Αλλαγές

Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Μέλλων Αιώνας

4.082 bytes αφαιρέθηκαν, 08:01, 9 Σεπτεμβρίου 2008
μ
Βιβλιογραφία
Με τον όρο "'''Μέλλων αιώνας" (ο οποίος αναφέρεται ''' στην εκκλησιαστική παράδοση αποκαλείται η ανακαίνιση πάσης της κτίσεως καθώς και στο τελευταίο άρθρο η αιώνιος απολαβή της μακαριότητος, η οποία προλέχθη υπό του Ιησού Χριστού και θα λάβει χώρα μετά την [[Δευτέρα Παρουσία]] Του. Μετά την [[Σύμβολο της Πίστης (Νίκαια-Κωνσταντινούπολη)Ανάσταση σωμάτων|Συμβόλου της Πίστεωςανάσταση των σωμάτων]]) εννοείται η κατάσταση μετά και τη Δευτέρα Παρουσία δίκαιη κρίση του ''Παντοκράτορος'', ο άνθρωπος με βάση τα έργα του Χριστού, όπου οι νεκροί θα αναστηθούν και περιέλθει είτε σε [[Παράδεισος|Παράδεισο]], είτε σε [[κόλαση]], σε μια ανακαινισμένη πραγματικότητα της οποίας η κτίση ανθρώπινη διάνοια, αδυνατεί να αντιληφθεί. Μερικά ψύγματα των συνθηκών που θα επικρατήσουν κατά τον μέλλοντα αιώνα δυνάμεθα να γνωρίζουμε, όπως ότι θα επικρατεί απόλυτη δικαιοσύνη<ref>Β΄ Καθολική Πέτρου, 7, 10</ref>, οτι ο βασιλεύς των πάντων θα αφθαρτοποιηθείδοξάζεται απευθείας από τους πιστούς του, ότι φθορά<ref>Αποστόλου Παύλου Οικ. αυτ. Μ. 118, 481</ref> δε θα υπάρξει και ούτε πλέον αμαρτία.
==Πώς H [[Αγία Γραφή]] περιέχει πολλά χωρία τα οποία αναφέρονται στην ανακαίνιση του κόσμου και την αιώνιο βασιλεία του Κυρίου. Έτσι στην [[Παλαιά Διαθήκη]] υπάρχουν προφητικές διακηρύξεις όπως στα βιβλία των Ψαλμών<ref>ρα΄,26</ref> και του Ησαΐα<ref>λδ΄4, να΄,6</ref> και ιδίως στο κεφάλαιο ξε΄ και στίχο 17 όπου αναφέρεται ότι θα είναι καταστεί «''ο ουρανός καινός και η γη καινή''». Στην [[Καινή Διαθήκη]] επίσης ο Ιησούς Χριστός κατ'επανάληψη αναφέρει πως «''ο ουρανός και η γη παρελεύσονται''»<ref>Ματθαίος κδ΄,35</ref>, αλλά και πως ο ίδιος θα μείνει μετ'αυτών «''έως της συντελείας του αιώνος''»<ref>Ματθαίος κή,20</ref>. Ο [[Απόστολος Παύλος]] αποκαλύπτει πως η ημέρα της καθολικής κρίσεως, «''εν πυρί αποκαλύπτεται''»<ref>Α΄ Κορινθίους γ΄, 13</ref>, ενώ ο [[Απόστολος Πέτρος]] αναφέρει πως «''οι άνθρωποι στον Μέλλοντα Αιώνα== νύν ουρανοί και η γη τω αυτού λόγω τεθησαυρισμένοι εισί πυρί''» και «''ουρανοί ροιζηδόν παρελεύσονται, στοιχεία δε καυσούμενα λυθήσονται και γη και τα εν αυτή έργα κατακαήσεται''» και «''καινούς ουρανούς και γην καινήν''», «''προσδωκόμεν, εν οις δικαιοσύνη κατοικεί''»<ref>Β΄ Καθολική Πέτρου, 7, 10</ref>
Ο απόστολος Παύλος μας πληροφορεί ότι το αναστημένο σώμα θα είναι «πνευματικό σώμα» (βλ. Α' Κορ. 15,35-46). Ο άγιος Μακάριος στις Ομιλίες του λέει ότι «Στην ανάσταση όλα τα μέλη του σώματος θ' αναστηθούν: ούτε μια τρίχα δεν θα χαθεί» (πρβλ. Λουκ. 21,18).Ο αγ. Κύριλλος Ιεροσολύμων αναφέρει επιπλέον:"Είναι αυτό το ίδιο σώμα που θ' αναστηθεί, αν και όχι στην τωρινή του κατάσταση της αδυναμίας· γιατί θα ενδυθεί «αφθαρσία» (Α' Κορ. 15,53) κι έτσι θα μεταμορφωθεί... Δεν θα χρειάζεται πια τις τροφές που τρώμε τώρα για να το διατηρήσουμε ζωντανό, ούτε σκάλες για να το ανεβάσουμε· γιατί θα γίνει πνευματικό και θα είναι κάτι το θαυμάσιο, τέτοιο που δεν μπορούμε να το περιγράψουμε όπως πρέπει".Οι άγιοι θα είναι σαν ήλιοι, που θα διαφέρουν σε λαμπρότητα ο ένας από τον άλλο. Ο άγιος Ισαάκ ο Σύρος επισημαίνει ότι "Ο λόγος είναι το όργανο αυτού του κόσμου. Η σιωπή είναι το μυστήριο του μέλλοντος αιώνος."Επίσης λέει ότι τα νέα άφθαρτα σώματα θα είναι "γρήγορα όπως η σκέψη".Σύμφωνα με τον επίσκοπο Διοκλείας Κάλλιστο Γουέαρ, "...θα πρέπει να θυμόμαστε ότι η ύλη, όπως την ξέρουμε σ' αυτό τον πεπτωκότα κόσμο, μ' όλη της την αδράνεια και αδιαφάνεια δεν είναι η ίδια εκείνη ύλη, που ο Θεός την προόριζε να είναι. Ελευθερωμένο από την πλαδαρότητα της πεπτωκυίας σάρκας το σώμα στην ανάσταση θα μετέχει στις ιδιότητες του ανθρώπινου σώματος του Χριστού κατά τη Μεταμόρφωση κι έπειτα στην Ανάσταση. Αλλά, αν και μεταμορφωμένο, το σώμα μας στην ανάσταση θα αναγνωρίζεται ακόμη σαν το ίδιο σώμα, που έχουμε τώρα· θα υπάρχει μια συνέχεια ανάμεσα στα δύο".== Υποσημειώσεις ==
