Αλλαγές

Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Νεκτάριος Αιγίνης

25.358 bytes προστέθηκαν, 14:02, 25 Μαρτίου 2008
Το έργο του στην Αίγινα
Οι δυσκολίες και οι πίκρες ποτέ δεν έλλειψαν. Παρότι είχαν περάσει πάνω απο 10 χρόνια απο την επαναλειτουργεία της μονής, ο Μητροπολίτης Αθηνών Θεόκλητος αρνείτο να αναγνωρίσει την μονή, παρά την αρχική συγκατάθεσή του. Το πρόβλημα αυτό μεγάλωνε, διότι η μονή δεν αποκτούσε νομική προσωπικότητα με αποτέλεσμα να αδυνατεί να κρατήσει τις κληρονομιές και όποια αλλα οικονομικά ωφελήματα είχε απο πιστούς με αποτέλεσμα να δυσχαιρένει το φιλανθρωπικό έργο. Κάποιοι δηλαδή άφηναν κληρονομιές υπέρ του μοναστηριού, που το μαναστήρι αδυνατούσε να αποδεχτεί λόγω της νομικής ανυπαρξίας του. Ο Μητροπολίτης δε, είχε δυσαρεστηθεί απο την τροπή που έλαβε η εξέλιξη του μοναστηριού, με αποτέλεσμα να είναι ανένδοτος. Ο Νεκτάριος προσπάθησε με διάφορους τρόπους να τον μεταπείσει, όμως μέχρι τέλους της ζωής του, δεν είδε το αίτημά του να πραγματοποιείται.
 
 
 
'''Διδαχές Αγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως'''
 
 
'''Αγάπη'''
 
 
Επιδιώκετε την αγάπη . Ζητάτε καθημερινά από το Θεό την αγάπη. Μαζί με την αγάπη έρχεται και όλο το πλήθος των αγαθών και των αρετών. Αγαπάτε για να αγαπάστε και σεις από τους άλλους. Δώστε στο Θεό όλη σας την καρδιά, ώστε να μένετε στην αγάπη. « Ο μένων εν τη αγάπη εν τω Θεώ μένει και ο Θεός εν αυτώ μένει» ( Α΄ Ιωαν. 4 , 16 ) .
 
Οφείλετε να έχετε πολλή προσοχή στις μεταξύ σας σχέσεις και να ευλαβείστε ο ένας τον άλλον ως πρόσωπα ιερά ,ως εικόνες του Θεού . Να μην αποβλέπετε ποτέ στο σώμα ή στην ομορφιά του ,αλλά στην ψυχή . Προσέχετε το αίσθημα της αγάπης ,γιατί όταν η καρδιά δεν θερμαίνεται από την καθαρή προσευχή ,η αγάπη κινδυνεύει να σκοτίσει το νου και να κατακάψει την καρδιά.
 
Πρέπει να εξετάζουμε καθημερινά μήπως η αγάπη μας δεν απορρέει από το σύνδεσμο της κοινής μας αγάπης προς το Χριστό. Μήπως δεν πηγάζει από το πλήρωμα της αγάπης μας προς τον Κύριο. Αυτός που αγρυπνεί να διατηρήσει αγνή την αγάπη, θα φυλαχθεί από τις παγίδες του πονηρού που προσπαθεί σιγά- σιγά να μετατρέψει την χριστιανική αγάπη σε αγάπη κοινή και συναισθηματική.
 
'''Ειρήνη'''
 
