Αλλαγές

Η '''καταστροφή της [[Ιερουσαλήμ]]''' από τη [[Βαβυλώνα]], είναι το ιστορικό γεγονός που περιγράφεται στην Παλαιά Διαθήκη και σήμερα γνωρίζουμε πως ιστορικά συνέβη το [[587 π.Χ.]], απο τη Βαβυλωνιακή Δυναστεία επί της βασιλείας του [[Ναβουχοδονόσορ|Ναβουχοδονόσορα]], βασιλέως της Βαβυλώνος, ενώ την εποχή που στην [[Ιερουσαλήμ]] βασίλευε ο [[Σεδεκίας]].

== Περίληψη των γεγονότων Τα γεγονότα==

Πρόκειται για μια Η εποχή που οριοθετεί των συμβάντων οριοθετούσε το τέλος της Ασσυριακής Αυτοκρατορίας, και την αρχή της Βαβυλωνιακής κυριαρχίας στην περιοχή. Δηλαδή για την περίοδο που ονομάζουμε [[Νεοβαβυλωνιακή Περίοδος|Νέο-Βαβυλωνιακή περίοδο]]. Με το τέλος της Ασσυριακής αυτοκρατορίας, πάνω από το πτώμα της, ερίζουν τόσο οι Αιγύπτιοι , όσο και οι Βαβυλώνιοιέριζαν, για το ποια αυτοκρατορία θα διαδεχθεί τη διαδοχή ως ηγέτιδα δύναμη ηγέτιδες δυνάμεις της προνομιούχου αυτής περιοχής αυτής στη Μέση Ανατολήτης Μέσης Ανατολής. Κατά τον καιρό της Ασσυριακής κυριαρχίας στην περιοχή, οι Ισραηλίτες ήταν διαιρεμένοι σε δύο βασίλεια, λόγω εσωτερικών ταραχών και συγκρούσεων. Στο Βόρειο Βασίλειο των 10 φυλών, που ονομαζόταν «Ισραήλ» και είχε πρωτεύουσα τη [[Σαμάρεια]], και στο Νότιο [[Βασίλειο του Ιούδα]], των δύο φυλών, που είχε πρωτεύουσα την Ιερουσαλήμ. Ήδη κατά τον καιρό εκείνο, το Βόρειο Βασίλειο του Ισραήλ είχε καταλυθεί και στην περιοχή είχαν εγκατασταθεί ξένοι λαοί, οι λεγόμενοι [[Σαμαρείτες]]. Ισραηλιτικό ήταν πλέον μόνο το Νότιο Βασίλειο του Ιούδα, αλλά και αυτό υπό την εξουσία της Ασσυριακής δύναμης.

Κατά Από τα ιστορικά ντοκουμέντα γνωρίζουμε, πως η [[Ασσυρία]] καταλύθηκε κατά την εκστρατεία των [[Μήδοι|Μηδών]], από τον καιρό Οκτώβριο του 610 π.Χ. ως τον Μάρτιο του 609 π.Χ.<ref>Βαβυλωνιακό χρονικό Β.Μ. 21901 και επιγραφή της Ασσυριακής κυριαρχίας στην περιοχήΧαρράν Nabon Η 1, Β</ref>. Το χρονικό αναφέρει πως στο δέκατο έκτο έτος του [[Ναβοπολασσάρ]], στο μήνα Μαρχεσβάν, ''οι Ισραηλίτες ήταν διαιρεμένοι σε δύο βασίλεια, λόγω εσωτερικών ταραχών και συγκρούσεων: Στο Βόρειο Βασίλειο των 10 φυλώνΟυμάν-Μάντα'' (οι Μήδοι), που ονομαζόταν «Ισραήλ» και είχε πρωτεύουσα τη είχαν έρθει με σκοπό να βοηθήσουν το βασιλιά της [[ΣαμάρειαΑκκάδ]], συνένωσαν τα στρατεύματά τους και στο Νότιο βάδισαν κατά της [[Βασίλειο του ΙούδαΧαρράν]]. Ο βασιλιάς της Ακκάδ έφθασε στη Χαρράν και κυρίεψε την πόλη. Αφαίρεσε τα πολλά λάφυρα της πόλης και του ναού. Η στήλη του Ναβονίδη <ref>Η 1, των δύο φυλών, που είχε πρωτεύουσα Β</ref> παρέχει την Ιερουσαλήμίδια πληροφορία. Ήδη κατά τον καιρό εκείνοΌταν στο δέκατο όγδοο έτος του Ναβοπολασσάρ, το Βόρειο Βασίλειο του Ισραήλ είχε καταλυθεί και στην περιοχή είχαν εγκατασταθεί ξένοι λαοίβασιλιά της Βαβυλώνας, οι λεγόμενοι ο βασιλιάς των θεών [[ΣαμαρείτεςΣιν]]. Ισραηλιτικό ήταν πλέον μόνο θύμωσε με την πόλη και με το Νότιο Βασίλειο ναό του Ιούδακαι ανέβηκε στον ουρανό, αλλά η πόλη και αυτό υπό την εξουσία της Ασσυριακής δύναμηςο λαός μέσα σ’ αυτήν αφανίστηκαν.

