Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ιερά Μονή Αγίου Παταπίου Λουτρακίου"

Από OrthodoxWiki
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
(Πηγές)
 
(38 ενδιάμεσες εκδόσεις από 3 χρήστες δεν εμφανίζονται)
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
[[Image:Patapius.jpg|frame|right|150px|Εικόνα του Αγίου Παταπίου]]
+
[[Image:Patapius.jpg|thumbnail|right|150px|Εικόνα του Αγίου Παταπίου]]
[[Image:bishop of Korinth.jpg|frame|right|150px|Ο επίσκοπος Κορίνθου, σεβασμιότατος κύριος Διονύσιος, στο μοναστήρι του Αγίου Παταπίου (28 Απριλίου 2009)]]
+
[[Image:the monastery of saint Patapios.jpg|thumbnail|right|Το μοναστήρι του Αγίου Παταπίου (Νοέμβριος 2010)]]
[[Image:nun patapia.jpg|frame|right|150px|Η γερόντισσα Παταπία (Οκτώβριος 2010)]]
+
[[Image:bishop of Korinth.jpg|thumbnail|150px|Ο επίσκοπος Κορίνθου, σεβασμιότατος κύριος Διονύσιος, στο μοναστήρι του Αγίου Παταπίου (28 Απριλίου 2009)]]
 +
[[Image:nun patapia.jpg|thumbnail|right|150px|Η γερόντισσα Παταπία (Οκτώβριος 2010)]]
 +
Η '''Ιερά Μονή Αγίου Παταπίου Λουτρακίου''' αποτελεί το γυναικείο μοναστήρι που είναι αφιερωμένο στον [[Πατάπιος, Άγιος|Άγιο Πατάπιο]] και βρίσκεται στα Γεράνεια Όρη σε ύψος 650 μέτρων, κοντά στην πόλη του Λουτρακίου. Ιδρύθηκε το 1952 όταν ο πατέρας Νεκτάριος (κοσμικό όνομα Κυριάκος) Μαρμαρινός ίδρυσε στην περιοχή του σπηλαίου που βρέθηκε ο Άγιος γυναικείο μοναστήρι, όπου μεταφέρθηκε το σκήνωμα του.
  
To γυναικείο μοναστήρι του Αγίου Παταπίου βρίσκεται στην Ελλάδα, στο βουνό Γεράνεια Όρη, σε ύψος 650 μέτρων (2132 πόδια) και είναι κοντά στην λουτρόπολη Λουτράκι (μια ώρα απόσταση από την πρωτεύουσα Αθήνα). Το μοναστήρι βλέπει προς την θάλασσα και το Λουτράκι. Ο τόπος είναι γεμάτος μυσταγωγία.  
+
==Πως έγινε η μεταφορά του σκηνώματος του αγίου Παταπίου σε σπήλαιο στο όρος Γεράνεια==
 +
Μετά την [[άλωση της Κωνσταντινούπολης]] το 1453 από τους Οθωμανούς, ο Αγγελής Νοταράς (συγγενής των Παλαιολόγων και ανεψιός της Αγίας Υπομονής) μετέφερε το λείψανο του αγίου Παταπίου στο όρος Γεράνια στο Λουτράκι (κοντά στην Αθήνα) και το έκρυψε το λείψανο σε ένα σπήλαιο ώστε να το προστατεύσει από τους Οθωμανούς. Το σπήλαιο αυτό έγινε ασκητήριο μοναχών από τον 11ο αιώνα μ.Χ., αλλά αργότερα ερήμωσε.  
  