Η ειρήνη είναι θείο δώρο που χορηγείται πλουσιοπάροχα σε όσους συμφιλιώνονται με το Θεό και εκτελούν τα θεία Του προστάγματα.
Η ειρήνη είναι φως και φεύγει με την αμαρτία που είναι σκοτάδι. Ένας αμαρτωλός ποτέ δεν ειρηνεύει.
Να αγωνίζεστε κατά της αμαρτίας και να μη σας ταράζει η εξέγερση των παθών μέσα σας.
Αν στην πάλη μαζί τους νικήσεις, το ξεσήκωμα των παθών έγινε για σένα αφορμή νέας χαράς και ειρήνης.
Αν νικηθείς- ο μη γένοιτο- τότε γεννιέται θλίψη και ταραχή. Αν πάλι, μετά από σκληρή μάχη ,επικρατήσει προς στιγμήν η αμαρτία, αλλά εσύ επιμείνεις στον αγώνα , τότε νικάς και η ειρήνη ξανάρχεται.
« Ειρήνην διώκετε μετά πάντων ,και τον αγιασμόν, ου χωρίς ουδείς όψεται τον Κύριον » ( Εβρ. 12, 14 ) .
Η ειρήνη και ο αγιασμός είναι δύο αναγκαίες προϋποθέσεις για εκείνον που ζητάει με πόθο να δει το πρόσωπο του Θεού. Η ειρήνη είναι το θεμέλιο στο οποίο στηρίζεται ο αγιασμός.
Ο αγιασμός δεν παραμένει σε ταραγμένη και οργισμένη καρδιά. Η οργή όταν χρονίζει στην ψυχή μας ,δημιουργεί την έχθρα και το μίσος κατά του πλησίον. Για αυτό επιβάλλεται η γρήγορη συμφιλίωση με τον αδελφό μας, ώστε να μη στερηθούμε τη χάρη του Θεού που αγιάζει την καρδιά μας.
Εκείνος που ειρηνεύει με τον εαυτό του ,ειρηνεύει και με τον πλησίον του, ειρηνεύει και με το Θεό. Ένας τέτοιος άνθρωπος είναι γεμάτος με αγιασμό γιατί ο ίδιος ο Θεός κατοικεί μέσα του.
 
 
'''Προσευχή'''
 
Το κύριο έργο του ανθρώπου είναι η προσευχή. Ο άνθρωπος πλάστηκε για να υμνεί το Θεό. Αυτό είναι το μόνο έργο που του αρμόζει. Αυτό μόνο εξηγεί την πνευματική του υπόσταση. Αυτό μόνο δικαιώνει την εξέχουσα θέση του μέσα στη δημιουργία. Ο άνθρωπος πλάστηκε για να λατρεύει το Θεό και να μετέχει στη θεία Του αγαθότητα και μακαριότητα.
Ως εικόνα του Θεού που είναι ,λαχταράει για το Θεό και τρέχει με πόθο να ανυψωθεί προς Αυτόν. Με την προσευχή και την υμνωδία ευφραίνεται. Το πνεύμα του αγάλλεται και η καρδιά του σκιρτάει. Όσο περισσότερο προσεύχεται ,τόσο η ψυχή του απογυμνώνεται από τις κοσμικές επιθυμίες και γεμίζει από τα ουράνια αγαθά . Και όσο αποχωρίζεται τα γήινα και τις ηδονές του βίου ,τόσο περισσότερο απολαμβάνει την ουράνια ευφροσύνη . Η δοκιμή και η πείρα μας επιβεβαιώνουν την αλήθεια αυτή.
Ο Θεός ευαρεστείται στις προσευχές εκείνες που προσφέρονται με τον πρέποντα τρόπο. Δηλαδή με συναίσθηση της ατέλειας και της αναξιότητάς μας. Για να υπάρξει όμως τέτοια συναίσθηση, απαιτείται τέλεια απάρνηση του κακού μας εαυτού και υποταγή στις εντολές του Θεού. Απαιτείται ταπείνωση και αδιάλειπτη πνευματική εργασία.
Αναθέστε όλες τις φροντίδες σας στο Θεό. Εκείνος προνοεί για σας. Μη γίνεστε ολιγόψυχοι και μην ταράζεστε. Αυτός που εξετάζει τα απόκρυφα βάθη της ψυχής των ανθρώπων, γνωρίζει και τις δικές σας επιθυμίες και έχει τη δύναμη να τις εκπληρώσει όπως Αυτός γνωρίζει. Εσείς να ζητάτε από το Θεό και να μη χάνετε το θάρρος σας. Μη νομίζετε ότι, επειδή ο πόθος σας είναι άγιος ,έχετε δικαίωμα να παραπονείστε όταν οι προσευχές σας δεν εισακούονται. Ο Θεός εκπληρώνει τους πόθους σας με τρόπο που εσείς δεν γνωρίζετε. Να ειρηνεύετε λοιπόν και να επικαλείσθε το Θεό.
Οι προσευχές και οι δεήσεις από μόνες τους δεν μας οδηγούν στην τελειότητα. Στην τελείωση μας οδηγεί ο Κύριος που έρχεται στην καρδιά μας ,όταν εμείς εκτελούμε τις εντολές Του. Και μια από τις πρώτες εντολές είναι να γίνεται στη ζωή μας το θέλημα όχι το δικό μας, αλλά του Θεού. Και να γίνεται με την ακρίβεια που γίνεται στον ουρανό από τους αγγέλους. Για να μπορούμε κι εμείς να λέμε: « Κύριε, όχι όπως εγώ θέλω, αλλ ΄ όπως Εσύ ». « γενηθήτω το θέλημά Σου, ως εν ουρανώ και επί της γης ». Χωρίς λοιπόν το Χριστό μέσα μας, οι προσευχές και οι δεήσεις οδηγούν στην πλάνη.
 
