Γεννήθηκε στην Οδησσό το 1893 σε μια εποχή που ήκμασε στη Ρωσσία το εκπαιδευτικό πείραμα της τσαρικής αυλής, που απέφερε σημαντικές προσωπικότητες στην παγκόσμια λογοτεχνία, ζωγραφική, μουσική, ιατρική και τέχνες. Ο πατέρας του ήταν Διευθυντής διευθυντής της ''Θεολογικής Ακαδημίας '' και Προϊστάμενος προϊστάμενος του ''Καθεδρικού Ναού της Μεταμορφώσεως'', ενώ η μητέρα του, η ''Klaudia Popruzhenko'', ήταν κόρη ενός καθηγητού της Εβραϊκής και της Ελληνικής Γλώσσας. Η πρώτη επιστημονική εργασία του π. Φλορόφσκυ, με τον τίτλο «''Αντανακλασική έκκριση σιέλου''», γράφτηκε υπό την καθοδήγηση ενός των μαθητών του ''Pavlov '' και δημοσιεύτηκε στα Αγγλικά το 1917 στο τελευταίο τεύχος του Δελτίου της Αυτοκρατορικής Ακαδημίας Επιστημών.

Το 1920 ο π. Φλορόφσκυ, μαζί με τους γονείς του και τον αδελφό του Αντώνιο, έφυγε από το Ρωσία και εγκαταστάθηκε αρχικά στη Σόφια της Βουλγαρίας. Άφησε πίσω του τον αδελφό του Βασίλειο, χειρουργό, ο οποίος πέθανε από ασιτία το 1924, και την αδελφή του Klaudia V. Florovsky, η οποία έγινε καθηγήτρια της Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της ΌδησσοϋΟδησσού. Το 1921 ο Πρόεδρος της Τσεχοσλοβακίας, ''Θωμάς Masaryk'', προσκάλεσε τον π. Φλορόφσκυ και τον αδελφό του Αντώνιο στην Πράγα. Ο π. Φλορόφσκυ εκεί δίδαξε τη Φιλοσοφία του Δικαίου, τη στιγμή που ο Αντώνιος, λίγο αργότερα, θα διατελούσε Καθηγητής της Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Πράγας.

Το 1922 ο Γεώργιος Φλορόφσκυ παντρεύθηκε την ''Xenia Ivanova Simonova '' και μετοίκισε στο Παρίσι, όπου ίδρυσε μαζί με άλλους το Θεολογικό Ινστιτούτο του Αγ. Σεργίου και δίδαξε εκεί ως Καθηγητής της Πατρολογίας (1926-1948). Το 1932 χειροτονήθηκε ιερέας και έθεσε τον εαυτό του υπό την κανονική εξάρτηση του Πατριάρχου Κων/πόλεως.