Αλλαγές

Ο '''Ιωσήφ Α΄''' ήταν Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως για τις περιόδους 1267-75 και 1282-83. Σύμφωνα με το βιογράφο του Εφραίμιο ήταν έγγαμος κληρικός των ανακτόρων και μετά το θάνατο της συζύγου του αποσύρθηκε στο [[Γαλήσιο Όρος]], για να φτάσει, λόγω της ''πραότητος καὶ ἁπλότητος'' του να γίνει ηγούμενος.  == Εκλογή == Μετά την παραίτηση του [[Γερμανός Γ΄|Γερμανού Γ']], ο αυτοκράτορας ''Μιχαήλ Η' Παλαιολόγος '' τοποθέτησε στο θρόνο τον ''Ιωσήφ ΑΑ΄''. Η Πατριαρχική Σύνοδος, στις 28 Δεκεμβρίου 1267, τον ψήφισε Πατριάρχη και την 1 Ιανουαρίου χειροτονήθηκε επίσκοπος. Την ίδια ημέρα της χειροτονίας του, μετά από δημόσια δήλωση μετανοίας του Μιχαήλ, ο οποίος αποδέχτηκε τελικά την άρση του αφορισμού που είχε επιβάλλει στον αυτοκράτορα ο πατριάρχης [[Αρσένιος Αυτωρειανός|Αρσένιος]] το 1262 για την τύφλωση του ''Ιωάννη Δ' Λάσκαρη''. Γρήγορα  == Α΄ Πατριαρχεία == Κατά τη διάρκεια της πατριαρχείας του παρεχώρησε το προνόμιο της πατριαρχικής Μονής στην Θεοτόκο τη Μακρινίτισσα και στον Πρόδρομο Νέων Πατρών (Υπάτης). Αυτά όμως διατύπωσε αντιρρήσεις για που χαρακτήρισαν την εξωτερική πολιτική πατριαρχεία του αυτοκράτορα σχετικά ήταν η σύγκρουση με τους υποστηρικτές του προκατόχου του Αρσενίου<ref>Η σύγκρουση αυτή οδήγησε στην απόσχηση μιας μεγάλης ομάδας πιστών, των Αρσενιατών, οι οποίοι είχαν τη βάση τους κυρίως στην Μικρά Ασία και οι οποίοι παρέμειναν αποκομμένοι από την Ένωση Εκκλησία μέχρι το 1311. Παράλληλα όμως εμφανίστηκε και μια άλλη ομάδα πιστών, οι λεγόμενοι ''Ιωσιφίτες'', οι οποίοι αν και παρέμειναν πιστοί στην επίσημη Εκκλησία χαρακτηρίζονταν ως φανατικά ανθενωτικοί.</ref> και η υπόθεση της ''Ένωσης των Εκκλησιών''. Αν Ο Μιχαήλ επιδίωκε την άρση του Σχίσματος για να αποτρέψει τη σχεδιαζόμενη σταυροφορία εναντίον του. Ο Ιωσήφ, αν και απ' αντίθετος με την Ένωση, φαίνεται ότι φαίνεται αποδεχόταν την για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας ανάγκη να επανενωθούν οι Εκκλησίες, όμως αρνήτο κατηγορηματικά να αποδεχτεί το σύνολο των απαιτήσεων του ''Πάπα'', χωρίς τουλάχιστον τη σύγκληση Οικουμενικής μείζωνος Συνόδουκαι τη ρητή αποδοχή των αποφάσεων και από τους άλλους Πατριάρχες. Τελικά, μετά Μετά τη Σύνοδο της ΛυώνοςΛυών, στην οποία ο αυτοκράτορας απεδέχθει απεδέχθη όλες τις απαιτήσεις των Δυτικών, διαφώνησε μαζί του και τον κατήγγηλε ανοιχτά. Έτσι, με αυτοκρατορική εντολή, εξαναγκάστηκε σε παραίτηση <ref>Μαρτυρείται ότι ο Ιωσήφ είχε υποσχεθεί στον αυτοκράτορα πως δε θα εμπόδιζε ανοιχτά τις ενωτικές διαπραγματεύσεις και στην περίπτωση που αυτές είχαν επιτυχή κατάληξη θα μπορούσε να παραιτηθεί χωρίς άλλες συνέπειες, βλ. Beck, ''Ιστορία της Ορθόδοξης Εκκλησίας'', Β΄, 146-150.</ref> και κλείστηκε σε μοναστήριστη Μονή Περιβλέπτου, στην Κωνσταντινούπολη, ενώ αργότερα μεταφέρθηκε στη Χιλή, τη στον Εύξεινο Πόντο. Τη θέση του κατέλαβε ο φιλενωτικός [[Ιωάννης ΙΑ΄ ( Βέκκος) Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως|Ιωάννης Βέκκος]].  == Β΄ Πατριαρχεία και Θάνατος == Μετά όμως το θάνατο του ''Μιχαήλ ΗΗ΄'' (1282), ο νέος αυτοκράτορας ''Ανδρόνικος ΒΒ΄'' τον αποκατέστησε. Όντας όμως Αν και ήταν ηλικιωμένος και και με πολλά προβλήματα υγείας η αποκατάστασή του θεωρήθηκε επιβεβλημένη για την αποκατάσταση της ''κανονικής τάξης''. Επανήλθε στο θρόνο στις 31 Δεκεμβρίου 1282 και αμέσως φρόντισε να καθαιρέσει τον Βέκκο και τους αυτοκρατορικούς απεσταλμένους στις ενωτικές διαπραγματεύσεις. Λίγο αργότερα συγκάλεσε Σύνοδο για την οριστική καταδίκη των φιλενωτικών<ref>Στη διένεξη που εκδηλώθηκε τότε, μεταξύ των ακραίων που ζητούσαν αυστηρότατη τιμωρία όσων είχαν έλθει σε κοινωνία με τους Λατίνους ο Ιωσήφ ανήκε στους μετριοπαθείς που υποστήριζαν ελαφρότερες ποινές.</ref>. Η άσχημη κατάσταση της υγείας του τον ανάγκασε να παραχωρήσει την προεδρία της Συνόδου στον παριστάμενο Πατριάρχη Αλεξανδρεία Αθανάσιο. Τελικά παραιτήθηκε το τον Μάρτιο του 1283 και πέθανε λίγο λίγες μέρες αργότερα. Για τη σθεναρή του στάση υπέρ της Ορθοδοξίας ανακυρήχθηκε ανακηρύχθηκε Άγιος και η μνήμη του τιμάται στις 30 Οκτωβρίου.Το 1310, για να πειστούν οι Αρσενίτες να επιστρέψουν στην Εκκλησία, το όνομά του διαγράφτηκε από τα δίπτυχα, όμως ένα Χρυσόβουλλο που εξέδωσε ο Ανδρόνικος λίγο αργότερα αποκαθιστούσε τη μνήμη του. == Παραπομπές ==<div style="font-size:85%; -moz-column-count:2; column-count:2;"><references /></div>

[[Κατηγορία:Οικουμενικοί Πατριάρχες|Ι]]