Ο '''Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός''' (645/680 - 749) αποτελεί Άγιο της [[Ορθόδοξη Εκκλησία|Ορθόδοξης Εκκλησίας]] και έναν από τους πλέον πολυμαθείς και πολύπλευρους θεολόγους της, ο οποίος καλλιέργησε με επιτυχία όλους τους κλάδους της [[Θεολογία|θεολογίας]] και κυρίως διακρίθηκε ως μεγάλος ερμηνευτής της ορθοδόξου πατερικής θεολογίας. Υπήρξε πολυγραφότατος, με έντονο ασκητικό φρόνημα, ενώ η συμβολή του κατά την περίοδο της εικονομαχίας τον έθεσε και ως μία από τις σπουδαιότερες ιστορικές φυσιογνωμίες της εκκλησίας.

== Ο βίος του ==

Όμως ο ''Δαμασκηνός'' αναγνωρίζεται και ως κατεξοχήν δογματικός πατήρ της εκκλησίας. Τα δογματικά έργα του μάλιστα φαίνεται πως δεν έγιναν άμεσα γνωστά στην εκκλησιαστική παράδοση, αφού δε φαίνονται να μνημονεύονται μέχρι τον 9ο αιώνα, κάτι το οποίο οφείλεται πιθανώς στο ότι όπως ο ίδιος δήλωσε «''ότι δε θα ειπή τίποτε ιδικόν του, αλλά θα μεταφέρει εις τα έργα του, παν ότι καλόν και ορθόν έχουν διδάξει οι παλαιοί πατέρες, οι δε μετέπειτα θεολόγοι παρετήρουν ότι πράγματι αυτός ανακεφαλαίωνε τα λεχθέντα παλαιοτέρων''»<ref>Π. Χρήστου, «Ελληνική Πατρολογία», Τόμος Ε΄, σελίς 335</ref>. Η πραγματικότητα όμως είναι ότι ο ''Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός'' δεν υπήρξε ένα απλός αντιγραφέας ή συλλογέας, αλλά «''αρμοστής και εναρμονιστής του δόγματος της διδασκαλίας των Πατέρων''»<ref>Π. Χρήστου, «Ελληνική Πατρολογία», Τόμος Ε΄, σελίς 335</ref>. Έτσι το έργο του [[Έκδοσις Ακριβής της Ορθοδόξου Πίστεως]], απέκτησε από ύστερους θεολόγους μεγάλη φήμη και η αξία του έργου αυτού του απέδωσε τα προσωνύμια του «''στοιχειωτή του δόγματος''»<ref>Α. Δημητρακοπούλου, Εκκλησιαστική βιβλιοθήκη σελίς 70, Σχόλιο του Ευστρατίου Νικαίας</ref> και του «''ακριβούς εικονίσματος των τριών ιεραρχών''»<ref>Κωνσταντίνος Ακροπολίτης</ref>. Το δε έργο αυτό, κατέστη κανών και αποτέλεσε την πλέον συστηματική μέθοδο έκθεσης της δογματικής διδασκαλίας της εκκλησίας, ενώ έγινε ιδιαίτερα γνωστό κατά την εποχή των σταυροφοριών και στη Δύση, όπου χρησιμοποιήθηκε αρκετά από τους Λατίνους θεολόγους.

==Το συγγραφικό του έργο==