Ο [[Πατάπιος, Άγιος]], που γεννήθηκε στην Θήβα της Αιγύπτου και έζησε τον 4ο  – 5ο αιώνα μ.Χ., είναι γνωστός για τα θαύματα που έκανε και κάνει ακόμα και σήμερα, τα οποία είναι καταγεγραμμένα, με πλήρη στοιχεία, στο ιστορικό αρχείο της μονής. Η μονή διατηρεί επίσης πλούσια βιβλιοθήκη.
+
==Η ανακάλυψη του σπηλαίου==
+
Το σπήλαιο με το λείψανο του αγίου Παταπίου ανακαλύφθηκε το 1904 από πολίτες του Λουτρακίου κατά την διάρκεια εργασιών επέκτασης στο σπήλαιο. Εκεί βρέθηκε και η κάρα της [[Αγία Υπομονή| Αγίας Υπομονής]]. Δυστυχώς κάποιοι επισκέπτες από το σπήλαιο πήραν κομμάτια των λειψάνων του Αγίου ως φυλαχτό. Αυτό το μαρτυρά η γερόντισσα Παταπία. Ο πατέρας Κωνσταντίνος Σουσάνης, ένας ιερέας από το Λουτράκι, πήρε το λείψανο του Αγίου Παταπίου και το κράτησε, με την άδεια της εκκλησίας, προκειμένου να το προστατέψει από τους βάνδαλους. Αρχικά στο σπήλαιο βρέθηκε ξύλινος σταυρός αποτεθησαυρισμένος,μεμβάνη και νομίσματα τα οποία παραδόθηκαν στις αρμόδιες αρχές.
Στο σπήλαιο του Αγίου Παταπίου φυλάσσεται σε λάρνακα το άγιο λείψανό του, δηλαδή το  άφθαρτο σώμα του,  καλυμμένο με ράσο (το οποίο αλλάζει ετησίως στην εορτή του). Το σκήνωμα του Αγίου είναι ανέγγιχτο. Επίσης στο σπήλαιο υπάρχουν Βυζαντινές αγιογραφίες (συμπεριλαμβανομένων του Αγίου Παταπίου και της Αγίας Υπομονής) από άγνωστους αγιογράφους, κατασκευασμένες πιθανώς τον 15ο αιώνα μ.Χ. Η κατάνυξη στο σπήλαιο με το σκήνωμα του Αγίου είναι απερίγραπτη. Πολλοί επισκέπτες ζητάνε από την μοναχή που προσέχει τον Άγιο (η μοναχή Σαλώμη το πρωί και η μοναχή Θεοκτίστη το απόγευμα) να τους δώσει ένα κομμάτι βαμβάκι με το λαδάκι του αγίου (από την καντήλα που καίει στο σπήλαιο του Αγίου). Επίσης υπάρχει πηγή με αγίασμα, παρακείμενα του σπηλαίου του Αγίου.  
 
  
Στη μονή του Αγίου Παταπίου δεσπόζει η εκκλησία της ''κοιμήσεως της Θεοτόκου'', μέσα στην οποία υπάρχει στο κέντρο ο άγιος που εορτάζει την ημέρα αυτή. Δεξιά είναι η εικόνα του Αγίου Παταπίου και δίπλα της, στον τοίχο, η μεγάλη εικόνα της Παναγίας της Ελεούσας (γεμάτη τάματα). Αριστερά η εικόνα της Αγίας Υπομονής και παρακείμενα είναι στον τοίχο η εικόνα του Αγίου Παταπίου (μαζί με την  Αγία Υπομονή και τον Άγιο Νίκωνα τον Νέο), στην βάση της οποίας φυλάσσεται η τιμία κεφαλή (αγία κάρα) της Αγίας Υπομονής και επίσης τμήμα λειψάνου του Αγίου Νίκωνα του Νέου.  
+
==Η ίδρυση της μονής==
 +
Ο Γέροντας Νεκτάριος (κατά κόσμον Κυριάκος) Μαρμαρινός, ένας ιερέας από τον Συνοικισμό της Κορίνθου που κατάγετο από την Αίγινα και ήταν υποτακτικός του Αγίου Ιερωνύμου και ο οποίος αργότερα διατέλεσε πρωτοσύγκελος στη μητρόπολη Κορίνθου,υπήρξε το πρώτο πρόσωπο το όποιο συνέβαλε ώστε να οικοδομηθεί η μονή, το έτος 1952. Η επίσημη ίδρυση της μονής έγινε στις 1 Αυγούστου 1952 από τον μητροπολίτη Κορινθίας Προκόπιο Τζαβάρα. Η πρώτη ηγουμένη, το 1952, ήταν γερόντισσα Συγκλητική. Η γερόντισσα Παταπία βοήθησε  σε σημαντικό βαθμό στην οικοδόμηση της μονής ως ηγουμένη από το 1963 ως το 1970, οπότε και παραιτήθηκε λόγω προβλημάτων υγείας. Η επόμενη ηγουμένη η οποία παραμένει μέχρι σήμερα είναι η γερόντισσα Ισιδώρα.
  
