Αλλαγές

Οι ορθόδοξοι ιερείς χωρίζεται χωρίζονται σε δύο κατηγορίες. Το λευκό ή έγγαμο κλήρο καθώς το μαύρο ή άγαμο<ref>Κάλλιστος Ware, ενθ.αν., σελ. 460</ref>. Τις εξουσίες κάθε βαθμού ρητώς και σαφώς αναφέρουν οι [[Αποστολικές Διαταγές]]. Σύμφωνα με το κείμενο ο διάκονος απαγορεύεται να να τελεί το μυστήριο του βαπτίσματος ή να δίδει ευλογία ή να χειροτονεί. Ο πρεσβύτερος χειροθετεί, αλλά δεν μπορεί να χειροτονήσει<ref>Αποστολικές διαταγές Η, 4, 3-4</ref>, δεν δύναται να καθαιρέσει ή να αφορίζει. Το πρεσβυτέριο είναι φανερό μέσα από την πατερική παράδοση πως ουδέποτε παρενέβαινε στη διαδικασία της χειροτονίας<ref>Κυπριανός epist. 67, 5</ref><ref>Μ. Αθανασίου, Απολ. κατά Αρειανών 12, Μ. 25, 269</ref>.

Ο επίσκοπος χειροτονεί, χειροθετεί, ευλογεί, δύναται να καθαιρέσει κληρικό, πλην επισκόπου σύμφωνα με το κείμενο των αποστολικών διαταγών. Είναι ουσιαστικά ο μόνος αρμόδιος για την τέλεση του ''"μυστηρίου της ιεροσύνης"''. Όπως διαφαίνεται μέσα από την επιστολή προς Τιμόθεο<ref>Τιμόθ. 1, 6</ref>, ο Τιμόθεος κατεστάθη ανώτερος λειτουργός της εκκλησίας, καθιστώντας κατά πόλη πρεσβυτέρους ή επισκόπους (με την καινοδιαθηκική έννοια). Κατά τον ίδιο τρόπο και ο μαθητής των Αποστόλων Τίτος<ref>Τίτον 1, 5</ref>. Οι μαθητές αυτοί λοιπόν όπως προλέχθη, καθίσταντο ήδη εν ζωή η τρίτη βαθμίδα ιεροσύνης και εν συνεχεία, όπως διαβλέπουμε στις επιστολές Ιγνάτιου, παρέδωσαν τις αρμοδιότητές τους στο σώμα των επισκόπων το οποίο πλέον διαχωρίστηκε από την έννοια του πρεσβυτερίου. Ο επίσκοπος από τον 6ο ή 7ο αιώνα πρέπει να είναι άγαμος, ενώ τουλάχιστον από το 14ο έπρεπε να είναι και μοναχός<ref>Κάλλιστος wareWare, ενθ.αν., σελ. 461</ref>.