 
'''Πειρασμοί'''
 
Οι πειρασμοί παραχωρούνται για να φανερωθούν τα κρυμμένα πάθη ,να καταπολεμηθούν κι έτσι να θεραπευθεί η ψυχή. Είναι και αυτοί δείγμα του θείου ελέους . Για αυτό εμπιστεύσου στο Θεό και ζήτησε τη βοήθειά Του, ώστε να σε δυναμώσει στον αγώνα σου. Η ελπίδα στο Θεό δεν οδηγεί ποτέ στην απελπισία. Οι πειρασμοί φέρνουν ταπεινοφροσύνη . Ο Θεός ξέρει την αντοχή του καθενός μας και παραχωρεί τους πειρασμούς κατά το μέτρο των δυνάμεών μας . Να φροντίζουμε όμως κι εμείς να είμαστε άγρυπνοι και προσεκτικοί , για να μη βάλουμε μόνοι μας τον εαυτό μας σε πειρασμό.
Εμπιστευθείτε στο Θεό τον Αγαθό, τον Ισχυρό, τον Ζώντα, και Αυτός θα σας οδηγήσει στην ανάπαυση. Μετά από τις δοκιμασίες ακολουθεί η πνευματική χαρά. Ο Κύριος παρακολουθεί όσους υπομένουν τις δοκιμασίες και τις θλίψεις για τη δική Του αγάπη. Μη λιποψυχείτε λοιπόν και μη δειλιάζετε.
Δεν θέλω να θλίβεστε και να συγχύζεστε για όσα συμβαίνουν αντίθετα από τη θέλησή σας . Όσο δίκαιη και αν είναι αυτή. Μια τέτοια θλίψη μαρτυρεί την ύπαρξη εγωισμού. Προσέχετε τον εγωισμό που κρύβεται κάτω από τη μορφή του δικαιώματος. Προσέχετε και την άκαιρη λύπη που δημιουργείτε μετά από ένα δίκαιο έλεγχο. Η υπερβολική θλίψη για όλα αυτά είναι του πειρασμού. Μία είναι η αληθινή θλίψη. Αυτή που δημιουργείται ,όταν γνωρίσουμε καλά την άθλια κατάσταση που βρίσκεται η ψυχή μας. Όλες οι άλλες θλίψεις δεν έχουν καμιά σχέση με τη χάρη του Θεού.
Φροντίζετε να περιφρουρείτε στην καρδιά σας τη χαρά του Αγίου Πνεύματος και να μην επιτρέπετε στον πονηρό να χύνει την πίκρα του. Προσέχετε! Προσέχετε μήπως ο Παράδεισος που υπάρχει μέσα σας μετατραπεί σε κόλαση.
 
