Αλλαγές

Ο [[Όσιος]] '''Άγιος Ισαάκιος''', ιδρυτής της Μονής των Δαλματών, έζησε στα μέσα του 4ου αιώνα και έδρασε κυρίως στην [[Κωνσταντινούπολη]]. Ως μοναχός, κατά την παράδοση, επέκρινε δημόσια τον αυτοκράτορα Ουάλη για την προτίμησή του προς την αίρεση του [[Αρειανισμός|Αρειανισμού]] και γι' αυτό φυλακίστηκε. Έγινε γνωστός όταν προέβλεψε το θάνατο του αιρετικού αυτοκράτορα και γι' αυτό ο διάδοχός του Θεοδόσιος τον απελευθέρωσε, αποκατέστησε την Ορθοδοξία και απαγόρευσε τον Αρειανισμό. Ο Άγιος επέστρεψε στο μοναστήρι του ([[Μονή των Δαλματών|των Δαλματών]]) όπου και πέθανε στις [[30 Μαΐου]] του [[383]]. Κατά τα τελευταία χρόνια της ζωής του ήταν τόσο δημοφιλής, ώστε τη στιγμή του θανάτου του, ο λαός της Κωνσταντινούπολης εισέβαλλε στο μοναστήρι, απέσπασε βιαίως το λείψανό του από τους μοναχούς και το τοποθέτησε στην παρακείμενη εκκλησία των Αυρηλιανών, ώστε να είναι προσβάσιμο σε όλους τους πιστούς. Κατά την παράδοση είναι ο πρώτος ιδρυτής Μονής στην Κωνσταντινούπολη.

Επί Πέτρου Η προφητεία αυτή έγινε ευρέως γνωστή και αύξησε τη φήμη του Μεγάλου ανακυρήχθηκε οσίου, με αποτέλεσμα, όταν ετοιμάστηκε να φύγει προς την Ανατολή, κόσμος πολύς τον παρακάλεσε να μείνει στην [[Προστάτης άγιος|προστάτης ΆγιοςΚωνσταντινούπολη]] , όπου του έχτισαν ένα μικρό κελί για να μείνει. Εξαιτίας όμως της δυναστείας ακτινοβολίας της αγιότητάς του, συγκεντρώθηκε πλήθος μοναχών, και με τη συνδρομή αρχόντων και λαού, ιδρύθηκε η πρώτη Μονή στην ''Πόλη'', η γνωστή ως [[Μονή των ΡωμανώφΔαλματών]]. Εκεί έζησε το υπόλοιπο της ζωής του και πέθανε ''"την κοίμησιν αυτού προγνωρίσας εκ θεού"''<ref>Νικόδημος Αγιορείτης, ''Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού'', τόμ. Β', Αθήνησι 1868, σελ. 175Β.</ref>. Η κοίμηση του Ισαακίου, αν και προσδιοριζόταν στις [[:Πρότυπο: 30 Μαΐου|30 Μαΐου]] του 383, από τη νεώτερη έρευνα, τοποθετείται πολύ αργότερα, μάλλον περί το 424 ή 425.

{{πηγές}}==Υποσημειώσεις==<div style="font-size: 85%"><references/></div> ==Βιβλιογραφία==*"Όσιος Ισαάκιος", ''Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια'', τόμ. 6, εκδ. Μαρτίνος Αθ., Αθήνα 1965, στ. 1006-1007.