρυσε ένα μοναστήρι,τη Μονή των Αιγυπτίων, όπου κήρυξε Εκεί και κατεύθυνε πολλούς. Εκεί εκοιμήθη σε βαθύ γήρας.

Ο Μετά την καταστροφή της μονής των Αιγυπτίων το 536 μ.Χ. ο πνευματικός του αδελφός Άγιος Πατάπιος ενταφιάστηκε Βάρας, πιθανόν ήταν αυτός που μετέφερε το λείψανο του Αγίου στο ναό μοναστήρι του [[Ιωάννης ο Πρόδρομος|Αγίου Ιωάννη (του τιμίου Προδρόμου]] στην Κωνσταντινούπολη) της Πέτρας<ref>Ο άγιος ''Βάρας'' ήταν συνασκητής με τον όσιο ''Πατάπιο''. Το σκήνωμα του σύμφωνα Σύμφωνα με τον [[Συμεών ο μεταφραστής|Συμεών το Μεταφραστή]] μέχρι προαναφερθέν χειρόγραφο, ''"Εγκώμιον εις τον 10ο αιώνα παρέμενε στην πόληόσιον και θεοφόρον Πατέρα ημών Βάραν"'' (''Μαυρογορδάτειος Βιβλιοθήκη'', ό.π., σελ. 42, υποσημ. #3), ενώ ''"κατά Συμεώνα τον [[Ανδρέας Κρήτης|Ανδρέα Κρήτης]] ήταν άφθαρτο Μάγιστρον και Μεταφραστήν ο Πατάπιος ετάφη εν τη μονή του Προδρόμου, αναμφιβόλως δε εν τη της Πέτρας καλουμένη"''. Βλ. και είχε τοποθετηθεί σε γυναικείο μοναστήρι<ref>''Βίο οσίου Παταπίου'', '''''PG 97''''' 116, 1205-1253368: ''"Το δε ασκητικόν αυτού και ιερόν λείψανον...ο ιερός λαμβάνει του Προδρόμου ναός"''.</ref>. Μετά Το μοναστήρι αυτό ήταν υπό την κατάκτηση προστασία της Κωνσταντινούπολης από τους Οθωμανούς, ο Αγγελής Νοταράςβασιλικής οικογένειας του Βυζαντίου, συγγενής των αυτοκρατόρων Παλαιολόγων{{πηγή}}, και ιδίως της βασίλισσας Αυγούστας Ελένης Παλαιολόγου, προκειμένου να προστατεύσει τα λείψανα μητέρας του τελευταίου αυτοκράτορα του Αγίου Παταπίου από τους Οθωμανούς το μετέφερε στο βουνό Γεράνια στη Νότια ΕλλάδαΒυζαντίου, κοντά στην πόλη Θέρμαι Κωνσταντίνου Παλαιολόγου (η οποία αργότερα έγινε η [[Αγία Υπομονή]]<ref>''Συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας'' (Λουτράκιεπιμ. Αγαθαγγέλου επισκ. Φαναρίου) (κοντά στην , τόμ. 5ος - Μάιος, Αποστολική Διακονία, Αθήνα2006, σελ. 449.</ref>) και έκρυψε το λείψανο σε ένα σπήλαιο.