 
'''Πνευματικός αγώνας'''
 
Σκοπός της ζωής μας είναι να γίνουμε τέλειοι και άγιοι. Να αναδειχθούμε παιδιά και κληρονόμοι της βασιλείας των ουρανών. Ας προσέξουμε μήπως, για χάρη της παρούσης ζωής, στερηθούμε τη μέλλουσα. Μήπως, από τις βιοτικές φροντίδες και μέριμνες, αμελήσουμε τον σκοπό της ζωής μας.
Η νηστεία, η αγρυπνία και η προσευχή από μόνες τους δεν φέρνουν τους επιθυμητούς καρπούς , γιατί αυτός δεν είναι ο σκοπός της ζωής μας. Αποτελούν τα μέσα για να πετύχουμε τον σκοπό.
Στολίστε τις λαμπάδες σας με αρετές. Αγωνιστείτε να αποβάλετε τα πάθη της ψυχής. Καθαρίστε την καρδιά σας από κάθε ρύπο και διατηρήστε την αγνή, για να έρθει και να κατοικήσει μέσα σας ο Κύριος. Για να σας πλημμυρίσει το Άγιο πνεύμα με τις θείες του δωρεές.
Παιδιά μου αγαπητά, όλη σας η ασχολία και η φροντίδα να είναι σε αυτά. Αυτά να αποτελούν σκοπό και πόθο ασταμάτητο. Για αυτά όλη σας η προσευχή προς το Θεό.
Να ζητάτε καθημερινά τον Κύριο. Αλλά μέσα στην καρδιά σας και όχι έξω από αυτήν. Και όταν Τον βρείτε, σταθείτε με φόβο όπως τα Χερουβείμ και τα Σεραφείμ, γιατί η καρδιά σας έγινε θρόνος του Θεού. Αλλά για να βρείτε τον Κύριο, ταπεινωθείτε μέχρι το χώμα, γιατί ο Κύριος βδελύσσεται τους υπερήφανους ,ενώ αγαπάει και επισκέπτεται τους ταπεινούς στην καρδιά. Για αυτό και λέει : « και επί τίνα επιβλέψω, αλλ’ ή επί τον ταπεινόν και ησύχιον , και τρέμοντα τους λόγους μου; ». ( Ης. 66,2 ) .
Αγωνίζου τον αγώνα τον καλό και ο Θεός θα σε ενισχύει. Στον αγώνα εντοπίζουμε τις αδυναμίες, τις ελλείψεις και τα ελαττώματά μας. Είναι ο καθρέφτης της πνευματικής μας καταστάσεως. Όποιος δεν αγωνίστηκε , δεν γνώρισε τον εαυτό του.
Προσέχετε και τα μικρά ακόμη παραπτώματα. Αν σας συμβεί από απροσεξία κάποια αμαρτία, μην απελπίζεστε ,αλλά σηκωθείτε γρήγορα, προσπέστε στο Θεό που έχει τη δύναμη να σας ανορθώσει. Η μεγάλη λύπη κρύβει μέσα της υπερηφάνεια.
Οι υπερβολικές λύπες είναι βλαβερές και επικίνδυνες ,και πολλές φορές παροξύνονται από το διάβολο για να ανακόψουν την πορεία του αγωνιστή.
Μέσα μας έχουμε αδυναμίες και πάθη και ελαττώματα βαθιά ριζωμένα. Πολλά είναι και κληρονομικά. Όλα αυτά δεν κόβονται με μια σπασμωδική κίνηση ούτε με την αδημονία και τη βαρειά θλίψη, αλλά με υπομονή και επιμονή, με καρτερία με φροντίδα και προσοχή.
Ο δρόμος που οδηγεί στην τελειότητα είναι μακρύς. Εύχεσθε στο Θεό να σας δυναμώνει. Να αντιμετωπίζετε με υπομονή τις πτώσεις σας και αφού γρήγορα σηκωθείτε , να τρέχετε και να μη στέκεστε ,σαν τα παιδιά ,στον τόπο που πέσατε, κλαίγοντας και θρηνώντας απαρηγόρητα.
Αγρυπνείτε και προσεύχεστε για να μην μπείτε σε πειρασμό. Μην απελπίζεστε αν πέφτετε συνέχεια σε παλιές αμαρτίες. Πολλές από αυτές είναι και από τη φύση τους ισχυρές και από τη συνήθεια. Με την πάροδο του χρόνου όμως και με την επιμέλεια νικούνται. Τίποτε να μη σας απελπίζει.
 