Αξίζει να σημειωθεί ότι η Αγία Υπομονή ήταν η μητέρα του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου (του τελευταίου αυτοκράτορα του Βυζαντίου), η βασίλισσα Augusta Ελένη Παλαιολόγου η οποία αργότερα έγινε καλόγρια. Όταν κοιμήθηκε (πέθανε) ανακηρύχθηκε σε αγία. Το κοσμικό της όνομα, όπως προανεφέρθη, ήταν Ελένη.  
+
Mε τα χρόνια το μοναστήρι ολοκληρώθηκε με αποτέλεσμα σήμερα να είναι εύκολα προσβάσιμο από τον κόσμο που το επισκέπτεται καθώς δε και ιδιαίτερα λειτουργικό για τις διαμένουσες μοναχές. Είναι χαρακτηριστικό μάλιστα πως όλες οι προγραμματισμένες κατασκευές στο μοναστήρι έχουν ολοκληρωθεί: τα δωμάτια – κελιά για τις 40 μοναχές που συμβιούν, η εκκλησία της ''κοιμήσεως της Θεοτόκου''(εντός της οποίας υπάρχει ο παρακείμενος ναός των ''Αγίων Αναργύρων''), οι ξενώνες, το νεκροταφείο (με το ναό της ''Αγίας Μαρίας της Αιγυπτίας''), η εκκλησία μέσα στο άβατο του μοναστηριού (η ''Αγία Τριάδα''), και η ''έκθεση'' για τους επισκέπτες.
  
Σημειώνεται ότι όταν ο Άγιος Πατάπιος κοιμήθηκε (πέθανε) στην Κωνσταντινούπολη, στην οποία ζούσε ως ασκητής στη μονή των Αιγυπτίων που είχε ιδρύσειο πνευματικός του αδελφός και συνασκητής Βάρας (ο οποίος έγινε και αυτός Άγιος) μετέφερε το λείψανο του Αγίου Παταπίου από το μοναστήρι των Αιγυπτίων όπου βρισκόταν (που καταστράφηκε το 536 μ.Χ.) στο μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη (Τιμίου Προδρόμου) της Πέτρας που ο ίδιος ο Όσιος Βάρας είχε ιδρύσει και ήταν υπό την προστασία της βασιλικής οικογένειας της Κωνσταντινούπολης, Παλαιολόγων, και ιδιαίτερα της Αγίας Υπομονής.  
+
==Η μονή==
 +
Στο σπήλαιο του [[Πατάπιος, Άγιος|Αγίου Παταπίου]] φυλάσσεται σε λάρνακα το άγιο λείψανό του, δηλαδή το άφθαρτο σώμα του, καλυμμένο με [[ράσο]] (το οποίο αλλάζει ετησίως στην εορτή του). Το σκήνωμα του Αγίου είναι ανέγγιχτο. Επίσης στο σπήλαιο υπάρχουν Βυζαντινές αγιογραφίες (συμπεριλαμβανομένων του Αγίου Παταπίου και της Αγίας Υπομονής) από άγνωστους αγιογράφους, κατασκευασμένες πιθανώς τον 15ο αιώνα μ.Χ. Επίσης υπάρχει πηγή με αγίασμα, παρακείμενα του σπηλαίου του Αγίου.  
  
Μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Οθωμανούς το 1453, ο Αγγελής Νοταράς, συγγενής της αυτοκρατορικής οικογένειας των Παλαιολόγων (ανηψιός της Αγίας Υπομονής), μετέφερε το σκήνωμα του Αγίου Παταπίου σε σπήλαιο στο όρος Γεράνεια, στην Νότια Ελλάδα, για να το προστατεύσει από τους Τούρκους. Στο σημείο του σπηλαίου με το λείψανο του Αγίου έγινε ασκητήριο το οποίο αργότερα ερήμωσε. Πάντως στην περιοχή του σπηλαίου προϋπήρχε ασκητήριο από τον 11ο αιώνα μ.Χ.
+
Στη μονή του Αγίου Παταπίου δεσπόζει η εκκλησία της ''Κοιμήσεως της Θεοτόκου''. Τον ναό αυτό καθαγίασε στις 18 Αυγούστου 1968 ο [[μητροπολίτης Κορινθίας Παντελεήμων]].  Mέσα στην εκκλησία αυτή υπάρχει στο κέντρο η εικόνα του αγίου που εορτάζει τη συγκεκριμένη ημέρα. Δεξιά είναι η εικόνα του Αγίου Παταπίου και δίπλα της, στον τοίχο, η μεγάλη εικόνα της Παναγίας της Ελεούσας. Αριστερά η εικόνα της Αγίας Υπομονής και παρακείμενα στον τοίχο η εικόνα του Αγίου Παταπίου (μαζί με την  [[Αγία Υπομονή]] και τον Άγιο Νίκωνα τον Νέο), στην βάση της οποίας φυλάσσεται η τιμία κεφαλή (αγία κάρα) της Αγίας Υπομονής και επίσης τμήμα λειψάνου του Αγίου Νίκωνα του Νέου.  
  
Πολίτες από το Λουτράκι, το 1904, βρήκαν τα λείψανα του Αγίου Παταπίου σε ένα σπήλαιο. Ωστόσο, κάποιοι επισκέπτες στο σπήλαιο του αγίου έκλεψαν τεμάχια λειψάνων των Αγίου, για φυλαχτό! Τότε κάποιος ιερέας από το Λουτράκι, ο πατέρας Κωνσταντίνος Σουσάνης, πήρε το λείψανο του Αγίου Παταπίου και το κράτησε στο σπίτι του (με την άδεια της εκκλησίας), προκειμένου να το κρατήσει μακριά από τους βανδάλους.  
+
Αξίζει να σημειωθεί ότι η [[Αγία Υπομονή]] ήταν η μητέρα του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου (του τελευταίου αυτοκράτορα του Βυζαντίου), η βασίλισσα Augusta Ελένη Παλαιολόγου η οποία αργότερα έγινε καλόγρια. Όταν κοιμήθηκε (πέθανε) ανακηρύχθηκε σε αγία. Η μονή διατηρεί επίσης πλούσια βιβλιοθήκη.
  
Αργότερα, το 1952, ο πατέρας Νεκτάριος (κοσμικό όνομα Κυριάκος) Μαρμαρινός (ιερέας από τον Συνοικισμό της Κορίνθου που κατάγεται από την Αίγινα) ίδρυσε στην περιοχή του σπηλαίου που βρέθηκε ο Άγιος γυναικείο μοναστήρι και τελικά το σκήνωμα του Αγίου επέστρεψε στο σπήλαιο στο οποίο βρέθηκε.
+
Η μνήμη του Αγίου Παταπίου εορτάζεται στις 8 Δεκεμβρίου βασική εορτή της μνήμης του), και επίσης την Τρίτη της Διακαινήσιμου (Τρίτη του Πάσχα) ως ανάμνηση της ημέρας εύρεσης του λειψάνου του. Η τιμία κάρα της [[Αγία Υπομονή| Αγίας Υπομονής]] φυλάσσεται και αυτή στο μοναστήρι του Αγίου Παταπίου.
 