Όπως γνωρίζουμε από τα ιστορικά ντοκουμένταΗ [[Αγία Γραφή]] μας πληροφορεί, ότι την ίδια χρονιά (609 π.Χ.), η σκοτώνεται στον πόλεμο ο βασιλιάς του Ιούδα [[ΑσσυρίαΙωσίας]] καταλύθηκε κατά την εκστρατεία των στη [[Μήδοι|ΜήδωνΜεγιδδώ]], από τον Οκτώβριο Φαραώ Νεχαώ, όταν συμμετείχε στον πόλεμο μαζί του 610 π.Χ. ως τον Μάρτιο , στη διάρκεια της εκστρατεία του 609 πτελευταίου στην περιοχή.Χ. (Βαβυλωνιακό χρονικό Β.Μ. 21901 και επιγραφή της Χαρράν Nabon Η 1Τότε,Β). Το χρονικό αναφέρει πως στο δέκατο έκτο έτος του χρίστηκε βασιλιάς ο 23χρονος [[ΝαβοπολασσάρΙωάχαζ]]ο γιος του, στο μήνα Μαρχεσβάνο οποίος όμως βασίλεψε μόνο για 3 μήνες, "οι Ουμάν-Μάντα (οι Μήδοι)γιατί ο Φαραώ Νεχαώ τον φυλάκισε. Στη θέση του, που είχαν έρθει για να βοηθήσουν το o Φαραώ ορίζει βασιλιά της , τον 25χρονο [[ΑκκάδΙωακείμ]], συνένωσαν τα στρατεύματά τους και βάδισαν κατά της [[Χαρράν]]… Ο βασιλιάς της Ακκάδ έφθασε στη Χαρράν και […] κυρίεψε την πόληο οποίος βασίλεψε για 11 συναπτά έτη<ref>Β΄ Βασιλέων 23/κγ΄ 31, 34. Αφαίρεσε τα πολλά λάφυρα της πόλης και του ναούΒ΄ Χρονικών 34/λδ: 1, 35/λε: 20." Η στήλη του Ναβονίδη Η 36/λς΄ 1-3,5)</ref>. Την ίδια όμως χρονιά το 609 π.Χ., Β παρέχει η Αίγυπτος αποσύρεται από την ίδια πληροφορία: "Όταν περιοχή, καθώς η Βαβυλώνα μπήκε στη διεκδίκηση των κτήσεων της αδύναμης πλέον Ασσυρίας, στο δέκατο όγδοο 18ο έτος της βασιλείας του Ναβοπολασσάρ, βασιλιά της ΒαβυλώναςΒαβυλώνος. Έτσι ξεκίνησε η Νέο-Βαβυλωνιακή περίοδος, ο βασιλιάς των θεών [[Σιν]] θύμωσε με την πόλη και με το ναό του και ανέβηκε στον ουρανό, η πόλη και ο λαός μέσα σ’ αυτήν αφανίστηκανπου κυριάρχησε στην περιοχή για 70 έτη<ref>Β΄ Βασιλέων 23/κγ΄ 31- 24/κδ΄ 1. Β΄ Χρονικών 36/λς΄ 4-6</ref>.

=== Η [[Αγία Γραφή]] μας πληροφορεί, ότι την ίδια εκείνη χρονιά, (609 π.Χ.), σκοτώνεται στον πόλεμο ο βασιλιάς του Ιούδα [[Ιωσίας]] στη [[Μεγιδδώ]] από τον Φαραώ Νεχαώ, όταν βγαίνει να πολεμήσει μαζί του, κατά την εκστρατεία του τελευταίου στην περιοχή. Τότε, γίνεται βασιλιάς ο 23άχρονος [[Ιωάχαζ]] ο γιος του, ο οποίος όμως βασίλεψε μόνο για 3 μήνες, γιατί ο Φαραώ Νεχαώ τον φυλάκισε. Στη θέση του o Φαραώ ορίζει βασιλιά, τον 25άχρονο [[Ιωακείμ]], ο οποίος βασίλεψε για 11 έτη. (Β΄ Βασιλέων 23/κγ΄ 31, 34. Β΄ Χρονικών 34/λδ: 1, 35/λε: 20. 36/λς΄ 1-3,5.).<br> Την ίδια κιόλας χρονιά όμως, (609 π.Χ.), η Αίγυπτος αποσύρεται από την περιοχή, καθώς η Βαβυλώνα μπαίνει στο παιχνίδι, να διεκδικήσει τις κτήσεις καταστροφή της νεκρής πλέον Ασσυρίας, στο 18ο έτος της βασιλείας του Ναβοπολασσάρ βασιλιά της Βαβυλώνος. Ξεκινά έτσι η Νέο-Βαβυλωνιακή περίοδος, που κυριάρχησε στην περιοχή για 70 έτη. (Β΄ Βασιλέων 23/κγ΄ 31- 24/κδ΄ 1. Β΄ Χρονικών 36/λς΄ 4-6).Ιερουσαλήμ ===