 
'''Το άγιο Βάπτισμα'''
 
« Όσοι εις Χριστόν εβαπτίσθητε ,Χριστόν ενεδύσασθε » ( Γαλ. 3,27 ) .
Πόσο μεγάλη αλήθεια μας επισημαίνει με αυτά τα λόγια ο απόστολος Παύλος!
Οι βαπτισμένοι χριστιανοί δεν φορούν τον παλαιό άνθρωπο με τα πάθη και τις αμαρτωλές επιθυμίες του, αλλά είναι ντυμένοι τον καινούργιο άνθρωπο ,ντύθηκαν τον ίδιο τον Χριστό που ζει τώρα μέσα στις καρδιές τους. Και η λέξη « ντύθηκαν » δεν αναφέρεται σε κάποια απλή και εξωτερική στολή, αλλά σε κάτι βαθύτερο ,σε κάτι ουσιαστικό και αναφαίρετο.
Με την πίστη μας στο Χριστό και με τη βάπτισή μας ντυνόμαστε τον ίδιο τον Χριστό και γινόμαστε παιδιά του Θεού, οικητήρια του Παναγίου Πνεύματος ,ναοί του Θεού, άγιοι και τέλειοι ,Θεοί κατά χάριν.
Ώστε , λοιπόν, ρίξαμε από πάνω μας τη φθορά και ντυθήκαμε την αφθαρσία. Ξεντυθήκαμε τον άνθρωπο της αμαρτίας και ντυθήκαμε τον άνθρωπο της δικαιοσύνης και της χάριτος. Διώξαμε το θάνατο και ντυθήκαμε την αθανασία…
Συλλογισθήκαμε όμως και τις μεγάλες υποχρεώσεις, που με το βάπτισμά μας ,αναλάβαμε ενώπιον ντου Θεού; Συνειδητοποιήσαμε ότι οφείλουμε να συμπεριφερόμαστε σαν παιδιά του Θεού και σαν αδελφοί του Κυρίου μας; Ότι έχουμε χρέος να συνταυτίσουμε το δικό μας θέλημα με το θέλημα του Θεού ; Ότι πρέπει ,σαν παιδιά δικά Του, να μένουμε ελεύθεροι από την αμαρτία; Ότι οφείλουμε να Τον αγαπάμε με όλη μας την δύναμη, από τα βάθη της ψυχής και της καρδιάς μας; Ότι οφείλουμε να Τον λατρεύουμε και να λαχταρούμε να ενωθούμε μαζί Του για πάντα; Σκεφτήκαμε άραγε, ότι η καρδιά μας πρέπει να είναι πλημμυρισμένη από την αγάπη έτσι ώστε αυτή να ξεχύνεται και στον πλησίον μας; Έχουμε τη συναίσθηση ότι οφείλουμε να γίνουμε άγιοι και τέλειοι και εικόνες του Θεού και παιδιά του Θεού και κληρονόμοι της βασιλείας των ουρανών;
Για όλα αυτά έχουμε χρέος να αγωνιστούμε , ώστε να μη φανούμε ανάξιοι στο κάλεσμα που μας έκανε ο Θεός και αποδοκιμαστούμε… Ναι ,αδελφοί μου, ας παλέψουμε με ζήλο και αυταπάρνηση για να νικήσουμε. Κανείς μας ας μη χάσει το θάρρος ,ας μην αμελήσει , ας μη δειλιάσει, ας μην πτοηθεί μπροστά στα σκάμματα του πνευματικού αγώνα. Γιατί έχουμε βοηθό το Θεό, που μας δυναμώνει στο δύσκολο δρόμο της αρετής.
 
'''Ο δρόμος της ευτυχίας
'''
Τίποτε δεν είναι μεγαλύτερο από την καθαρή καρδιά, γιατί μια τέτοια καρδιά γίνεται θρόνος του Θεού. Και τι είναι ενδοξότερο από το θρόνο του Θεού; Ασφαλώς τίποτε. Λέει ο Θεός για αυτούς που έχουν καθαρή καρδιά: « Ενοικήσω εν αυτοίς και εμπεριπατήσω ,και έσομαι αυτών Θεός , και αυτοί έσονται μοι λαός » ( Β΄ Κορ . 6,16 ).
 
