Άνοιγμα κυρίως μενού

OrthodoxWiki β

Αλλαγές

Πέτρος Άργους

898 bytes αφαιρέθηκαν, 09:18, 26 Σεπτεμβρίου 2008
καμία σύνοψη επεξεργασίας
{{Message_box|id =inuse|backgroundcolor =#cfc|image =Icon-gears.png|heading = Αυτό το άρθρο υπόκειται σε επεξεργασία αυτή τη στιγμή και για αρκετή ώρα. |message = Παρακαλούμε, έχετε την ευγένεια να μην επεξεργαστείτε το άρθρο όσο αυτό το μήνυμα είναι ενεργοποιημένο, για να αποφευχθούν συγκρούσεις ταυτόχρονης επεξεργασίας. Εάν θέλετε να γνωρίζετε ποιος εργάζεται πάνω στο άρθρο, παρακαλούμε να ανατρέξετε στο [{{SERVER}}{{localurl:{{NAMESPACE}}:{{PAGENAME}}|action=history}} ιστορικό του άρθρου]. Εάν το πρότυπο βρίσκεται για πάνω από μία ώρα στο άρθρο χωρίς ενδιάμεση επεξεργασία/αποθήκευση θεωρήστε το άκυρο και παρακαλούμε να το αφαιρέσετε. }}Ο '''Πέτρος, επίσκοπος ΑργούςΕπίσκοπος Άργους''' (9ος-10ος αιώνας)είναι Άγιος της [[Ορθόδοξη Εκκλησία|Ορθοδόξου Εκκλησίας]], εξέχων ιεράρχης, γεννήθηκε που αποτέλεσε [[επίσκοπος]] στην πόλη Άργους κατά τον 10ο αιώνα. Γεννήθηκε στην ''Κωνσταντινούπολη '' γύρω στα 850 μ.Χ., και ήταν παιδί μιας επταμελούς οικογένειας , τα μέλη της οποίας διακρινόταν για την ευσέβεια και τα αγαθά έργα τουςτην πίστη στο Θεό. Τέσσερα Χαρακτηριστικό είναι ότι τέσσερα από τα πέντε παιδιά ακολούθησαν τον μοναχικό βίο, και ο Πέτρος, έχοντας ως πρότυπο τα μεγαλύτερα αδέλφια του, ήταν τόσο ασκητικός που ''"όλοι οι άλλοι μοναχοί μετεχειρίσθησαν αυτόν πρότυπον και παράδειγμα εις την αρετήν"''<ref>Νικόδημος Αγιορείτης, ''Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού'', τόμ. Β', Αθήνησι 1868, σελ. 127Β.</ref>.
Ο Άγιος Πέτρος είχε αδαμάντινο χαρακτήρα και διακρίνονταν για τη μόρφωση και την ευγλωττία του, καθώς επίσης και για τα φιλάνθρωπα αισθήματά του. Γι΄ αυτό ο ''πατριάρχης Νικόλαος Μυστικός'', εκτιμώντας τα προσόντα και την αρετή του μοναχού Πέτρου, θέλησε να τον χειροτονήσει ''επίσκοπο Κορίνθου''. Ο Πέτρος όμως αρνήθηκε, αναλογιζόμενος το βάρος της κλήσης του, με αποτέλεσμαι ο θρόνος να δόθεί στον αδελφό του ''Παύλο''. Αργότερα κατέφυγε στην Κόρινθο, για να αποφύγει τον [[Πατριάρχης|Πατριάρχη]], ο οποίος ήθελε να τον χειροτονήσει [[επίσκοπο]]. Έτσι, όταν χήρεψε ο επισκοπικός θρόνος Αργούς, οι ''Αργίτες'' ζήτησαν τον ''Πέτρο'' για επίσκοπό τους και μπροστά στη επιμονή τους ο Πέτρος υποχώρησε και δέχτηκε. Το έργο του υπήρξε πολυποίκιλο, αλλά η σημαντικότερη διακονία του ήταν η ικανότητα να εισάγει στην εκκλησία πολλά μέλη, τα οποία είχαν απομακρυνθεί από αυτή.