Όμως, ο Ο Ναβοπολασσάρ, τελικά δεν έμελλε να χαρεί παρέμεινε για πολλά χρόνια έτη ακόμα την εξουσία του. Από το Νεοβαβυλωνιακό χρονικό <ref>Β.Μ. 21946 μπορούμε να μάθουμε </ref> πληροφορούμαστε πως ο Ναβοπολασσάρ βασίλεψε στη Βαβυλώνα επί είκοσι ένα χρόνιαέτη, όπως αναφέρεται και στον Κανόνα του Πτολεμαίου. Αυτό το τμήμα του κειμένου λέει: "Στον κανόνα αναφαίρεται χαρακτηριστικά πως «''Επί είκοσι ένα χρόνια, ο Ναβοπολασσάρ κυβέρνησε τη Βαβυλώνα . Την όγδοη μέρα του μήνα Αβ πέθανε. Το μήνα Ελούλ ο Ναβουχοδονόσορ (ΙΙ) επέστρεψε στη Βαβυλώνα και την πρώτη μέρα του μήνα ανέβηκε στο βασιλικό θρόνο στη Βαβυλώνα''»." Ο Ναβουχοδονόσορας συνέχισε το έργο του πατέρα του.

Το 605 π.Χ., κατά το 3ο έτος του Ιωακείμ βασιλιά του Ιούδα, (4ο έτος αν συνυπολογίσουμε και το έτος ενθρόνισής του), ο Φαραώ Νεχαώ νικιέται ηττάται από τον Ναβουχοδονόσορα βασιλιά της Βαβυλώνας , κατά το έτος ενθρόνισης του τελευταίου, και δεν ξαναβγαίνει από την παραμένει στην Αίγυπτο, αναγνωρίζοντας ότι η Βαβυλώνα είναι πλέον ο κυρίαρχος της περιοχής <ref>(Ιερεμίας 46/μς΄ 2)</ref>. Την ίδια χρονιά, το 605 π.Χ. που ήταν και το έτος ενθρόνισής του, ο Ναβουχοδονόσορας επιτίθεται για πρώτη φορά στο βασίλειο του Ιούδα, και επιτυγχάνει να θέσει τον βασιλιά Ιωακείμ της Ιερουσαλήμ, υποτελή του. Επίσης λεηλατεί μέρος των θησαυρών της Ιερουσαλήμ, και ως νέο-ενθρονισμένος βασιλιάς, κάνει μια πρώτη μετοικεσία της «ελίτ» της Ιερουσαλήμ στη Βαβυλώνα, με το πρόσχημα να επιτελέσουν τους συμβούλους του. Είναι μια μικρή πρώτη μετοικεσία Ιουδαίων, στην οποία μάλιστα συμμετέχει και ο γνωστός (νεαρός τότε), προφήτης Δανιήλ<ref>Δανιήλ 1/α΄ 1-4. 2/β΄ 1 - Β΄ Χρονικών 36/λς΄ 6 - Β΄ Βασιλέων 24/κδ΄ 1,7 - Ιερεμίας 35/λε΄ 1,1</ref>.

