Αλλαγές

Οι πλειοψηφία των γλωσσολόγων θεωρεί πως σήμερα η λέξη προέρχεται από την από την ινδοευρωπαϊκή ομογλωσσία της προβαβελίου και έχει σχέση προς την σανσκριτική λέξη ''deva ή dyaus'', προς το λατινικό ''deus'' ακόμα και το Ελληνικό ''Δευς ή Ζευς'', οπότε κατ αυτήν την διασύνδεση, η έννοια του Θεού, σχετίζεται με την έννοια του φωτός.

Ο αληθινός Θεός ημών, είναι Τριαδικός. Είναι δηλαδή ''Είς'' και ''Τριάς''. Είναι ένας κατά την [[Ουσία|ουσίαν]] και την ύπαρξη και τρεις κατά τις [[Υπόσταση|υποστάσεις]] ή τα [[Πρόσωπο|πρόσωπα]]. Η ουσία, η υπερούσιος ουσία του Θεού είναι απολύτως τελεία, απλή και ασύνθετος. Η γνώση του Θεού μάλιστα, λόγω της αδυναμίας της διάνοιάς του ανθρώπου να τον αντιληφθεί, δύναται να τον γνωρίσει μόνο μέσω των ενεργειών του<ref>Μεγάλου Βασιλείου, 234 επιστολή</ref>. Ο Θεός είναι ακατάληπτος, κατά την ουσία του και άγνωστος, ενώ μόνο καταληπτό είναι η απειρία του<ref>Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός, Έκδοσις Ακριβής της πίστεως, δ</ref>, αλλά και απερινόητος, αόρατος<ref>Ανάγνωση ιερέως κατά την Αγίαν αναφοράν της Θείας Λειτουργίας</ref>.

Όπως προανεφέρθη είναι τρεις υποστάσεις. Ο [[Πατήρ]], ο [[Υιός]] και το [[Άγιο Πνεύμα]]. Ο Πατήρ είναι ''άναρχος'' και ''αγέννητος'', ο Υιός, ''γεννητός'', ''συνάναρχος'', ''συναΐδιος'' και [[Ομοούσιο|ομοούσιος]] τω Πατρί, ενώ το Πνεύμα το Άγιο ''εκπορευτό'' εκ του Πατρός και άρα και ομούσιο. Ομοούσιος όμως δεν σημαίνει εκ ομοίας '''ουσίας''', αλλά '''ιδίας''' ουσίας, ήγουν ταυτότητα υπάρξεως και ουσίας.

== Υποσημειώσεις ==

==Πηγές==

*«''Ορθόδοξος Πίστη και Ζωή''», Αρχιμ. Δοσιθέου, Εκδόσεις Ιεράς Μονής Παναγίας Ταρτάνης Ευρυτανίας.