Το 920 μετέβη στην ''Κωνσταντινούπολη'', για να λάβει μέρος σε σύνοδο που είχε συγκαλέσει ο ''Νικόλαος Μυστικός'' επί ''Αυτοκράτορος Κωνσταντίνου Πορφυρογέννητοι''. Ο Άγιος Πέτρος είχε αδαμάντινο χαρακτήρα και διακρίνονταν για βιογράφος του Αγίου μας πληροφορεί ότι κατά τη μόρφωση και την ευγλωττία διάρκεια της επισκοπής του στο Άργος, πραγματοποιούσε θαύματα, όπως διάσωση τουλαού από λιμό, τη λύτρωση αιχμαλώτων από τους πειρατές, καθώς επίσης διάσωση κόρης διωκόμενης από κάποιο στρατηγό, θεραπεία δαιμονιζόμενης γυναίκας, με αποτέλεσμα να λάβει το προσωνύμιο του θαυματουργού. Κοιμήθηκε στο Άργος σε ηλικία 70 ετών και τάφηκε στο ''Ιερό Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου''. Όμως ''Φράγκοι'' και για τα φιλάνθρωπα αισθήματά ''Ενετοί'' άρπαξαν το ιερό λείψανο τουΑγίου το 1421 και το μετέφεραν αρχικά στο ''Ναύπλιο'' και αργότερα στο ''Βατικανό''. Γι΄ αυτό, Ως υπεύθυνος μνημονεύεται ο τότε ''Λατίνος επίσκοπος Σιγουντονάνης'''πατριάρχης Νικόλαος Μυστικός'. Μετά όμως από προσπάθειες των Αρχιερέων της Μητροπόλεως Αργολίδος και συντονισμένες ενέργειες του ''Μητροπολίτη Ιακώβου Ά ''και του [[Πατριάρχης Βαρθολομαίος|Οικουμενικού Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίου]], εκτιμώντας τα προσόντα και την αρετή Άγια Λείψανα του μοναχού ΠέτρουΑγίου, θέλησε να τον χειροτονήσει επίσκοπο Κορίνθουεπιστρέφουν στην πόλη του Άργους.
Ο Πέτρος από ταπεινότητα αρνήθηκε και ο θρόνος δόθηκε στον αδελφό του Παύλο. Αργότερα κατέφυγε στην Κόρινθο, για να αποφύγει τον Πατριάρχη, ο οποίος ήθελε να τον κάμει δεσπότη. Έτσι, όταν χήρεψε ο επισκοπικός θρόνος Αργούς, οι Αργίτες τον θερμοπαρακάλεσαν και μπροστά στη επιμονή τους ο Πέτρος υποχώρησε και δέχτηκε. Έκτοτε αφοσιώθηκε στο λειτούργημά του και τίμησε τον επισκοπικό θρόνο υποδειγματικά. Η ποιμαντορία του ήταν πλήρης αγαθοεργιών και χριστιανικών πράξεων και κατόρθωνε να επαναφέρει τους παραστρατημένους και αμαρτωλούς στο δρόμο του θεού. '''''Το 920 μ.χ. μετέβη στην Κωνσταντινούπολη, για να λάβει μέρος σε σύνοδο που είχε συγκαλέσει ο Νικόλαος Μυστικός επί αυτοκράτορος Κωνσταντίνου πορφυρογεννήτου.''''' Ο βιογράφος του Αγίου μας πληροφορεί ότι όσο ποίμαινε στο Άργος, έκανε διάφορα θαύματα - διάσωση του λαού από λιμό, λύτρωση αιχμαλώτων από τους πειρατές, διάσωση κόρης διωκόμενης από κάποιο στρατηγό, θεραπεία δαιμονιζόμενης γυναίκας κ.α. - και γι’ αυτό έλαβε την προσωνυμία του θαυματουργού.  Κοιμήθηκε στο Άργος 70 ετών και τάφηκε στο Ιερό Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Όμως, Φράγκοι και Ενετοί άρπαξαν το ιερό λείψανο του Αγίου το 1421 και το μετέφεραν αρχικά στο Ναύπλιο και αργότερα στο Βατικανό. Ως υπεύθυνος μνημονεύεται ο Λατίνος επίσκοπος Σιγουντονάνης.  Μετά από άοκνες προσπάθειες όλων των Αρχιερέων της Μητροπόλεως Αργολίδος, Ο Θεός αξίωσε και μετά από συντονισμένες ενέργειες του Σεβασμιώτατου Μητροπολίτη Ιακώβου Ά και του Παναγιώτατου Οικουμενικού Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίου, τα Άγια Λείψανα του Αγίου, επιστρέφουν στην πολή του Άργους. Η μνήμη του Αγίου γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 3 Μαΐου με ιδιαίτερη λαμπρότητα.
==Υποσημειώσεις==
12.398
επεξεργασίες