Την ίδια κιόλας χρονιά εκείνηΤρία έτη αργότερα, το 605 602 π.Χ.κατά το 6ο έτος βασιλείας του Ιωακείμ, αυτός επαναστάτησε εναντίον του Ναβουχοδονόσορα<ref>Β΄ Βασιλέων 24/κδ΄ 1</ref>. Στο διάστημα των επομένων ετών, οι Βαβυλώνιοι δεν προέβηκαν σε επιθετικές ενέργειες σε βάρος των των Ισραηλιτών. Εν τέλει, (Ιωακείμ πέθανε κατά το 11ο έτος ενθρόνισής της βασιλείας του), και τον διαδέχθηκε ο Ναβουχοδονόσορας κάνει μια πρώτη επίθεση στο βασίλειο Ιωαχείν ο γιος του Ιούδα, σε ηλικία 18 ετών, το 597 π.Χ., ο οποίος όμως βασίλεψε μόνο 3 μήνες και κάνει τον βασιλιά Ιωακείμ 10 ημέρες<ref>Β΄ Χρονικών 36/λς΄ 9</ref>. Στο έτος της βασιλείας του ''Ιωαχείν'', ο Ναβουχοδονόσορας επιτέθηκε για δεύτερη φορά στην Ιερουσαλήμ υποτελή (8ο έτος της βασιλείας του), για να ανακτήσει τον έλεγχο της πόλης. Λεηλατεί μέρος των θησαυρών Συνέλαβε τον Ιωαχείν, λεηλάτησε όλους τους υπόλοιπους θησαυρούς της Ιερουσαλήμπου είχε αφήσει την προηγούμενη φορά, και ως νέο-ενθρονισμένος βασιλιάς, κάνει έκανε μια πρώτη δεύτερη μετοικεσία της «ελίτ» κατοίκων της Ιερουσαλήμ στη Βαβυλώνα. Πήρε μαζί του όλους τους άρχοντες και τον δυνάμενο στρατιωτικό πληθυσμό, συλλαμβάνοντας συνολικά 10.000 αιχμαλώτους, και μαζί με αυτούς όλους τους τεχνίτες, για να τους έχει ως συμβούλους του. Είναι μια μικρή πρώτη μετοικεσία Ιουδαίωνξυλουργούς και σιδηρουργούς, αφήνοντας στην οποία μάλιστα συμμετέχει Ιερουσαλήμ μόνο τα ασθενέστερα και ο γνωστός φτωχότερα στρώματα του λαού. Αυτό συνέβη κατά το «τέλος του ενιαυτού» (νεαρός τότετης χρονιάς), προφήτης Δανιήλ (Δανιήλ 1/α΄ 1-4. 2/β΄ 1. Β΄ Χρονικών 36/λς΄ 6. Β΄ Βασιλέων 24/κδ΄ 1,7. Ιερεμίας 35/λε΄ 1,1)δηλαδή τέλος Αδάρ ή αρχή Νισσάν.

3 χρόνια αργότερα, το 602 Την άνοιξη του 597 π.Χ. κατά το 6ο έτος βασιλείας ο Ιωαχείν μεταφέρθηκε στη Βαβυλώνα μαζί με την οικογένειά του. Στη θέση του Ιωαχείν, ο Ναβουχοδονόσορ έθεσε τον αδελφό του ΙωακείμΜατθανία, αυτός επαναστάτησε εναντίον αλλάζοντάς του Ναβουχοδονόσορα (το όνομα σε Σεδεκία. Έτσι ο Σεδεκίας σε ηλικία 21 ετών, ανέλαβε το θρόνο οπου και βασίλεψε συνολικά για 11 έτη. Ο Σεδεκίας έμμελλε να είναι και ο τελευταίος βασιλιάς της Ιερουσαλήμ πριν την ολοσχερή καταστροφή της<ref>Β΄ Χρονικών 36/λς΄ 10,11. Ιερεμίας 52/νβ΄ 28. Β΄ Βασιλέων 24/κδ΄ 10-17 και Βασιλική επιγραφή (Μπέργκερ ΑΟΑΤ 4: 1, Σελ. 108)</ref>. Στο διάστημα των επομένων ετώνΑυτό συνέβει διότι ο Σεδεκίας επαναστάτησε εναντίον του Ναβουχοδονόσορα βασιλιά της Βαβυλώνος, οι Βαβυλώνιοι τους άφησαν ήσυχους. Και ο Ιωακείμ πέθανε με αποτέλεσμα κατά το 11ο 9ο έτος της βασιλείας Βασιλείας του, το 10ο μήνα και τον διαδέχθηκε ο Ιωαχείν ο γιος τη 10η ημέρα, (Ιανουάριος του σε ηλικία 18 589 π.Χ.), η Ιερουσαλήμ να πολιορκηθεί από τους Βαβυλώνιους, για περίοδο 2,5 ετών, το 597 πως την πτώση της.ΧΤότε, κατά τον προφήτη Ζαχαρία, ξεκίνησε περίοδος 70 ετών οργής του Θεού εναντίον της Ιερουσαλήμ, ως την επιστροφή των Ιουδαίων από τη Βαβυλώνα πίσω στην Ιερουσαλήμ<ref>Ιερεμίας 39/λθ΄1.Ιερεμίας 52/νβ΄ 4, ο οποίος όμως βασίλεψε μόνο 3 μήνες και 10 ημέρες5. (Β΄ Χρονικών 36Βασιλέων 25/κε΄ 1. Ιερεμίας 21/κα΄2. Ιεζεκιήλ 24/κδ΄ 1. Ζαχαρίας 1/α΄ 7,12</λς΄ 9)ref>.