Το σκήνωμά σκήνωμα του τελικώς βρέθηκε έπειτα από αιώνες από ντόπιους κατοίκους του Λουτρακίου αγίου σύμφωνα με τον [[Συμεών ο μεταφραστής|Συμεών το 1904 στο σπήλαιο στο όρος Γεράνεια Μεταφραστή]] μέχρι τον 10ο αιώνα παρέμενε στην πόλη, ενώ κατά τον [[Ανδρέας Κρήτης|Ανδρέα Κρήτης]] ήταν άφθαρτο και είχε τοποθετηθεί σε ναΐδριο που έφερε το όνομά τουγυναικείο μοναστήρι<ref>PG 97, 1205-1253</ref>. Ωστόσο, ορισμένοι επισκέπτες Μετά την κατάκτηση της Κωνσταντινούπολης από τους Οθωμανούς το σπήλαιο πήραν κομμάτια των λειψάνων του Αγίου ως φυλαχτό1453, αλλά σε πολλούς από αυτούς ο Άγιος ήρθε στα όνειρά τους ανεψιός της Αγίας Υπομονής, Αγγελής Νοταράς<ref>''"Από τον Αγγελή και τους ζήτησε να επιστρέψουν τα κομμάτιά ανθρώπους του.Στη συνέχειαμεταφέρθηκε, ένας ιερέας από το Λουτράκικατά την πιθανότερη εκδοχή, ο πατέρας Κωνσταντίνος Σουσάνης, πήρε και το λείψανο Ιερό Λείψανο του Αγίου οσίου Παταπίου από την Κωνσταντινούπολη στην Κορινθία και το κράτησε στο σπίτι βρίσκεται στην ομώνυμη μονή στα Γεράνεια όρη"'' (Παπαδόπουλος Γ. Στυλιανός, ''Άγιος Μακάριος Κορίνθου. Ο Γενάρχης του (με την άδεια της εκκλησίαςΦιλοκαλισμού'', Ακρίτας, Αθήνα 2000, σελ. 20. Βλ. και: Παπαδόπουλος Γ. Στυλιανός, ''Ο όσιος Πατάπιος'', Αθήνα 1999, σελ. 36-41).</ref>, συγγενής των αυτοκρατόρων Παλαιολόγων, προκειμένου να το κρατήσει μακριά προστατεύσει τα λείψανα του Αγίου Παταπίου από τους βανδάλουςΟθωμανούς το μετέφερε στο βουνό Γεράνεια στη Νότια Ελλάδα, κοντά στην πόλη Θέρμαι (Λουτράκι) (κοντά στην Αθήνα) όπου έκρυψε το λείψανο σε ένα σπήλαιο.

Το σκήνωμά του τελικώς βρέθηκε έπειτα από αιώνες από ντόπιους κατοίκους του Λουτρακίου το 1904 στο σπήλαιο στο όρος Γεράνεια σε ναΐδριο που έφερε το όνομά του. Στη συνέχεια, ένας ιερέας από το Λουτράκι, ο πατέρας Κωνσταντίνος Σουσάνης, πήρε το λείψανο του Αγίου Παταπίου και το διατήρησε στο σπίτι του για να το κρατήσει μακριά από τους βανδάλους <ref> βλ. http://www.globalusers.com/globaluser_gr/agpatapios.htm</ref>. Το 1952 ο Πατέρας Νεκτάριος Μαρμαρινός, που ήταν ιερέας στον Συνοικισμό της Κορίνθου, ίδρυσε γυναικείο μοναστήρι, την [[Ιερά Μονή Αγίου Παταπίου Λουτρακίου]], στο σπήλαιο που βρέθηκε το σκήνωμα του αγίου, ίδρυσε γυναικείο μοναστήρι όπου επανατοποθετήθηκε το σκήνωμα του Αγίου στο σπήλαιο, σε λάρνακα. Η πρώτη ηγουμένη, το 1952, ήταν η γερόντισσα Συγκλητική, την οποία διαδέχθηκε η γερόντισσα Παταπία η οποία παρέμεινε ηγουμένη του μοναστηριού από το 1963 ως το 1970, οπότε παραιτήθηκε για λόγους υγείας. Σήμερα ηγουμένη είναι η γερόντισσα Ισιδώρα.

Η πρώτη ηγουμένη, το 1952μνήμη του Αγίου Παταπίου εορτάζεται στις 8 Δεκεμβρίου (η βασική εορτή της μνήμης του), ήταν καλόγρια Συγκλητική. Η μοναχή Παταπία βοήθησε πάρα πολύ στην δημιουργία και επίσης την οικοδόμηση Τρίτη της μονής. Ήταν ηγουμένη από το 1963 ως το 1970 Διακαινήσιμου (παραιτήθηκε λόγω προβλημάτων υγείαςΤρίτη του Πάσχα)ως ανάμνηση της ημέρας εύρεσης του λειψάνου του. Η επόμενη ηγουμένη ήταν η αδελφή Ισιδώρα η οποία εξακολουθεί να είναιτιμία κάρα της [[Αγία Υπομονή| Αγίας Υπομονής]] φυλάσσεται και αυτή στο μοναστήρι του Αγίου Παταπίου.

Η μνήμη του Αγίου Παταπίου μνήμη εορτάζεται στις 8 Δεκεμβρίου. Ο Άγιος έχει βοηθήσει πολλά άτομα με άλλες ασθένειες, οικογενειακά και προσωπικά προβλήματα, στειρότητα και ούτω καθεξής.==Δείτε επίσης== Το μοναστήρι του * ''[[Ιερά Μονή Αγίου Παταπίου είναι στην Ελλάδα στην πόλη Λουτράκι, μια λουτρόπολη, μία ώρα απόσταση από την Αθήνα.Λουτρακίου]]''