Αλλαγές

Ο Πνευματικός βίος της εκκλησίας κατά τους πρώτους τρεις αιώνες στην εκκλησία, αναμφισβήτως εστιαζόταν στη μυστηριακή ζωή των πιστών. Οι πιστοί βίωναν μια νέα ζωή, λιτή, απέρριτη, ασκητική, ζωή ακτημοσύνης, με συχνές συνάξεις, με έντονο αίσθημα αδελφοποίησης αλλά και των ενθουσιαστικών τάσεων, ότι ο καιρός του ερχομού του Κυρίου για τη δευτέρα παρουσία Του, είναι «εγγύς». Το συνεκτικό κομμάτι όμως αυτής την εν Χριστώ πνευματικής ζωής, ήταν τα μυστήρια της εκκλησίας. Αφενός μεν το [[Βάπτισμα (Χριστιανισμός)|βάπτισμα]] που ήταν απαραίτητο για την εισαγωγή του πιστού στο σώμα της εκκλησίας,, αλλά κυρίως με την [[Θεία Ευχαριστία|Ευχαριστιακή σύναξη]], η οποία αποτελούσε την επιτομή της εν χριστώ ζωής και την κορωνίδα, της ζωοποιού-ενεργής συμμετοχής στο σώμα της εκκλησίας του Χριστού. Η [[Εξομολόγηση|εξομολόγηση]] φαίνεται κατά κανόνα να προηγείται της ευχαριστίας<ref>Διδαχή 14,1</ref> ενώ οι εορτές του [[Πάσχα]] είχαν ήδη καθιερωθεί με Χριστιανικό πνεύμα<ref>Α΄ Κορινθίους 5,7</ref>. Επίσης είχαν αρχίσει να τελούνται και [[Νηστεία|νηστείες]] οι οποίες ποίκιλανδιέφεραν, ανάλογα με την εορτή ή ακόμα και την εκκλησία. Σημαντικό κομμάτι του πνευματικού βίου της εκκλησίας αποτελούσαν τα χαρίσματα τα οποία συνδέονταν κατά κύριο λόγο με τα χαρίσματα της γλωσσολαλιάς και της προφητείας, με το δεύτερο να έχει πολύ σημαντική αποδοχή στους εκκλησιαστικούς κύκλους.