 
Ο πατέρας Νεκτάριος επισκέπτεται ακόμα το γυναικείο μοναστήρι του Αγίου Παταπίου και επίσης έχει ιδρύσει ανδρικό μοναστήρι στο όρος Γεράνια (''Οι 3 Ιεράρχες''), κατασκήνωση το καλοκαίρι για τα παιδιά (''Βηθλεέμ'') και γηροκομείο στο Λουτράκι (κοντά στη μονή). Σήμερα έχει συνταξιοδοτηθεί.
 
 
 
Πέρα από τον γέροντα Νεκτάριο, η γερόντισσα Παταπία βοήθησε αφάνταστα στην οικοδόμηση της μονής. Ήταν ηγουμένη του μοναστηριού από το 1963 ως το 1970, οπότε παραιτήθηκε για λόγους υγείας. Σημειώνεται ότι η πρώτη ηγουμένη, το 1952, ήταν η γερόντισσα Συγκλητική, την οποία διαδέχθηκε η γερόντισσα Παταπία. Σήμερα ηγουμένη είναι η γερόντισσα Ισιδώρα.
 
 
 
Οι δυσκολίες ανοικοδόμισης (μεταφορά υλικών) ξεπεράστηκαν με τις πρωτοβουλίες της γερόντισσας Παταπίας και την επίπονη εργασία των μοναζουσών. Με τα χρόνια το μοναστήρι ολοκληρώθηκε και σήμερα είναι προσβάσιμο με ασφαλτόστρωτο δρόμο και παρκινγκ και έχει αυτονομία σε ηλεκτρισμό και σύστημα ύδρευσης. Σήμερα όλες οι προγραμματισμένες, από τον γέροντα Νεκτάριο και την γερόντισσα Παταπία, κατασκευές στο μοναστήρι έχουν ολοκληρωθεί: τα δωμάτια – κελιά για τις 40 μοναχές που συμβιούν, η εκκλησία της ''κοιμήσεως της Θεοτόκου''(εντός της οποίας υπάρχει ο παρακείμενος ναός των ''Αγίων Αναργύρων''), οι ξενώνες, το νεκροταφείο (με το ναό της ''Αγίας Μαρίας της Αιγυπτίας''), η εκκλησία μέσα στο άβατο του μοναστηριού (η ''Αγία Τριάδα''), και η ''έκθεση'' για τους επισκέπτες (όπου θα λάβουν ως ‘κέρασμα’ ένα λουκουμάκι και ένα ποτήρι καφέ και όπου επίσης θα βρουν χειροποίητες εικόνες, κομποσκοίνια και άλλα χριστιανικά αντικείμενα). 
 
 
 
Η μνήμη του Αγίου Παταπίου εορτάζεται στις 8 Δεκεμβρίου, ημερομηνία στην οποία χιλιάδες κόσμου συρρέει για να προσκυνήσει τον Άγιο.  
 
  
 
