3
επεξεργασίες
Αλλαγές
μ
→External links
[[Image:Joakeim_papoulakis.jpg|right|thumbnail|Ο Άγιος Ιωακείμ (Παπουλάκης) ο Βατοπαιδινός]]Ο '''Άγιος Ιωακείμ ο Βατοπεδινός''' ή ''Ιωακείμ Παπουλάκης'', είναι ''Άγιος της Ορθοδόξου Εκκλησίας''. Γεννήθηκε στα ''Καλύβια Ιθάκης'' και υπήρξε μια από τις σημαντικότερες προσωπικότητες στην εποχή της Τουρκοκρατίας αλλά και της Αγγλοκρατίας των επτανήσων. Η δράση του ήταν πολυσχιδής αφού δεν περιορίστηκε μόνο στα ποιμαντικά και θεολογικά του καθήκοντα, αλλά ξεχώρισε και για την κοινωνική του προσφορά. Εκοιμήθη στις [[:Πρότυπο: 2 Μάρτιος|2 Μαρτίου ]] του 1868 στο ''Βαθύ Ιθάκης''.
== Ο βίος του ==
=== Επιστροφή στη μοναστική ζωή ===
Όταν κόπασε στον Μωριά και την Ρούμελη η λαίλαπα του πολέμου, ο [[όσιος ]] Ιωακείμ, ο επονομαζόμενος πλέον Παπουλάκης, αποσύρθηκε στην ποθητή του ησυχία. Δεν γύρισε όμως στον Άθωνα, αλλά προτίμησε τα ησυχαστικά μέρη της γενέτειράς του Ιθάκης. Έτσι έγινε όργανο διπλής αγάπης προς τον Θεό και προς τον άνθρωπο. Έμεινε στο δάσος «''Αφεντικός Λόγγος''» με αυστηρή άσκηση, με νηστεία και αδιάλειπτη προσευχή. Εκεί ο όσιος δέχθηκε τη χάρη, των χαρισμάτων, του Παναγίου Πνεύματος. Για σαράντα περίπου χρόνια, πηγαίνοντας ακούραστος σε κάθε χωριό και κάθε σπίτι του νησιού, διδάσκει με το υπόδειγμά του και το λόγο του την ορθόδοξη πίστη, βοηθά τους απόρους και τους φτωχούς, κτίζει εκκλησίες, πραγματοποιεί θαύματα, δείχνοντας σημάδια θεϊκής χάρης. Ιδιαίτερα της παντοειδούς αγάπης, της προορατικότητας και ιαματικότητας.
Ο «''Παπουλάκης''» έγινε σιγά-σιγά το κύριο ενδιαφέρον του λαού της Ιθάκης. Εκεί παρηγορούσε τους θλιμμένους, στήριζε τους αδυνάτους και ασθενείς, παρακινούσε στην ευσέβεια και στα χρηστά ήθη, τα οποία η ξενοκρατία στα Επτάνησα είχε παραγκωνίσει. Τα χρήματα που του έδινε ο λαός, αμέσως τα «''επένδυε''» στο χρηματιστήριο που λέγεται «΄΄προσφορά στους φτωχούς΄΄». Επιπλέον, με τη θεία διορατικότητά του, προλάμβανε επιβολές, φόνους, αντεκδικήσεις. Γι’ αυτό και ο αρχηγός του κακού, μέσω φθονερών ανθρώπων, διέδωσε την κακοήθεια ότι ο Όσιος προφήτεψε μεγάλο σεισμό, ώστε να ανησυχήσει ο Άγγλος κυβερνήτης του τόπου. Ο γέροντας τότε κλήθηκε σε απολογία απ’ αυτόν αλλά, παρ’ όλες τις εξηγήσεις του οσίου, ο υπερήφανος Άγγλος κατηγόρησε και τον γέροντα αλλά και τον μοναχισμό (του) και κινήθηκε για να κακοποιήσει με οργή τον όσιο. Τότε ξαφνικά η πολυθρόνα του κυβερνήτη συνετρίβη και έπεσε αναίσθητος.
