Αλλαγές

Τα έργα του Ιππολύτου είναι πολυάριθμα και αποδεικνύουν ένα συγγραφέα παραδοσιακό, φορέα της θεολογίας του [[Ιγνάτιος Αντιοχείας|Ιγνατίου]] και του [[Ειρηναίος Λουγδούνου|Ειρηναίου]]<ref>Στ. Παπαδόπουλος, Πατρολογία Α΄, σελ. 372</ref>. Το ύφος του είναι απλό και σαφές, με πλατιά κατάρτιση, γνώση της [[Φιλοσοφία|φιλοσοφίας]] και του [[Γνωστικισμός|γνωστικισμού]]. Γενικά χαρακτηρίζεται ως δημιουργικός και γόνιμος, αλλά σε μερικά σημεία διαφαίνεται μία συμπιληματικότητα. Χρησιμοποιεί αρκετά την αλληγορική μέθοδο και τη μικρασιατική τυπολογία, η οποία του κληρονόμησε κάποιες [[Χιλιασμός|χιλιαστικές]] αντιλήψεις, χωρίς όμως να αγνοεί και να παραθεωρεί την ιστορικοφιλολογική<ref>Κων. Σκουτέρης, Ιστορία των Δογμάτων Α΄, σελ. 441</ref>. Η γραμματεία του επίσης υπήρξε σημαντικό βοήθημα για την αντιμετώπιση του [[Μοναρχιανισμός|μοναρχιανισμού]] κυρίως ως αντίδραση και όχι τόσο θεολογικά, αν και η επιμονή στα δύο [[Πρόσωπο|πρόσωπα]] του [[Χριστός|Χριστού]] υπήρξε σημαντική συμβολή στον αγώνα αυτό. Ως συγγραφέας είναι πολυγραφότατος και καλύπτει αξιοσημείωτη θεματική ευρύτητα. Είναι χαρακτηριστικό πως συχνά αντιπαραβάλλεται με τον Ωριγένη ως προς την θεματική ευρύτητα, αλλά θεωρείται σαφέστερος ως προς τη διατύπωση<ref>Κων. Σκουτέρης, Ιστορία των Δογμάτων Α΄, σελ. 440</ref>. Ο Ιππόλυτος χαρακτηρίζεται κατά βάση ως αντιγνωστικός και αντιαιρετικός συγγραφέας, που χρησιμοποιεί κατοχυρωμένα επιχειρήματα, με σαφή και επιμελημένο λόγο και λαγαρή, διαρθρωμένη και μεθοδική σκέψη<ref>Κων. Σκουτέρης, Ιστορία των Δογμάτων Α΄, σελ. 441</ref>. Με τον Ιππόλυτο επίσης θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε πως κλίνει ένα κεφάλαιο της αντιαιρετικής θεολογίας και εισερχόμαστε σε μία βαθύτερη και συστηματικότερη μελέτη του χριστιανικού [[Δόγμα|δόγματος]]. Παρόλα αυτά άφησε αξιόλογο έργο, τόσο από ιστορικής, όσο και από θεολογικής άποψης, στηριζόμενος κατά βάση στον Ειρηναίο, την [[Αγία Γραφή]] και την εκκλησιαστική [[Ιερά Παράδοση|παράδοση]]<ref>Κων. Σκουτέρης, Ιστορία των Δογμάτων Α΄, σελ. 441</ref>.