Την ίδια εκείνη χρονιά που βασίλεψε ο Ιωαχείν, επιτέθηκε για δεύτερη φορά στην Ιερουσαλήμ ο Ναβουχοδονόσορας, κατά το 8ο έτος της βασιλείας του, για να ανακτήσει τον έλεγχο της πόλης. Συνέλαβε τον Ιωαχείν, λεηλάτησε όλους τους υπόλοιπους θησαυρούς της Ιερουσαλήμ που είχε αφήσει την προηγούμενη φορά, και έκανε μια δεύτερη μετοικεσία κατοίκων της Ιερουσαλήμ στη Βαβυλώνα. Πήρε μαζί του όλους τους άρχοντες και τους δυνατούς πολεμιστές, (συνολικά 10.000 αιχμαλώτους), και όλους τους τεχνίτες ξυλουργούς και σιδηρουργούς, αφήνοντας στην Ιερουσαλήμ μόνο τα ασθενέστερα και φτωχότερα στρώματα του λαού. Αυτό συνέβη κατά το «τέλος του ενιαυτού» (της χρονιάς), δηλαδή τέλος Αδάρ ή αρχή Νισσάν: Άνοιξη 597 π.Χ. Ο Ιωαχείν μεταφέρθηκε στη Βαβυλώνα μαζί με την οικογένειά του. Στη θέση του Ιωαχείν, ο Ναβουχοδονόσορ έβαλε το ίδιο εκείνο έτος (597 π.Χ.) τον αδελφό του Ματθανία, και του άλλαξε το όνομα σε Σεδεκία. Τότε ο Σεδεκίας ήταν 21 ετών, και συνολικά βασίλεψε από τότε, για 11 έτη. Αυτός ήταν ο τελευταίος βασιλιάς της Ιερουσαλήμ πριν την ολοσχερή καταστροφή της. [Β΄ Χρονικών 36/λς΄ 10,11. Ιερεμίας 52/νβ΄ 28. Β΄ Βασιλέων 24/κδ΄ 10-17 και Βασιλική επιγραφή (Μπέργκερ ΑΟΑΤ 4: 1, Σελ. 108).].Όμως με τη σειρά του και ο Σεδεκίας επαναστάτησε εναντίον του Ναβουχοδονόσορα βασιλιά της Βαβυλώνος. Το αποτέλεσμα ήταν ότι κατά το 9ο έτος της Βασιλείας του Σεδεκία, το 10ο μήνα και τη 10η ημέρα, (Ιανουάριος του 589 π.Χ.), η Ιερουσαλήμ πολιορκήθηκε από τους Βαβυλώνιους, για μια περίοδο 2,5 ετών, ως την πτώση της. Τότε, κατά τον προφήτη Ζαχαρία, ξεκίνησε μια περίοδος 70 ετών οργής του Θεού εναντίον της Ιερουσαλήμ, ως την επιστροφή των Ιουδαίων από τη Βαβυλώνα πίσω στην Ιερουσαλήμ (Ιερεμίας 39/λθ΄1. Ιερεμίας 52/νβ΄ 4,5. Β΄ Βασιλέων 25/κε΄ 1. Ιερεμίας 21/κα΄2. Ιεζεκιήλ 24/κδ΄ 1. Ζαχαρίας 1/α΄ 7,12). Το 587 π.Χ., κατά το 11ο έτος βασιλείας του Σεδεκία, τον 4ο μήνα, 9η ημέρα, που ήταν το 18ο έτος του Ναβοχοδονόσορα. (19ο αν υπολογίσουμε και το έτος ενθρόνισης), η πόλη δεν άντεξε άλλο την πολιορκία, και έπεσε <ref>(Ιερεμίας 32/λβ΄ 1-3. 39/λθ΄ 2,8-10. 52/νβ΄ 5-14,29. 41/μα΄ 1-3,10. Ζαχαρίας 7/ζ΄ 1-5.). </ref> «Και την ένατη ημέρα τού τέταρτου μήνα, η πείνα υπερίσχυσε στην πόλη, και δεν υπήρχε ψωμί για τον λαό τού τόπου. Και η πόλη εκπορθήθηκε, και όλοι οι άνδρες τού πολέμου έφυγαν τη νύχτα, διαμέσου τού δρόμου τής πύλης, που ήταν ανάμεσα στα δύο τείχη, η οποία ήταν κοντά στον βασιλικό κήπο• (και οι Χαλδαίοι ήσαν κοντά στην πόλη, ολόγυρα)• και ο βασιλιάς πήγε προς τον δρόμο τής πεδιάδας. Και ο στρατός των Χαλδαίων καταδίωξε πίσω από τον βασιλιά, και τον έφτασαν στις πεδιάδες τής Ιεριχώ• και ολόκληρος ο στρατός του διασκορπίστηκε από κοντά του. Και συνέλαβαν τον βασιλιά, και τον έφεραν στον βασιλιά τής Βαβυλώνας, στη Ριβλά• και πρόφεραν καταδίκη εναντίον του. Και έσφαξαν τους γιους τού Σεδεκία μπροστά στα μάτια του, και έβγαλαν τα μάτια τού Σεδεκία, και αφού τον έδεσαν με δύο χάλκινες αλυσίδες, τον έφεραν στη Βαβυλώνα.» (<ref>Β΄ Βασιλέων 25/κε΄ 2-7)</ref>.