==Πηγές==
 
==Πηγές==
 +
*«Ιερά Μονή Οσίου Παταπίου Λουτρακίου» [έκδοση Ιεράς Μητρόπολης Κορίνθου, Σικυώνος, Ζεμενού, Ταρσού και Πολυφέγγους, 2012].
 +
*«Τα ελληνικά Μοναστήρια» [Ευ. Λέκκου, Ιχνηλάτης, Αθήνα, 1995].
 +
*«Αγιολόγιο της Ορθοδοξίας», [Χρήστου Τσολακίδη, Αθήνα, έκδοση 2001]
 +
*«O Μέγας Συναξαριστής της Ορθοδόξου εκκλησίας», Άγιος Πατάπιος, σελ. (254) - (261) [μ. Βίκτωρος Ματθαίου, τρίτη έκδοση, Μονή Μεταμόρφωσης Σωτήρος, Αθήνα, 1968]
 +
*«Ο Όσιος Πατάπιος» [Στυλιανού Παπαδόπουλου, καθηγητού πανεπιστημίου Αθηνών,  Έκδοση Ιεράς μονής Οσίου Παταπίου, Λουτράκι, Ελλάδα, έκδοση 2006).
 +
*«Ο Άγιος Πατάπιος και τα θαύματά του», [Δρος Χαράλαμπου Μπούσια, Έκδοση Ιεράς μονής Οσίου Παταπίου, Λουτράκι 2004]
 +
*«Βίος, ακολουθία, παρακλητικός κανόνας και εγκώμια εις την αγία μητέρα ημών Υπομονή» [Δρος Χαράλαμπου Μπούσια, Έκδοση Ιεράς μονής Οσίου Παταπίου, Λουτράκι 1999]
 +
*«Δέλτος Θαυμάτων Οσίου και Θεοφόρου πατρός ημών Παταπίου του θαυματουργού», [Δρος Χαράλαμπου Μπούσια, Έκδοση Ιεράς μονής Οσίου Παταπίου, Δ’ έκδοση, Λουτράκι 2011]
  
*Χαράλαμπος Μπούσιας, ''"Όσιος Πατάπιος ο θαυματουργός"'', Λουτράκι 2004.
+
==Εξωτερικοί δεσμοί==
 
 
 
 
[[κατηγορία:Μονές|Π]]
 
  
[[en:Monastery of St Patapios (Loutraki, Greece)]]
+
*[http://www.imkorinthou.org/index.php?option=com_content&view=article&id=41&Itemid=139 Πληροφορίες από την Ιερά Μητρόπολη Κορίνθου για το μοναστήρι του Αγίου Παταπίου]
 +
*http://en.wikipedia.org/wiki/Saint_Patapios
 +
*http://orthodoxwiki.org/Monastery_of_St_Patapios_(Loutraki,_Greece)

Τελευταία αναθεώρηση της 16:56, 16 Ιουλίου 2012

Εικόνα του Αγίου Παταπίου
Το μοναστήρι του Αγίου Παταπίου (Νοέμβριος 2010)
Ο επίσκοπος Κορίνθου, σεβασμιότατος κύριος Διονύσιος, στο μοναστήρι του Αγίου Παταπίου (28 Απριλίου 2009)
Η γερόντισσα Παταπία (Οκτώβριος 2010)

Η Ιερά Μονή Αγίου Παταπίου Λουτρακίου αποτελεί το γυναικείο μοναστήρι που είναι αφιερωμένο στον Άγιο Πατάπιο και βρίσκεται στα Γεράνεια Όρη σε ύψος 650 μέτρων, κοντά στην πόλη του Λουτρακίου. Ιδρύθηκε το 1952 όταν ο πατέρας Νεκτάριος (κοσμικό όνομα Κυριάκος) Μαρμαρινός ίδρυσε στην περιοχή του σπηλαίου που βρέθηκε ο Άγιος γυναικείο μοναστήρι, όπου μεταφέρθηκε το σκήνωμα του.

Πως έγινε η μεταφορά του σκηνώματος του αγίου Παταπίου σε σπήλαιο στο όρος Γεράνεια

Μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1453 από τους Οθωμανούς, ο Αγγελής Νοταράς (συγγενής των Παλαιολόγων και ανεψιός της Αγίας Υπομονής) μετέφερε το λείψανο του αγίου Παταπίου στο όρος Γεράνια στο Λουτράκι (κοντά στην Αθήνα) και το έκρυψε το λείψανο σε ένα σπήλαιο ώστε να το προστατεύσει από τους Οθωμανούς. Το σπήλαιο αυτό έγινε ασκητήριο μοναχών από τον 11ο αιώνα μ.Χ., αλλά αργότερα ερήμωσε.

