Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Κόλαση"
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | '''Κόλαση''' αποκαλείται η πνευματική κατάσταση, που οδηγείται ο άνθρωπος εκουσίως, λόγω της άρνησης μετοχής του, στη σωτήριο χάρη του Αγίου Πνεύματος. Η κόλαση, αντίθετα από τη δυτική παράδοση, στην ορθόδοξη θεολογία δεν είναι τόπος ή μέρος ετοιμασμένο από το Θεό για την καταδίκη του ανθρώπου, αλλά μια κατάσταση βίωσης η οποία βιώνεται με βάση την προετοιμασία του ανθρώπου, από τον εγκόσμιο βίο του. | + | '''Κόλαση''' αποκαλείται η πνευματική κατάσταση, που οδηγείται ο άνθρωπος εκουσίως, λόγω της άρνησης μετοχής του, στη σωτήριο χάρη του Αγίου Πνεύματος. Η κόλαση, αντίθετα από τη δυτική παράδοση, στην ορθόδοξη θεολογία δεν είναι τόπος ή μέρος ετοιμασμένο από το Θεό για την καταδίκη του ανθρώπου, αλλά μια κατάσταση βίωσης η οποία βιώνεται με βάση την προετοιμασία του ανθρώπου, από τον εγκόσμιο βίο του. |
| + | |||
| + | === Η αλλοίωση της ορθόδοξης αποστολικής, πατερικής θεολογίας=== | ||
| + | |||
| + | Η κόλαση, ως θεολογικό ζητούμενο, είναι ένα θεμελιώδες ζήτημα στην ορθόδοξη θεολογία. Στο ορθόδοξο ποίμνιο, έχει εισέλθει, η δυτική θεολογική προσέγγιση της έννοιας της κολάσεως όπως αυτή θεμελιώθηκε από το σχολαστικισμό. Καθ'αυτή την προσέγγιση η κόλαση και ο παράδεισος είναι δύο ξεχωριστά τόποι, μια εκδοχή που κατά την ορθόδοξη θεολογία είναι ειδωλολατρική. Η κόλαση είναι μέρος τιμωρίας, είναι ένα ετοιμασμένο από το Θεό μέρος για την καταδίκη των αμαρτωλών. Η κόλαση είναι μέρος απουσίας του Θεού ή της οράσεως της Θείας Ουσίας, ενώ οι Φράγκοι εισήγαγαν και την έννοια της κτιστής κολάσεως, με την καθιέρωση του ''καθαρτηρίου πυρός'', κατά την οποία η κόλαση δεν είναι αιώνια, αφού ο θεός αποκαταστά εν τέλη μέσω του καθαρτηρίου, τους αμαρτωλούς. | ||
| + | |||
| + | === Η κόλαση στην ορθόδοξη παράδοση === | ||
== Πηγές == | == Πηγές == | ||
Αναθεώρηση της 22:11, 12 Μαρτίου 2008
Κόλαση αποκαλείται η πνευματική κατάσταση, που οδηγείται ο άνθρωπος εκουσίως, λόγω της άρνησης μετοχής του, στη σωτήριο χάρη του Αγίου Πνεύματος. Η κόλαση, αντίθετα από τη δυτική παράδοση, στην ορθόδοξη θεολογία δεν είναι τόπος ή μέρος ετοιμασμένο από το Θεό για την καταδίκη του ανθρώπου, αλλά μια κατάσταση βίωσης η οποία βιώνεται με βάση την προετοιμασία του ανθρώπου, από τον εγκόσμιο βίο του.
Η αλλοίωση της ορθόδοξης αποστολικής, πατερικής θεολογίας
Η κόλαση, ως θεολογικό ζητούμενο, είναι ένα θεμελιώδες ζήτημα στην ορθόδοξη θεολογία. Στο ορθόδοξο ποίμνιο, έχει εισέλθει, η δυτική θεολογική προσέγγιση της έννοιας της κολάσεως όπως αυτή θεμελιώθηκε από το σχολαστικισμό. Καθ'αυτή την προσέγγιση η κόλαση και ο παράδεισος είναι δύο ξεχωριστά τόποι, μια εκδοχή που κατά την ορθόδοξη θεολογία είναι ειδωλολατρική. Η κόλαση είναι μέρος τιμωρίας, είναι ένα ετοιμασμένο από το Θεό μέρος για την καταδίκη των αμαρτωλών. Η κόλαση είναι μέρος απουσίας του Θεού ή της οράσεως της Θείας Ουσίας, ενώ οι Φράγκοι εισήγαγαν και την έννοια της κτιστής κολάσεως, με την καθιέρωση του καθαρτηρίου πυρός, κατά την οποία η κόλαση δεν είναι αιώνια, αφού ο θεός αποκαταστά εν τέλη μέσω του καθαρτηρίου, τους αμαρτωλούς.