«Και :«''Και στον πέμπτο μήνα, την έβδομη ημέρα τού μήνα, του 19ου χρόνου τής βασιλείας τού Ναβουχοδονόσορα, του βασιλιά τής Βαβυλώνας, ήρθε στην Ιερουσαλήμ ο Νεβουζαραδάν, ο αρχισωματοφύλακας, ο δούλος τού βασιλιά τής Βαβυλώνας• και κατέκαψε τον οίκο τού Κυρίου, και το παλάτι τού βασιλιά, και όλα τα σπίτια τής Ιερουσαλήμ, και κάθε μεγάλο σπίτι το κατέκαψε με φωτιά. Και ολόκληρος ο στρατός των Χαλδαίων, που ήταν μαζί με τον αρχισωματοφύλακα, καταγκρέμισε τα τείχη τής Ιερουσαλήμ, ολόγυρα. Και το υπόλοιπο του λαού, που είχε απομείνει στην πόλη, κι εκείνους που έφυγαν, οι οποίοι είχαν καταφύγει στον βασιλιά τής Βαβυλώνας, και εκείνο το τμήμα που εναπέμεινε από το πλήθος, ο Νεβουζαραδάν, ο αρχισωματοφύλακας, το μετοίκισε. Από τους φτωχούς τής γης, όμως, ο αρχισωματοφύλακας άφησε, για αμπελουργούς και γεωργούς» (<ref>Β΄ Βασιλέων 25/κε΄ 8-12). Αυτή ήταν η </ref>, συνιστώντας την Τρίτη Μετοικεσία στη Βαβυλώνα, του λαού τη Ιερουσαλήμ. Η αφήγηση συνεχίζει ως εξής: «Και τους χάλκινους στύλους, που ήσαν στον οίκο τού Κυρίου, και τις βάσεις, και τη χάλκινη θάλασσα, που ήταν στον οίκο τού Κυρίου, οι Χαλδαίοι την κατέκοψαν, και μετακόμισαν τον χαλκό τους στη Βαβυλώνα. Και πήραν τα καζάνια, και τα φτυάρια, και τα λυχνοψάλιδα, και τα θυμιατήρια, και όλα τα χάλκινα σκεύη, με τα οποία γινόταν η υπηρεσία. Ακόμα, ο αρχισωματοφύλακας πήρε και τα πυροδοχεία, και τις φιάλες, ό,τι ήταν χρυσό, και ό,τι ήταν ασημένιο• τους δύο στύλους, τη μία θάλασσα, και τις βάσεις που ο Σολομώντας είχε κάνει για τον οίκο τού Κυρίου• ο χαλκός όλων αυτών των σκευών ήταν αζύγιστος. Τό ύψος τού ενός στύλου ήταν 18 πήχες, και το κιονόκρανο που ήταν επάνω του, το χάλκινο• και το ύψος τού κιονόκρανου ήταν τρεις πήχες• και το διχτυωτό, και τα ρόδια επάνω στο κιονόκρανο, ολόγυρα, όλα ήσαν χάλκινα• τα ίδια είχε και ο δεύτερος στύλος, μαζί με το διχτυωτό''».

:«''Και τους χάλκινους στύλους, που ήσαν στον οίκο τού Κυρίου, και τις βάσεις, και τη χάλκινη θάλασσα, που ήταν στον οίκο τού Κυρίου, οι Χαλδαίοι την κατέκοψαν, και μετακόμισαν τον χαλκό τους στη Βαβυλώνα. Και πήραν τα καζάνια, και τα φτυάρια, και τα λυχνοψάλιδα, και τα θυμιατήρια, και όλα τα χάλκινα σκεύη, με τα οποία γινόταν η υπηρεσία. Ακόμα, ο αρχισωματοφύλακας πήρε και τα πυροδοχεία, και τις φιάλες, ό,τι ήταν χρυσό, και ό,τι ήταν ασημένιο• τους δύο στύλους, τη μία θάλασσα, και τις βάσεις που ο Σολομώντας είχε κάνει για τον Σεραϊαοίκο τού Κυρίου• ο χαλκός όλων αυτών των σκευών ήταν αζύγιστος. Τό ύψος τού ενός στύλου ήταν 18 πήχες, και το κιονόκρανο που ήταν επάνω του, το χάλκινο• και το ύψος τού κιονόκρανου ήταν τρεις πήχες• και το διχτυωτό, και τα ρόδια επάνω στο κιονόκρανο, ολόγυρα, όλα ήσαν χάλκινα• τα ίδια είχε και ο δεύτερος στύλος, μαζί με το διχτυωτό. Και ο αρχισωματοφύλακας πήρε τον Σεραΐα, τον πρώτο ιερέα, και τον Σοφονία, τον δεύτερο ιερέα, και τους τρεις θυρωρούς• και από την πόλη πήρε έναν ευνούχο, που ήταν επιστάτης στους άνδρες των πολεμιστών, και πέντε άνδρες από τους παριστάμενους μπροστά στον βασιλιά, που είχαν βρεθεί στην πόλη, και τον γραμματέα, τον άρχοντα των στρατευμάτων, που έκανε τη στρατολογία τού λαού τής γης, και 60 άνδρες από τον λαό τής γης, που είχαν βρεθεί στην πόλη. Και αφού ο Νεβουζαραδάν, ο αρχισωματοφύλακας, τους πήρε, τους έφερε στον βασιλιά τής Βαβυλώνας, στη Ριβλά. Και ο βασιλιάς τής Βαβυλώνας τούς πάταξε, και τους θανάτωσε, στη Ριβλά, στη γη Αιμάθ. Έτσι μετοικίστηκε ο Ιούδας από τη γη του» (του''»<ref>Β΄ Βασιλέων 25/κε΄ 13-22)</ref>.