Η ανακάλυψη του σπηλαίου

Το σπήλαιο με το λείψανο του αγίου Παταπίου ανακαλύφθηκε το 1904 από πολίτες του Λουτρακίου κατά την διάρκεια εργασιών επέκτασης στο σπήλαιο. Εκεί βρέθηκε και η κάρα της Αγίας Υπομονής. Δυστυχώς κάποιοι επισκέπτες από το σπήλαιο πήραν κομμάτια των λειψάνων του Αγίου ως φυλαχτό. Αυτό το μαρτυρά η γερόντισσα Παταπία. Ο πατέρας Κωνσταντίνος Σουσάνης, ένας ιερέας από το Λουτράκι, πήρε το λείψανο του Αγίου Παταπίου και το κράτησε, με την άδεια της εκκλησίας, προκειμένου να το προστατέψει από τους βάνδαλους. Αρχικά στο σπήλαιο βρέθηκε ξύλινος σταυρός αποτεθησαυρισμένος,μεμβάνη και νομίσματα τα οποία παραδόθηκαν στις αρμόδιες αρχές.

Η ίδρυση της μονής

Ο Γέροντας Νεκτάριος (κατά κόσμον Κυριάκος) Μαρμαρινός, ένας ιερέας από τον Συνοικισμό της Κορίνθου που κατάγετο από την Αίγινα και ήταν υποτακτικός του Αγίου Ιερωνύμου και ο οποίος αργότερα διατέλεσε πρωτοσύγκελος στη μητρόπολη Κορίνθου,υπήρξε το πρώτο πρόσωπο το όποιο συνέβαλε ώστε να οικοδομηθεί η μονή, το έτος 1952. Η επίσημη ίδρυση της μονής έγινε στις 1 Αυγούστου 1952 από τον μητροπολίτη Κορινθίας Προκόπιο Τζαβάρα. Η πρώτη ηγουμένη, το 1952, ήταν γερόντισσα Συγκλητική. Η γερόντισσα Παταπία βοήθησε σε σημαντικό βαθμό στην οικοδόμηση της μονής ως ηγουμένη από το 1963 ως το 1970, οπότε και παραιτήθηκε λόγω προβλημάτων υγείας. Η επόμενη ηγουμένη η οποία παραμένει μέχρι σήμερα είναι η γερόντισσα Ισιδώρα.

Mε τα χρόνια το μοναστήρι ολοκληρώθηκε με αποτέλεσμα σήμερα να είναι εύκολα προσβάσιμο από τον κόσμο που το επισκέπτεται καθώς δε και ιδιαίτερα λειτουργικό για τις διαμένουσες μοναχές. Είναι χαρακτηριστικό μάλιστα πως όλες οι προγραμματισμένες κατασκευές στο μοναστήρι έχουν ολοκληρωθεί: τα δωμάτια – κελιά για τις 40 μοναχές που συμβιούν, η εκκλησία της κοιμήσεως της Θεοτόκου(εντός της οποίας υπάρχει ο παρακείμενος ναός των Αγίων Αναργύρων), οι ξενώνες, το νεκροταφείο (με το ναό της Αγίας Μαρίας της Αιγυπτίας), η εκκλησία μέσα στο άβατο του μοναστηριού (η Αγία Τριάδα), και η έκθεση για τους επισκέπτες.

Η μονή

Στο σπήλαιο του Αγίου Παταπίου φυλάσσεται σε λάρνακα το άγιο λείψανό του, δηλαδή το άφθαρτο σώμα του, καλυμμένο με ράσο (το οποίο αλλάζει ετησίως στην εορτή του). Το σκήνωμα του Αγίου είναι ανέγγιχτο. Επίσης στο σπήλαιο υπάρχουν Βυζαντινές αγιογραφίες (συμπεριλαμβανομένων του Αγίου Παταπίου και της Αγίας Υπομονής) από άγνωστους αγιογράφους, κατασκευασμένες πιθανώς τον 15ο αιώνα μ.Χ. Επίσης υπάρχει πηγή με αγίασμα, παρακείμενα του σπηλαίου του Αγίου.