<div style==Η ιδιαιτερότητα της χριστιανικής διδασκαλίας=="font-size:85%; -moz-column-count:2; column-count:2;"><references /></div>
Σε αντίθεση με τον Πλατωνισμό, τον Ορφισμό και άλλες διδασκαλίες που θεωρούσαν το σώμα δεσμωτήριο της ψυχής από το οποίο εκείνη πρέπει να απαλλαγεί, στον Μέλλοντα Αιώνα ο άνθρωπος δεν σώζεται από το σώμα του αλλά μέσα σ' αυτό· δεν σώζεται από τον υλικό κόσμο αλλά μαζί μ' αυτόν. Στην χριστιανική διδασκαλία ο άνθρωπος είναι ο μικρόκοσμος και ο σύνδεσμος της δημιουργίας. Όπως λέει και ο άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής, φέρει μέσα του τους [[Λόγοι των όντων|λόγους]] όλων των όντων. Κατά συνέπεια η σωτηρία του έχει σχέση επίσης με τη συμφιλίωση και τη μεταμόρφωση όλης της έμψυχης και της άψυχης δημιουργίας γύρω του -τη λύτρωσή του «από της δουλείας της φθοράς» και την είσοδο «εις την ελευθερίαν της δόξης των τέκνων του Θεού» (Ρωμ. 8,21).== Βιβλιογραφία ==
==Τα ζώα στον Μέλλοντα Αιώνα==Στην "Καινή γη" του Μέλλοντος Αιώνος υπάρχει θέση και για τα ζώα: "μέσα και μέσω του ανθρώπου θα μετέχουν κι αυτά στην αθανασία* Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα, όπως και οι βράχοι«''Δογματική''», τα δέντρα και τα φυτάΤόμος Γ΄, η φωτιά και το νερό". ΌμωςΕκδόσεις Σωτήρ, δεν υπάρχουν ενδείξεις για κάποια ανάσταση ζώων που έχουν ήδη ζήσει στη γηΑθήνα, αλλά τα ζώα που θα ζουν εκεί θα είναι κι αυτά "καινά"1997.
==Η τελειότης των τελείων είναι ατελείωτη==[[Κατηγορία:Θεολογία]] Ο Μέλλων Αιώνας «δεν θα έχει τέλος». Παράλληλα, δεν θα τον αντιλαμβάνονται όλοι με τον ίδιο τρόπο, καθώς η σχέση του καθενός με τον Θεό θα συνεχίσει να είναι προσωπική. ο αγ. Ησαΐας της Σκήτης παρατηρεί[[Κατηγορία:Ορθόδοξη ποιμαντική διδασκαλία]] "Ο Κύριος Ιησούς μέσα στο έλεός του δίνει ανάπαυση στον καθένα σύμφωνα με τα έργα του -στο μεγάλο σύμφωνα με το μεγαλείο του, και στο μικρό σύμφωνα με τη μικρότητά του· γιατί είπε «εν τη οικία του Πατρός μου μοναί πολλαί εισίν» (Ιω. 14,2). Αν και το βασίλειο είναι ένα, ακόμη και σ' αυτό το ένα βασίλειο ο καθένας βρίσκει τη δική του ιδιαίτερη θέση και το δικό του ιδιαίτερο έργο". Παράλληλα, ο Μέλλων Αιώνας δεν θα έχει τίποτα στατικό ή βαρετό, όπως πολλοί φαντάζονται. Αντιθέτως θα χαρακτηρίζεται από διαρκή κίνηση και νέες, ατελείωτες πνευματικές συγκινήσεις. Ο άγ. Γρηγόριος Νύσσης λέει ότι σαν ένα τέλειο παράδοξο, η ουσία της τελειότητας συνίσταται ακριβώς στο ότι ποτέ δεν γίνεται κανείς τέλειος, αλλά στο ότι πάντα προχωρεί μπροστά σε κάποια μεγαλύτερη τελειότητα που βρίσκεται πιο πέρα. Αφού ο Θεός είναι άπειρος, αυτή η συνεχής «προς τα πρόσω πορεία» που οι Έλληνες Πατέρες ονομάζουν «επέκταση», αποδεικνύεται ότι δεν έχει όρια. Ο άγιος Ειρηναίος λέει χαρακτηριστικά[[Κατηγορία:«Όχι μόνο στον παρόντα αιώνα αλλά και στον Μέλλοντα, ο Θεός πάντα θα έχει να διδάξει τον άνθρωπο κάτι περισσότερο, κι ο άνθρωπος πάντα θα έχει να διδαχθεί κάτι περισσότερο απ' το Θεό».Ζωτικά Άρθρα|Μ]]
12.398
επεξεργασίες

Μενού πλοήγησης