«Και :«''Και για τον λαό που είχε εναπομείνει στη γη Ιούδα, τους οποίους ο βασιλιάς τής Βαβυλώνας, ο Ναβουχοδονόσορας, είχε αφήσει, κατέστησε επάνω τους τον Γεδαλία, τον γιο τού Αχικάμ, γιου τού Σαφάν. …Και ο Γεδαλίας ορκίστηκε σ' αυτούς, και στους άνδρες τους, και τους είπε: Μη φοβάστε να είστε δούλοι των Χαλδαίων• κατοικήστε στη γη, και δουλεύετε τον βασιλιά τής Βαβυλώνας• και θα είναι σε σας καλό» (καλό''»<ref>Β΄ Βασιλέων 25/κε΄ 23-24)</ref>.

«Και :«''Και στον έβδομο μήνα, ο Ισμαήλ, ο γιος τού Νεθανία, γιου τού Ελισαμά, από το βασιλικό σπέρμα, ήρθε, έχοντας μαζί του δέκα άνδρες, και πάταξαν τον Γεδαλία, ώστε πέθανε, και τους Ιουδαίους και τους Χαλδαίους, εκείνους που ήσαν μαζί του στη Μισπά. Και σηκώθηκε ολόκληρος ο λαός, από μικρόν μέχρι μεγάλον, και οι άρχοντες των στρατευμάτων, και ήρθαν στην Αίγυπτο• επειδή, φοβήθηκαν από το πρόσωπο των Χαλδαίων» (Χαλδαίων''»<ref>Β΄ Βασιλέων 25/κε΄ 25,26)</ref>, με αποτέλεσμα ο λαός της Ιερουσαλήμ έφυγε, και η πόλη έμεινε σχεδόν έρημη.

ΈτσιΤο 582 π.Χ., πέντε χρόνια αργότερα, το 23ο έτος του Ναβουχοδονόσορα, ο λαός της Ναβουζαραδάν ο αρχισωματοφύλακας του Ναβουχοδονόσορα, επανήλθε στην Ιερουσαλήμ έφυγε, και έκανε και τέταρτη μετοικεσία των κατοίκων της, άλλους 745 ανθρώπους που είχαν απομείνει εκεί, ώστε η πόλη έμεινε σχεδόν έρημηΙερουσαλήμ ερημώθηκε τελείως<ref>Ιερεμίας 52/νβ: 30</ref>.

Το 582 π.Χ., πέντε χρόνια αργότερα, το 23ο έτος === Η επιστροφή του Ναβουχοδονόσορα, ο Ναβουζαραδάν ο αρχισωματοφύλακας του Ναβουχοδονόσορα, επανήλθε στην Ιερουσαλήμ, και έκανε και τέταρτη μετοικεσία των κατοίκων της, άλλους 745 ανθρώπους που είχαν απομείνει εκεί, ώστε η Ιερουσαλήμ ερημώθηκε τελείως (Ιερεμίας 52/νβ: 30).«Ισραήλ» ===

Είκοσι χρόνια αργότερα, το 562 π.Χ., ο Ναβουχοδονόσορας πέθανε, και στη θέση του βασίλεψε ο Νεριγλισσάρ (Ευείλ Μεροδάχ), κατά το 37ο έτος της μετοικεσίας του Ιωαχείν. (τον Οκτώβριος του 562 π.Χ.). (<ref>Β΄ Βασιλέων 25/κε΄ 27. Ιερεμίας 52/νβ΄ 31.)</ref>. Ενώ το επόμενο έτος, το 581 π.Χ., ο Ιωαχείν, πρώην βασιλιάς της Ιερουσαλήμ αποφυλακίσθηκε (<ref>Β΄ Βασιλέων 25/κε΄ 27. Ιερεμίας 52/νβ΄ 31)</ref>.