Ποιοι λοιπόν είναι ευτυχέστεροι από αυτούς τους ανθρώπους; Και από ποιο αγαθό μπορεί να μείνουν στερημένοι; Δεν βρίσκονται όλα τα αγαθά και τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος στις μακάριες ψυχές τους; Τι περισσότερο χρειάζονται; Τίποτε , στα αλήθεια, τίποτε! Γιατί έχουν στην καρδιά τους το μεγαλύτερο αγαθό: Τον ίδιο το Θεό!
 
Πόσο πλανιούνται οι άνθρωποι που αναζητούν την ευτυχία μακριά από τον εαυτό τους, στις ξένες χώρες και τα ταξίδια ,στον πλούτο και στη δόξα, στις μεγάλες περιουσίες και στις απολαύσεις ,στις ηδονές και σε όλες τις χλιδές και ματαιότητες που κατάληξή τους έχουν την πίκρα! Η ανέγερση του πύργου της ευτυχίας έξω από την καρδιά μας, μοιάζει με οικοδομή που χτίζεται σε έδαφος που σαλεύεται από συνεχείς σεισμούς . Σύντομα ένα τέτοιο οικοδόμημα θα σωριαστεί στη γη…
 
Αδελφοί μου! Η ευτυχία βρίσκεται μέσα στον ίδιο σας τον εαυτό, και μακάριος είναι ο άνθρωπος που το κατάλαβε αυτό. Εξετάστε την καρδιά σας και δείτε την πνευματική σας κατάσταση. Μήπως έχασε την παρρησία της προς το Θεό; Μήπως η συνείδηση διαμαρτύρεται για παράβαση των εντολών Του; Μήπως σας κατηγορεί για αδικίες, για ψέματα, για παραμέληση των καθηκόντων προς το Θεό και τον πλησίον; Ερευνήστε μήπως κακίες και πάθη γέμισαν την καρδιά σας ,μήπως γλίστρησε αυτή σε δρόμους στραβούς και δύσβατους…
 
Δυστυχώς ,εκείνος που παραμέλησε την καρδιά του , στερήθηκε όλα τα αγαθά και έπεσε σε πλήθος κακών. Έδιωξε τη χαρά και γέμισε με πίκρα, θλίψη και στενοχώρια. Έδιωξε την ειρήνη και απόκτησε άγχος, ταραχή και τρόμο. Έδιωξε την αγάπη και δέχθηκε το μίσος. Έδιωξε τέλος όλα τα χαρίσματα και τους καρπούς του Αγίου Πνεύματος που δέχθηκε με το Βάπτισμα ,και οικειώθηκε όλες τις κακίες εκείνες, που κάνουν τον άνθρωπο ελεεινό και τρισάθλιο.
 
Αδελφοί μου! Ο Πολυέλεος Θεός θέλει την ευτυχία όλων μας και σε αυτή και στην άλλη ζωή. Για αυτό ίδρυσε και την αγία του Εκκλησία. Για να μας καθαρίζει αυτή από την αμαρτία , να μας αγιάζει , να μας συμφιλιώνει μαζί Του, να μας χαρίζει τις ευλογίες του ουρανού.
 
Η Εκκλησία έχει ανοιχτή την αγκαλιά της για να μας υποδεχθεί. Ας τρέξουμε γρήγορα όσοι έχουμε βαρειά τη συνείδηση. Ας τρέξουμε ,και η Εκκλησία είναι έτοιμη να σηκώσει έτοιμη να σηκώσει το βαρύ φορτίο μας ,να μας χαρίσει την παρρησία προς το Θεό, να γεμίσει την καρδιά μας με ευτυχία και μακαριότητα…
 
 
 
Πηγή: « Φωνή των Πατέρων»
 
21
 
 
Αγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως
 
Διδαχές
 
 
ΕΚΔΟΣΗ ΙΘ
 
 
240 η χιλιάς
 
 
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ
 
 
ΩΡΩΠΟΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 2004
===Τα τελευταία χρόνια===
12
επεξεργασίες

Μενού πλοήγησης