Στη μονή του Αγίου Παταπίου δεσπόζει η εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Τον ναό αυτό καθαγίασε στις 18 Αυγούστου 1968 ο μητροπολίτης Κορινθίας Παντελεήμων. Mέσα στην εκκλησία αυτή υπάρχει στο κέντρο η εικόνα του αγίου που εορτάζει τη συγκεκριμένη ημέρα. Δεξιά είναι η εικόνα του Αγίου Παταπίου και δίπλα της, στον τοίχο, η μεγάλη εικόνα της Παναγίας της Ελεούσας. Αριστερά η εικόνα της Αγίας Υπομονής και παρακείμενα στον τοίχο η εικόνα του Αγίου Παταπίου (μαζί με την Αγία Υπομονή και τον Άγιο Νίκωνα τον Νέο), στην βάση της οποίας φυλάσσεται η τιμία κεφαλή (αγία κάρα) της Αγίας Υπομονής και επίσης τμήμα λειψάνου του Αγίου Νίκωνα του Νέου.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η Αγία Υπομονή ήταν η μητέρα του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου (του τελευταίου αυτοκράτορα του Βυζαντίου), η βασίλισσα Augusta Ελένη Παλαιολόγου η οποία αργότερα έγινε καλόγρια. Όταν κοιμήθηκε (πέθανε) ανακηρύχθηκε σε αγία. Η μονή διατηρεί επίσης πλούσια βιβλιοθήκη.

Η μνήμη του Αγίου Παταπίου εορτάζεται στις 8 Δεκεμβρίου (η βασική εορτή της μνήμης του), και επίσης την Τρίτη της Διακαινήσιμου (Τρίτη του Πάσχα) ως ανάμνηση της ημέρας εύρεσης του λειψάνου του. Η τιμία κάρα της Αγίας Υπομονής φυλάσσεται και αυτή στο μοναστήρι του Αγίου Παταπίου.

Πηγές

  • «Ιερά Μονή Οσίου Παταπίου Λουτρακίου» [έκδοση Ιεράς Μητρόπολης Κορίνθου, Σικυώνος, Ζεμενού, Ταρσού και Πολυφέγγους, 2012].
  • «Τα ελληνικά Μοναστήρια» [Ευ. Λέκκου, Ιχνηλάτης, Αθήνα, 1995].
  • «Αγιολόγιο της Ορθοδοξίας», [Χρήστου Τσολακίδη, Αθήνα, έκδοση 2001]
  • «O Μέγας Συναξαριστής της Ορθοδόξου εκκλησίας», Άγιος Πατάπιος, σελ. (254) - (261) [μ. Βίκτωρος Ματθαίου, τρίτη έκδοση, Μονή Μεταμόρφωσης Σωτήρος, Αθήνα, 1968]
  • «Ο Όσιος Πατάπιος» [Στυλιανού Παπαδόπουλου, καθηγητού πανεπιστημίου Αθηνών, Έκδοση Ιεράς μονής Οσίου Παταπίου, Λουτράκι, Ελλάδα, έκδοση 2006).
  • «Ο Άγιος Πατάπιος και τα θαύματά του», [Δρος Χαράλαμπου Μπούσια, Έκδοση Ιεράς μονής Οσίου Παταπίου, Λουτράκι 2004]
  • «Βίος, ακολουθία, παρακλητικός κανόνας και εγκώμια εις την αγία μητέρα ημών Υπομονή» [Δρος Χαράλαμπου Μπούσια, Έκδοση Ιεράς μονής Οσίου Παταπίου, Λουτράκι 1999]
  • «Δέλτος Θαυμάτων Οσίου και Θεοφόρου πατρός ημών Παταπίου του θαυματουργού», [Δρος Χαράλαμπου Μπούσια, Έκδοση Ιεράς μονής Οσίου Παταπίου, Δ’ έκδοση, Λουτράκι 2011]

Εξωτερικοί δεσμοί