Η καταστροφή της Βαβυλώνας από τους Μηδοπέρσες, το 539 π.Χ., από τον Κύρο, κατά το 17ο έτος του Ναβονίδη, (5/6 Οκτωβρίου), έθεσε τέρμα στην [[Νεοβαβυλωνιακή Περίοδος|Νέο-Βαβυλωνιακή περίοδο]], και άνοιξε το δρόμο για την επιστροφή των Ιουδαίων στην Ιερουσαλήμ, και την ανοικοδόμηση του Ναού τους. (<ref>Ιερεμίας 25/κε΄ 11,12. 29/κθ΄ 10. Β΄ Χρονικών 36/λς΄ 21)</ref>.Με Έτσι με διάταγμα του Κύρου, του βασιλιά της Μηδοπερσίας, κατά το πρώτο του έτος, (538 – 537 π.Χ.), Οι οι Ιουδαίοι άρχισαν την επιστροφή τους για την ανοικοδόμηση της Ιερουσαλήμ και του Ναού τους (<ref>Β΄ Χρονικών 26/λς΄ 22. Έσδρας 1/α΄ 1)</ref>.

Η καταστροφή της Ιερουσαλήμ, αποτελούσε τη μεγαλύτερη τιμωρία που ήταν ό,τι χειρότερο μπορούσε δυνατό να συμβεί στον Ισραηλιτικό λαό, καθώς τα πάντα στη ζωή τους καθορίζονταν από τους Ιερείς και τη λειτουργία του Ναού τους, σύμφωνα με τον Μωσαϊκό νόμο, που καταγράφεται στην Πεντάτευχο ([[Αγία Γραφή|Παλαιά Διαθήκη]]). Το όνειρό τους ήταν Γι'αυτό και θέλησαν άμεσα, να ξαναχτιστεί η Ιερουσαλήμ.Παράλληλα με την καταστροφή αυτή άρχισε η εβραϊκή διασπορά, που από τότε είναι έντονη σε όλο τον κόσμο. Μάλιστα πολλοί Εβραίοι μετά την πτώση της Ιερουσαλήμ εγκαταστάθηκαν στην [[Αίγυπτος|Αίγυπτο]] (ιδιαίτερα στη νήσο Ελεφαντίνη) όπου αργότερα έγινε και η [[Μετάφραση των Εβδομήκοντα|μετάφραση των Εβδομήκοντα]]. == Η ιστορική και θρησκευτική σημασία της χρονολογίας ==

== Γενικότερη Το 587 π.Χ. ως ημερομηνία καταστροφής της Ιερουσαλήμ από τους Βαβυλώνιους, είναι μια σημαντική ιστορική σημασία χρονολογία, η οποία συμπλέκει μεταξύ τους διαφορετικές ιστορικές χρονολογικές γραμμές, και οδηγεί τους αρχαιολόγους σε εντοπισμό διαφόρων γεγονότων της ιστορίας που συνέβησαν την ίδια περίοδο. Επειδή είναι ιστορικά τεκμηριωμένη, αποτελεί σημείο αναφοράς για πολλές άλλες χρονολογήσεις της χρονολογίας ==Νεοβαβυλωνιακής περιόδου.

Το 587 π.Χ. ως ημερομηνία καταστροφής Η πτώση της Ιερουσαλήμ από τους Βαβυλώνιους, είναι μια σημαντική ένα σημαντικό γεγονός που αναφέρεται στην Αγία Γραφή εκτενώς και αποτελεί σημαντικό ιστορικό χρονικό για ιστορική χρονολογία, η οποία "δένει" μεταξύ τεκμηρίωση γεγονότων για τους διαφορετικές ιστορικές γραμμές χρονολογήσεων, Χριστιανούς. Γι' αυτό και οδηγεί τους αρχαιολόγους σε εντοπισμό διαφόρων γεγονότων της ιστορίας που συνέβησαν οι σοβαρότερες έρευνες για την ίδια περίοδο. Επειδή είναι ιστορικά τεκμηριωμένη, αποτελεί σημείο αναφοράς για πολλές άλλες χρονολογήσεις ιστορία αυτής της Νεοβαβυλωνιακής περιόδου, εκπονήθηκαν από ανθρώπους που προέρχονταν από εσχατολογικές αιρέσεις.

* [http://www.oodegr.com/oode/israil/istoria/Ier.587.1.htmΗ πτώση της Ιερουσαλήμ από τους Βαβυλώνιους το 587 π.Χ. απο ΟΟΔΕ]* [http://www.oodegr.com/paratir/biblia/kte1/perieh.htmThe Gentile Times Reconsidered by Carl Olof Jonsson](σε Ελληνική απόδοση)[* [http://en.wikipedia.org/wiki/587_BC580s_BC Το ιστορικό της δεκαετίας 580-589 πΧ στην αγγλική Wikipedia] [[Κατηγορία:Ιστορικά γεγονότα Παλαιάς Διαθήκης]]