212
επεξεργασίες
Αλλαγές
συνδεσμος
Άγνωστοι φίλοι και υποστηρικτές - ίσως και συγγενείς του Αγίου Πέτρου – σύστησαν τον Θεόδωρο στην Αυτοκρατορική αυλή. Εντάχθηκε στον Αυτοκρατορικό κλήρο της Αγίας Σοφίας και όταν ο Ρωμανός τοποθέτησε (933) τον 16ετή γιό του στον Πατριαρχικό θρόνο, ο Θεόδωρος ανέλαβε την θέση του χαρτοφύλακα.
Οι κληρικοί της Αγίας Σοφίας τον εξέλεξαν ως εκπρόσωπό τους. Η κοινωνική άνοδος και η επαγγελματική καταξίωση τον διευκόλυναν στις βλέψεις του για υψηλά εκκλησιαστικά αξιώματα. Η φιλία που τον συνέδεε με τον Αυτοκράτορα και τον Πατριάρχη ενίσχυαν την θέση του και τις φιλοδοξίες του.
Όμως, λόγω της αυστηρής προσήλωσης στους κανόνες και τους νόμους, δημιούργησε αρκετούς εχθρούς μεταξύ ορισμένων μοναχών και κληρικών οι οποίοι είτε διότι ήσαν διεφθαρμένοι είτε διότι ζήλευαν την ανοδική πορεία του Θεοδώρου, τον κατηγόρησαν αφ΄ενός για αδικήματα οικονομικής φύσης και αφ΄ετέρου για την κυκλοφορία ενός λιβελλογραφήματος κατά του [[Πατριάρχης Θεοφύλακτος|Πατριάρχη Θεοφύλακτου]]. Το κείμενο αυτό εξόργισε τον Πατριάρχη αλλά και τον Αυτοκράτορα.
Ο Θεόδωρος – προκειμένου να αμυνθεί- απευθύνθηκε στους συμπατριώτες του, τους Ναυπλιείς, ζητώντας την υποστήριξη τους. Στην αρχή αυτοί αμφιταλαντεύτηκαν, αλλά με την παρέμβαση του Μητροπολίτη Χριστόφορου, μολονότι οι σχέσεις των δύο ανδρών δεν ήταν αγαθές, υποστήριξαν ένθερμα την αθωότητα του.
Ο Θεόδωρος δικαιώθηκε, αλλά σχετικά αποδυναμωμένος. Οι αντίπαλοι του κατάλαβαν ότι ο Θεόδωρος δεν ήταν άτρωτος. Η δεύτερη ευκαιρία δεν άργησε να παρουσιαστεί. Τον κατηγόρησαν ότι αμφισβητούσε τον ίδιο τον Αυτοκράτορα και του καταλόγιζε ανικανότητα. Το αδίκημα αυτό επέσυρε την ποινή της εξορίας. Παρ΄όλη την υποστήριξη του Πατριάρχη, ο Θεόδωρος τιμωρήθηκε με την ποινή του εκτοπισμού.