=== Η κοίμηση του αγίου και η αναγνώριση της Αγιότητός του ===
Την 1η Μαρτίου 1868, ο [[όσιος ]] ''Παπουλάκης'' ησύχαζε στο σκληρό στρώμα του στο σπίτι του φιλόχριστου Χ. Παΐζη (Λιανού) στο Βαθύ της Ιθάκης. Τροφή δεν μπορούσε πια να δεχθεί. Κάλεσε για τελευταία φορά κοντά του τον ενάρετο ιερομόναχο Αγάπιο, εξομολογήθηκε και μετά σιώπησε, προσδοκώντας να παραδώσει το πνεύμα του στον Πλάστη του. Ήταν Παρασκευή. Μετά τα μεσάνυχτα η υγεία του βάρυνε και στις πέντε το πρωί του Σαββάτου 2/3/1868 κοιμήθηκε τον μακάριο ύπνο των δικαίων. Την κηδεία του, με εντολή του μητροπολίτη, ανέλαβε ο ηγούμενος της ''Ι. Μ. Καθαρών''. Επάνω του δεν βρήκαν κανένα χρηματικό ποσόν. Η παντελής του φτώχεια επισφράγισε την τέλεια ασκητική και αγαπητική ζωή του. Μόνο στο δεξί του χέρι βρήκαν ένα χαρτί με την επιθυμία του να ταφεί πίσω από το ιερό του ναού της ''Αγίας Βαρβάρας'', στον Σταυρό. Σαφώς και εκπληρώθηκε η τελευταία του επιθυμία, με πάνδημη συμμετοχή του λαού της Ιθάκης, αφού πρώτα ψάλθηκε η νεκρώσιμη ακολουθία στον Άγιο Νικόλαο, στο Βαθύ. Η ακολουθία μέχρι τον Σταυρό, έγινε πεζή κάτω από καταρρακτώδη βροχή.
Η πνευματική γενέτειρα του Αγίου ([[Ιερά Μονή Βατοπαιδίου|Ι. Μ. Βατοπεδίου]]) ανέλαβε να προβάλλει τον Άγιο στη συνείδηση του λαού. Έτσι το 1991 ο ηγούμενος της ''Ι. Μονής αρχ. Εφραίμ'' και πατέρες της αδελφότητας πήγαν στην Ιθάκη και μαζί με τον μητροπολίτη και την βοήθεια κατοίκων του νησιού εντόπισαν τον τάφο. Η ανακομιδή των ιερών λειψάνων του Αγίου έγινε στις 23-5-1992 από τους ίδιους και με ευλογία του [[Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος|Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου]], αφού πρώτα έγινε Θεία Λειτουργία. Ψάλλοντας το «''Χριστός Ανέστη''», έγινε η ανακομιδή. Είναι αξιοσημείωτο πως η χαριτόβρυτος κάρα του Αγίου μοιράστηκε στα δύο από μόνη της και η ευλογία πήγε και στην ''Ι. Μητρόπολη Λευκάδος'' και ''Ιθάκης'' και στην [[Ιερά Μονή Βατοπαιδίου|Ιερά Μονή Βατοπεδίου]]. Η τελευταία επιφύλαξε θερμή υποδοχή μετά από 170 έτη.
== Βιβλιογραφία ==
* Γέροντος Ιωσήφ, «''Ο Παπουλάκης, Άγιος Ιωακείμ ο Βατοπαιδινός''», Ψυχοφελή Βατοπαιδινά 6, Β' έκδοση 1998, Ι. Μ Βατοπεδίου.
* Κωνσταντίνου Π. Κανέλλου, «''Ο Όσιος Ιωακείμ ο Ιθακίσιος (1786-1868)''», ΙΘΑΚΗ 2000.
* Για τη διακήρυξη των αγίων, Πρωτοπρ. Κ. Ν. Παπαδόπουλος, περιοδικό Σύναξη, τ. 102, Αγιότητα & Αγιοποιήσεις, Απρίλιος – Ιούνιος 2007, σελ. 13-23.
==Σύνδεσμοι==* Κωνσταντίνου Π[http://www.monipetraki.gr/iwakeim1. Κανέλλου, «html/ ''Ο Όσιος Ιωακείμ ο Ιθακίσιος (1786-1868)'Μάρτιος 2007'», ΙΘΑΚΗ 2000. * Ενοριακός παλμός, «''Ι. Ν. Κοιμήσεως Θεοτόκου Οβρυάς''», έτος 5ο, αρ. φ. 51, ΜΑΡΤΙΟΣ 2000. * Για - Ομιλία στην αγρυπνία επί τη διακήρυξη των αγίων, Πρωτοπρ. Κ. Ν. Παπαδόπουλος, περιοδικό Σύναξη, τ. 102, Αγιότητα & Αγιοποιήσεις, ΑΠΡΙΛΙΟΣ – ΙΟΥΝΙΟΣ 2007Ιερά Μνήμη του Οσίου Πατρός Ιωακείμ Βατοπαιδινού, σελ. 13-23.του Παπουλάκη]
[[Κατηγορία:Άγιοι]]
[[Κατηγορία:Μοναχοί]]
[[Κατηγορία:19ος αιώνας|Ι]]
[[en:Joachim of Vatopaidi]]
